Αντίστοιχη είναι η αντιμετώπιση και άλλων επενδύσεων, όπως το Ελληνικό και τα Ελληνικά Πετρέλαια». Αυτό τονίζει σε δήλωσή του ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Κ. Μπαργιώτας. Και συνεχίζει: Κανένας μεγάλος επενδυτής δεν θα έρθει στη χώρα, όταν η γραφειοκρατία «τσακίζει». Όταν η υπερφορολόγηση γονατίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όταν η ηλεκτρονική διακυβέρνηση αντιμετωπίζεται με φοβικότητα, τη στιγμή που στην Εσθονία ολοκληρώνεται η διαδικασία έναρξης επιχείρησης σε δύο ώρες δίχως αυτοπρόσωπη παρουσία σε καμία δημόσια υπηρεσία. Όταν η απονομή της Δικαιοσύνης αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας. Την ίδια στιγμή, με περίσσιο θράσος «κουνάνε το δάχτυλο» στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, που είναι το κόμμα που έκανε όλες τις σοβαρές υποδομές που διαθέτει η χώρα και έφερε όλες τις μεγάλες επενδύσεις.
Τον κορμό της ελληνικής οικονομίας αποτελούσαν και αποτελούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Σταθερό οικονομικό και φορολογικό περιβάλλον και χρηματοδότηση από τον τραπεζικό τομέα μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά τόσο στην καταπολέμηση της ανεργίας όσο και στην επίτευξη των ισχυρών αναπτυξιακών ρυθμών που χρειάζεται η χώρα για τα επόμενα χρόνια. Χωρίς μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό, τη Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη η Ελλάδα θα παραμείνει εγκλωβισμένη στις χώρες χαμηλών μισθών, δεξιοτήτων και καινοτομίας μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ και της Ευρωζώνης, επιβιώνοντας σε μια διαρκή γκρίζα ζώνη και διαιωνίζοντας την κρίση. Ανάπτυξη χωρίς δημόσιες επενδύσεις και χωρίς προσέλκυση ξένων μεγάλων ιδιωτικών κεφαλαίων δεν επιτυγχάνεται. Οι επενδύσεις στις υποδομές, στα ενεργειακά δίκτυα, στις μεταφορές και στα δίκτυα τεχνολογίας θα κρίνουν την οικονομική ανάπτυξη.
Η χώρα χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις, που θα υλοποιηθούν. Τα τελευταία χρόνια ο μεταρρυθμιστικός οίστρος της κυβέρνησης εξαντλείται σε πανηγυρικές εξαγγελίες και ψήφιση νόμων. Η επενδυτική ελκυστικότητα –προϋπόθεση για ανάπτυξη- θέλει πράξεις και όχι παχιά λόγια. Το ζήτημα είναι ποιος θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις, με ποιες πολιτικές/κοινωνικές συμμαχίες και πώς. Ο κ. Τσίπρας έδειξε τις προθέσεις του. Κυβερνά κοντόφθαλμα εξυπηρετώντας το μικροκομματικό του συμφέρον. Τα επιδόματα αντί συνεκτικών πολιτικών είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αυτή η κυβέρνηση έχει εξαντλήσει τα όρια των όποιων δυνατοτήτων της.
