«Σφιχταγκαλιασμένα» το θείο με το συναίσθημα, με την παράδοση, παιδικές μνήμες και θύμησες αντάμα με τη νοσταλγία του καθένα μας ενωμένες με το πένθιμο αλλά και γοητευτικό σκηνικό με τα ανοιξιάτικα «χρώματα και αρώματα» του Απρίλη, του Απρίλη που…ευτυχώς αφήνει πίσω του σιγά σιγά την εικόνα του φθινοπώρου. Το νήμα της παράδοσης, όλο και ξετυλίγεται, δεν κόβεται, δεν χάνεται με τίποτα, αλλά συνεχίζει να δένει καλά τα χρόνια το ένα με το άλλο. Είναι εικόνες που επαναλαμβάνονται κάθε άνοιξη εδώ και αιώνες με τον ίδιο «Επιτάφιο Θρήνο», το «πένθιμο τραγούδι της Μεγ. Παρασκευής», που γίνεται ένα διάφανο «μωσαϊκό» οδύνης, πένθους, πόνου, συγκίνησης, προσμονής, αλλά και ένα χρήσιμο για πολλούς απόθεμα παρηγοριάς και κουράγιου. Ένας ζωντανός «καμβάς» όπου όλοι μαζί και ο καθένας μας ξεχωριστά, ξανά και ξανά «υφαίνει» το δικό του «δράμα», καταγράφει και «θρηνεί» τις δικές του «απώλειες», «κλαίει» βουβά τους δικούς του νεκρούς, αναπολεί, ξαναθυμάται, ζει τον δικό του «Επιτάφιο». Όπως κάθε χρόνο, στα κοιμητήρια της περιοχής, εκατοντάδες αυτοί που άναψαν ένα καντήλι ή ένα κερί, που άφησαν ένα λουλούδι σ΄ αυτούς που σμίλεψαν τη σκέψη τους, σ΄ αυτούς που…δεν τους περιμένουν να αναστηθούν αλλά τους νιώθουν πάντα δίπλα και κοντά τους.
Εγκώμια στον Ιησού, ύμνοι υπέροχοι - αριστουργήματα, Επιτάφιοι που εξωτερικεύουν την άνοιξη και το μεράκι όλων όσοι φρόντισαν για τον στολισμό τους, κόσμος με αναμμένα κεριά, ασφυκτικά γεμάτες από κόσμο οι εκκλησίες και τα μοναστήρια της επαρχίας Ελασσόνας(…με ιδιαίτερη και φέτος τη μεγάλη παρουσία των νέων), βιώματα, μνήμες, αναμνήσεις, θύμησες. Μια ατμόσφαιρα τόσο παράξενη, περίεργη και ελκυστική μαζί, που σε παρασύρει, θέλοντας και μη, που μαγεύει και ίσως αγγίζει τις ψυχές όλων.
Σε όλους τους ιερούς ναούς της περιοχής, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Ολυμπιώτισσας, στην Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος Συκέας Ποταμιάς, λίγο μακρύτερα και ψηλότερα στην Ιερά Μονή Σπαρμού Ολύμπου, στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Λιβαδίου, εκεί ψηλά στην Ιερά Μονή Κανάλλων Καρυάς Ολύμπου και στην Ι. Μονή Αγίου Δημητρίου («Βαλέτσικο») Τσαριτσάνης χθες το πρωί και το μεσημέρι εψάλη η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών, ο Μέγας Εσπερινός και η Αποκαθήλωση. Έως αργά το απόγευμα, εκατοντάδες πιστοί, όλων των ηλικιών (…ανάμεσά τους και πολλοί επισκέπτες και εκδρομείς) συνέρρευσαν στις εκκλησίες της Ελασσόνας για να ασπαστούν το Άχραντο Σώμα και να προσκυνήσουν τους Επιταφίους του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Δημητρίου, των Εισοδίων της Θεοτόκου, του Αγίου Σπυρίδωνος, του Αγίου Αρσενίου, του Κοιμητηριακού ιερού ναού του Αγίου Λαζάρου, του Ι.Ν. Γ.Ο.Χ. Τριών Ιεραρχών, της Ιεράς Μονής Παναγίας Ολυμπιώτισσας, της Ι.Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, της Ι.Μ. Σπαρμού Ολύμπου και των άλλων μοναστηριών.
Η Ελασσόνα της Μεγάλης Παρασκευής, για μια ακόμη χρονιά,
είχε ως χαρακτηριστικό τη μεγάλη προσέλευση των Ελασσονιτών στους ναούς και, επισκεπτών, που, έστω για λίγο σταματούσαν το ταξίδι τους για να προσκυνήσουν στους Επιταφίους, και να πάρουν κάτι από τη δύναμη που αποπνέουν. Συνεχής η ροή προσκυνητών στα μοναστήρια της περιοχής, που και αυτά, έχουν το δικό τους μοναδικό «χρώμα» κατάνυξης και περισυλλογής, ημέρες σαν αυτές της Μεγ. Εβδομάδας.
Χθες το απόγευμα, μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, τελέσθηκε η Ακολουθία και η περιφορά του λιτού Επιταφίου στον Κοιμητηριακό Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου Ελασσόνας, όπως και σε γειτονικά κοιμητήρια, ανάμεσα από τα δεκάδες μνήματα των «κεκοιμημένων».
Βουρκωμένα μάτια και βουβό κλάμα, περισυλλογή, εκεί όπου σμίγουν ανθρώπινος και θεϊκός πόνος, εκεί που το θείο δράμα, είναι ίσως και το προσωπικό «κρυφό» δράμα κάθε ανθρώπου. Στις 7:30 το απόγευμα, άρχισε σε όλους τους ναούς και στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ελασσόνας η Ακολουθία του Ιερού Επιταφίου, με την παρουσία των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της περιοχής. Εκατοντάδες πιστοί και επισκέπτες της πασχαλινής Ελασσόνας δημιούργησαν το αδιαχώρητο στο εσωτερικό των εκκλησιών και κατέκλυσαν τους προαύλειους χώρους.
Λίγο μετά τις 9 το βράδυ, η προγραμματισμένη καθιερωμένη Έξοδος και η Περιφορά των Ιερών Επιταφίων, με κατάληξη στην Κεντρική πλατεία της Ελασσόνας, ολοκληρώνοντας έτσι μια ιδιαίτερη ημέρα της Ορθοδοξίας, μια ακόμη Μεγάλη Παρασκευή, που έχει τη δική της μοναδική ομορφιά γεμάτη πλούσια συναισθήματα, αναμφισβήτητα αναλλοίωτη μέσα στο διάβα του χρόνου. Μια μέρα, όπου η «χαρμολύπη» χτυπά την πόρτα της ψυχής μας. Μαζί της και η άνοιξη που μας ανοίγει την άλλη πόρτα, εκείνης του Πάσχα, που ανεβαίνει σιωπηλό μέσα από σταλαγμούς κατάνυξης, και επιτάφιων θρήνων, καταθέτοντας το δικό της μερτικό στα βιώματά μας. Για αρκετούς, όπως σε όλες τις γωνιές της χώρας, και στην επαρχία Ελασσόνας, όλους όσους περνούν το δικό τους δύσκολο προσωπικό δρόμο, ο Επιτάφιος ίσως δεν τελείωσε χθες, γιατί ο προσωπικός τους Επιτάφιος είναι μακρύς και ατέλειωτος και …η Ανάσταση δείχνει μακριά ακόμα…
Ανάλογες θρησκευτικές εκδηλώσεις έγιναν, μέσα σε ατμόσφαιρα θείας κατάνυξης, και στις εκκλησίες των άλλων δημοτικών και τοπικών διαμερισμάτων και οικισμών (Τσαριτσάνης, Λιβαδίου, Κρανέας, Βερδικούσιας, Σαρανταπόρου, Καλλιθέας, Βλαχογιαννίου, Καρυάς), όπως και στα ιστορικά μοναστήρια της επαρχίας Ελασσόνας.
ΕΛΑΣΣΟΝΑ(Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
