Κι αυτό διότι αντί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που του θέσαμε για την ανεπάρκεια των δομών του υπό δημιουργία κέντρου, την έλλειψη νερού και την αδυναμία φύλαξης από τις δυνάμεις της ΕΛΑΣ, κατέφυγε σε ιδεολογικού χαρακτήρα αναλύσεις και ηθικολογικές παραινέσεις προς τους κατοίκους και τους τοπικούς φορείς, επικαλούμενος ξενοφοβία, οι οποίες υποκρύπτουν έμμεση απειλή να αποδεχθούν τα τετελεσμένα». Τα παραπάνω δήλωσε ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος με αφορμή την απάντηση που έλαβε από τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Δημήτρη Βίτσα, σε σχετική ερώτησή του.
Στην απάντησή του ο αρμόδιος υπουργός αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας θα λειτουργούν, από τον Μάιο τρέχοντος έτους, τρεις (3) δομές προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων. Αυτές είναι (α) η δομή Κουτσόχερου (μέγιστη δυναμικότητα 1.342 θέσεις), η οποία σήμερα αριθμεί σύνολο 1.270 διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών, (β) η δομή του «Μόζα» στον Βόλο (μέγιστη δυναμικότητα 120 θέσεις), η οποία σήμερα αριθμεί 126 διαμένοντες και (γ) η υπό μελέτη κατασκευής δομή του Κυψελοχωρίου που μπορεί δυνητικά να έχει δυναμικότητα 700 θέσεων. […] Αναφορικά με τις διατυπωθείσες αντιρρήσεις της τοπικής κοινωνίας στην πρωτοβουλία εγκατάστασης της δομής στην περιοχή, αυτές είναι εύλογες, στον βαθμό που εκφράζουν την ανησυχία και την αβεβαιότητα των κατοίκων σε ενδεχόμενες αναταράξεις της καθημερινότητάς τους. Τέτοιου είδους ανησυχία έχει εκφραστεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις που μία τοπική κοινωνία καλείται να φιλοξενήσει στην ευρύτερη περιοχή αντίστοιχες δομές. Είναι καθήκον όλων μας να παρασχεθεί στους πολίτες η ορθή πληροφόρηση και οι σωστές κατευθύνσεις ως προς την κατάσταση και τις διαμορφούμενες ανάγκες της δεδομένης στιγμής, ώστε να μην τρέφονται αισθήματα αβεβαιότητας και ξενοφοβίας. Και στην περίπτωση του Κυψελοχωρίου, όπως και σε άλλους δήμους, θα υπάρξει ομαλή συμβίωση, αλλά και ωφέλεια για την τοπική αγορά και την απασχόληση με οικονομικούς όρους. Σημαντικότερο όλων, όμως, είναι η καλλιέργεια της αλληλεγγύης και υποστήριξης προς κατατρεγμένες οικογένειες με μικρά παιδιά που αναζητούν, πρωτίστως, ασφάλεια.
Τέλος, το γεγονός ότι η αστυνόμευση, ένα κοινωνικό αγαθό που έχει να κάνει με την ορθή λειτουργία μίας κοινωνίας, χρησιμοποιείται ως λόγος για την άρνηση φιλοξενίας ευπαθών ομάδων πολιτών τρίτων χωρών, ανάγει στην πρόθεση καλλιέργειας ξενοφοβικών αισθημάτων, τα οποία μόνο μία σκοπιμότητα μπορούν να εξυπηρετήσουν, αυτή της τρομοκράτησης του τοπικού πληθυσμού. Η αστυνόμευση είναι υπηρεσία που οφείλει να δρα προληπτικά, με σκοπό τη διαφύλαξη της τάξης στις τοπικές κοινωνίες και όχι κατασταλτικά».
