χωρίς να μας ρωτήσουν,
ρημάξτε όλους τους Έλληνες
και αφήστε να ψοφήσουν.
*********************
Μα τι φτωχή Ελλάδα μας
που χρόνια έχουν πάρει,
όπου κι αν επήγανε
δε φύτρωσε χορτάρι.
*********************
Να μη μας ξαναέρθετε
στην όμορφη Ελλάδα,
που χρόνια τη ρημάξατε
την καίτε σαν λαμπάδα.
*********************
Και άλλους πια να στέλνετε
εις τα ψυχιατρεία,
και άλλοι να αυτοκτονούν
ουρά στα ιατρεία.
*********************
Ελλάδα μου περήφανη
γιατί σε έχουνε άχτι,
τα όνειρα απ' τους νέους μας
γίναν καπνός και στάχτη.
*********************
Ο πιο φιλόξενος Λαός
γι' αυτούς να υποφέρει,
άλλοι στους κάδους ψάχνουνε
και οι άλλοι το δεφτέρι.
*********************
Θα σκίσω τα μνημόνια
όλοι αυτοί μας λέγαν
πάνε και οι κόκκινες γραμμές
και οι Έλληνες πια κλαίγαν.
*********************
Μα πού το πάτε άρχοντες
κοιτάτε για την πάρτη,
οι Έλληνες πια νηστικοί
και αυτοί πάντα χορτάτοι.
*********************
Πανέξυπνέ μου Έλληνα
όπου κι αν πας στεριώνεις,
στην όμορφη Πατρίδα μας
να κλαις να μαραζώνεις.
*********************
Σε τούτη την καταστροφή
δεν φταίνε μόνο οι ξένοι,
φταιν και οι δικοί μας άρχοντες
μια πίκρα μόνο μένει.
*********************
Πότε Ελλάς θ' αναστηθείς
που είσαι σκλαβωμένη,
εσύ που έδωσες το φως
σ' όλη την Οικουμένη.
*********************
Ξύπνα να δεις βρε Περικλή
και συ Αριστοτέλη,
την όμορφη Ελλάδα μας
την κάνανε κουρέλι.
*********************
Μη φωνάζετε πολύ
ο κόσμος πια κοιμάται,
αν θα ξυπνήσει άρχοντες
να δούμε πού θα πάτε.
Γεώργιος Δ. Βαλαβάνης
Σατιρικός ποιητής
Είναι μέλος του Συνδέσμου Γραμμάτων - Τεχνών Θεσσαλίας
και της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας Ε.Λ.Ο.ΣΥ.Λ.
