Εφόσον, σύμφωνα με τον νόμο αλλά και βάσει των οικονομικών δυνατοτήτων, ως σύλλογος δεν μπορούσαν να έχουν κάποιο σταθερό σημείο για να πουλάνε όλα όσα κατασκευάζουν εδώ και μια πενταετία, αποφάσισαν να βγούνε στο διαδίκτυο μέσω ενός ηλεκτρονικού καταστήματος.
«Δεν πήγαινε άλλο» λέει χαρακτηριστικά η Ιωάννη Γαγάρα, πρόεδρος του συλλόγου καθώς μας βγάζει κάποια από την πραμάτεια του συλλόγου. Κόσμημα, μέταλλο, αργυροχρυσοχοΐα, μακραμέ, κόσμημα χάντρα, ζωγραφική, αγιογραφία, κεραμική, ραπτική, ντεκουπάζ παλαιών αντικειμένων. Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα. Μερικά πιο ακριβά, κάποια φθηνότερα. Όλα όμως με μεράκι και ώρες γεμάτες εργασία. Ελπίδα και υπομονή. Ιδρώτα και αγωνία.
«Θέλουμε να πουλάμε αυτά που φτιάχνουμε σαν χειροτέχνες. Πού αλλού να τα διαθέσουμε» αναρωτιέται. Όμως αναρωτιόμαστε κι εμείς από την πλευρά μας τι έκαναν μέχρι τώρα; «Τα δίναμε σε γνωστούς. Ο καθένας όσο μπορούσε, ενώ δύο φορές τον χρόνο που δικαιούμασταν ως σύλλογος τα δίναμε από κάποιο σταθερό σημείο».
Η κ. Γαγάρα είναι από τις πρώτες που δραστηριοποιήθηκαν στον σύλλογο. Είχε κατάστημα με χειροποίητο κόσμημα. Έπειτα όμως ήρθε η κρίση και έκλεισε. Της έμειναν τα μηχανήματα και στο δίλλημα να τα πουλήσει ή όχι αποφάσισε το δεύτερο και μάλλον έκανε το σωστό. Από τότε και μετά διδάσκει την τέχνη στον σύλλογο. Όμως καλά να τα φτιάχνουν. Πρέπει να τα δίνουν κιόλας «Αυτό ακριβώς. Ο κάθε ενδιαφερόμενος λέει να φτιάξω. Να χρεωθώ με υλικά αλλά πού να τα δώσω; Η σκέψη μας που υλοποιείται είναι το ηλεκτρονικό κατάστημα. Όλα τα μέλη μας θα βγάζουν εκεί τα προϊόντα τους και θα κόβουμε απόδειξη ως Σύλλογος Ανέργων και Χαμηλόμισθων για εναλλακτικές λύσεις Ηλιαχτίδα».
Ο Σύλλογος διανύει τον 5ο χρόνο ζωής. Πάνω από 100 μέλη μαθαίνουν τέχνες που ίσως τους φανούν χρήσιμες στο μέλλον. Ποιος ξέρει; Άνθρωποι όλων των ηλικιών και των δύο φύλων. Οι περισσότεροι άνεργοι. Άλλοι είναι συνταξιούχοι. Κάποιοι χαμηλόμισθοι που θέλουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.
«Δίνουν 20 ευρώ τον μήνα και έρχονται μια φορά την εβδομάδα για ένα δίωρο μάθημα πάνω σε όποια τέχνη θέλουν. Αυτόματα γίνονται και μέλη του συλλόγου» μας εξηγεί η κ. Γαγάρα και θυμάται πως κάποτε ξεκίνησαν απλά «για να ξεφύγουμε από την κατάθλιψη».
Μας εξηγεί πως η δημιουργία του ηλεκτρονικού καταστήματος θα αποτελέσει ένα κίνητρο για όλα τα μέλη. Θα δώσει στους ανέργους μια ανάσα.
«Ο καθένας αν κάνει ένα e-shop μόνος του θα βρει εμπόδια. Αν το κάνουμε όμως όλοι μαζί είναι αλλιώς. Χρειάζεται να συνεργαστούμε» και το έκαναν.
Η ισχύς εν τη ενώσει… Παλιά και δοκιμασμένη συνταγή.
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
