Ολόκληρη η απάντηση του Μάξιμου Χαρακόπουλου έχει ως εξής:
«Είναι πράγματι διασκεδαστικό να με εγκαλεί για “απύθμενη πολιτική υποκρισία και επιχείρηση συγκάλυψης ευθυνών” με ανυπόγραφη ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας, με αφορμή τον σχολιασμό που κλήθηκα να κάνω στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ για την αγοραία δήλωση της βουλευτού του κυβερνώντος κόμματος κας Αυλωνίτου. Θα ανέμενα αιδήμονα σιωπή, τη στιγμή μάλιστα, που υπό το βάρος της γενικής κατακραυγής, αναγκάστηκε επισήμως και το κόμμα τους να την αποδοκιμάσει. Προφανώς, δεν άκουσαν την παραίνεσή μας και δεν εκκλησιάσθηκαν αυτές τις μέρες για να ακούσουν το “άλαλα τα χείλη των ασεβών”. Αναγκάζομαι, έτσι, να υπενθυμίσω ότι από την εποχή της συγκατοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή στην “πλατεία των αγανακτισμένων”, αλλά και το “μέτωπο” που συνέπραξαν με τους ΑΝΕΛ, η πολιτική ζωή του τόπου έχει διολισθήσει “λόγω αλλά και έργω” σε επίπεδα που πολλές φορές λίγο απέχουν από τριτοκοσμικές χώρες. Φαινόμενα λεκτικής αλλά και σωματικής βίας, προπηλακισμοί και τραμπουκισμοί -ακόμη και σε παρουσιάσεις βιβλίων- “άνθισαν” στο “θερμοκήπιο” της... πρώτη φορά αριστεράς. Και μάλιστα, πρωταγωνιστές αυτών των επεισοδίων επιβραβεύτηκαν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία.
Αντιλαμβάνομαι την αλλεργία σας στον “Νόμο και την Τάξη”, άλλωστε δεν κρύβετε τη “στοργή” σας στους “Ρουβίκωνες” και τους τρομοκράτες της “17 Νοέμβρη”.
Αναρωτιέμαι, όμως, δεν νιώθετε την ανάγκη, έστω και με χρονοκαθυστέρηση 7 χρόνων, να ζητήσετε μια συγγνώμη για την μη καταδίκη των προπηλακισμών και τις ασχήμιες προς όσους προσήλθαν στην παρουσίαση των διηγημάτων μου “Εκ νεότητός μου” το 2011 στην Πινακοθήκη της Λάρισας; Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, οπότε όνομα και μη χωριό...
Βεβαίως, αυτοί που τότε πρωτοστατούσαν στην αμαύρωση εκδηλώσεων, εθνικών εορτών και παρελάσεων, τώρα στέκονται καμαρωτοί στις εξέδρες των επισήμων! Έπρεπε να το ζήσουμε κι αυτό για να έχουν οι πολίτες μέτρο σύγκρισης...
Επειδή, όμως, “ουδέν κακόν αμιγές καλού”, αν κάτι μένει από αυτήν την εθνική περιπέτεια της ετερόκλητης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι όλοι, πια, μάθαμε τι σημαίνει αριστερά!
Καθόσον με αφορά, ο λόγος μου προσπαθώ πάντοτε να είναι ευπρεπής και αποκλειστικά πολιτικός, και νομίζω ότι η έως σήμερα πολιτική μου διαδρομή το επιβεβαιώνει. Ο καθένας, επομένως, έχει την ευθύνη των λόγων του και τελικός κριτής είναι ο ψηφοφόρος».