Να το αφήνεις κάθε που σηκώνεσαι για μια βουτιά. Να σκουπίζεις χέρια και πρόσωπο, να πίνεις μια δροσιστική γουλιά από κρύο νερό και να «ξαναβουτάς» στο διάβασμα. Να «αδειάζεις» από προβληματισμούς και να οργιάζει η φαντασία σου. Να κάνεις εικόνες με το μυαλό σου, να στήνεις σκηνικά με τη σκέψη σου. Να λαχταράς για την επόμενη σελίδα, και κάθε που σε σταματάει ένας γνωστός για κουβέντα, να χαϊδεύεις το ανάγλυφο εξώφυλλό του σαν γυναικεία πλάτη.
Αλήθεια όμως, τι προτιμούν οι Λαρισαίοι, καθώς ετοιμάζουν τη δική τους βαλίτσα για τα παράλια (δεν λέμε νησί). «Τα παιδικά βιβλία» αυτά είναι πρώτα στις προτιμήσεις τους, μας εξηγεί ένας εκ των παλιών ανθρώπων του χώρου στη Λάρισα, ο βιβλιοπώλης κ. Αχιλλέας Καλτσάς.
«Η περίοδος του καλοκαιριού είναι η δεύτερη καλύτερη περίοδος για την πώληση των βιβλίων μετά τα Χριστούγεννα» λέει καθώς μας δείχνει τις κατηγορίες μία προς μία. Στέκεται μπροστά στα παιδικά. «Οι γονείς και οι παππούδες το πρώτο που θα πάρουν είναι ένα παιδικό βιβλίο. Θεωρούν υποχρέωσή τους να ξεκινήσουν με αυτό για τα παιδιά τους, τα ανίψια τους, τα εγγόνια τους. Το κάνουν ως ένα καλοκαιρινό δώρο και εκτιμούν πως είναι εφόδιο για τα παιδιά».
Αν δηλαδή βρούνε χρόνο ανάμεσα στο youtube, το Facebook, το musical.ly, instagram κ.α. «Ναι δυστυχώς αυτή είναι η νέα πραγματικότητα και αποτυπώνεται στις πωλήσεις. Όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους».
Παλιότερα τα βιβλία ήταν μπερδεμένα ανάμεσα σε εφημερίδες και περιοδικά. Στην παραλία, στο ταξίδι με το τρένο, το πλοίο, το ΚΤΕΛ. «Τώρα ταξιδεύουν με τη συντροφιά των κινητών και των τάμπλετ» προσθέτει καθώς σταματάει σε εκδόσεις των συγγραφέων Δημουλίδου, Μαντά, Ζαϊρη. «Να, εδώ υπάρχει μεγάλο ρεύμα. Ο κόσμος σταματάει κυρίως εδώ και αυτό το ξέρουν οι εταιρείες. Γι’ αυτό τα περισσότερα βγαίνουν τώρα». Έρωτας και μυστήριο. Γυναικεία υπόθεση...
Λίγο πιο δίπλα τα ιστορικά μυθιστορήματα. Ζουργός, Καλπούζος, Παπαθεοδώρου. Κι εδώ υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Όπως και πιο δίπλα στην ξένη μεταφρασμένη λογοτεχνία. Πολ Όστερ, Νταν Μπράουν είναι εκ των κορυφαίων στις προτιμήσεις των Λαρισαίων.
Τον ρωτάμε τι γίνεται με τις ηλικίες και εξηγεί πως δεν υπάρχει κάτι στάνταρ. «Είναι αναλόγως το πρόσωπο».
Την ώρα που συζητάμε μπαίνει ένας ηλικιωμένος και ζητάει συγκεκριμένο βιβλίο ιστορικού ενδιαφέροντος. «Για παράδειγμα, σ’ αυτόν τον τομέα υπάρχουν σταθεροί και φανατικοί αναγνώστες» εξηγεί χαρακτηριστικά ο κ. Καλτσάς καθώς τον εξυπηρετεί.
Για Αρβελέρ, Άλκη Ζέη το ενδιαφέρον επίσης ζωηρό, προσθέτει.
«Ααα να μην ξεχάσω», τονίζει στο τέλος της μίνι συζήτησης «τους ντόπιους συγγραφείς. Τα τελευταία χρόνια οι Λαρισαίοι στηρίζουν αρκετά τους ντόπιους συγγραφείς. Γνωστοί και φίλοι τα αγοράζουν απαραιτήτως».
Λάρισα γαρ... Τοπικισμός.
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
