Αναλυτικότερα ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Νέα Λάρισα» σημειώνει μεταξύ άλλων: «Για το σύνολο των έργων που εντάσσονται στο πλαίσιο της υλοποίησης του ΣΒΑΚ γνωρίζουμε ότι πληρούν σε επίπεδο μελετών τις κατ’ ελάχιστο απαιτούμενες προδιαγραφές από την ισχύουσα νομοθεσία και τα επιστημονικά δεδομένα. Για τον λόγο αυτό άλλωστε και τα υπερψηφίσαμε. Όπως και όλοι- και οι αντιδρώντες όψιμα (πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης), οι οποίοι ουσιαστικά προσβάλλουν την αξιοσύνη των συναδέλφων μηχανικών.
Η εκτέλεση των έργων ακολουθεί τις μελέτες. Και η παρέμβασή μας πριν λίγο καιρό τόσο προς τον Δήμο όσο και προς τη ΔΕΥΑΛ ήταν εκείνη όταν και επισημάναμε την «δαιδαλώδη πορεία» της ειδικής όδευσης για τυφλούς σε εκτελούμενα έργα, με την αιτιολογία «τα καπάκια των φρεατίων των Οργανισμών». Ήδη γνωρίζουμε ότι, δρομολογήθηκε η αντικατάστασή τους με καπάκια ανάλογου ανάγλυφου για τους τυφλούς και διόρθωση όπου είναι δυνατό και της όδευσης. Και ότι αυτό θα τηρηθεί και στη συνέχεια των άλλων έργων που έπονται.
Σε ό,τι αφορά στο επίμαχο ζήτημα για το πλάτος της «ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών» η ίδια η Υπουργική Απόφαση 52907/2009 στο άρθρο 2 δίνει και την απάντηση: «Στην περίπτωση υφιστάμενων πεζοδρομίων πλάτους μικρότερου από 1,50μ. η ζώνη αυτή καταλαμβάνει όλο το πλάτος του πεζοδρομίου. Πλάτη μικρότερα από 0,70μ. αποφεύγονται ως μη εξυπηρετούντα άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο».
Κατά συνέπεια, η ανακατασκευή σε μία υφιστάμενη ρυμοτομία δεδομένων συνθηκών και γεωμετρικών στοιχείων, οι μελετητές σε συνεργασία με την Τεχνική και Γεωτεχνική Υπηρεσία του Δήμου, με δεδομένο το πλάτος του οδοστρώματος που έπρεπε να τηρηθεί για να εξυπηρετεί και τα μεγάλα οχήματα των ΜΜΜ, όφειλαν να συνεκτιμήσουν και τις λοιπές παραμέτρους που μπορεί να τους οδηγήσει σημειακά στη μη τήρηση του πλάτους 1,5 μ, αποφεύγοντας πάντως πλάτη μικρότερα του 0,70μ ώστε να εξυπηρετούνται τα αναπηρικά αμαξίδια. Οι συνάδελφοι μηχανικοί μελετητές, εργολήπτες αλλά, και της Τεχνικής και Γεωτεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου προφανώς και τήρησαν την ισχύουσα νομοθεσία. Έχοντας την ίδια ευαισθησία με όλους για την προσβασιμότητα και ειδικά για τα ΑΜΕΑ. Σεβόμενοι και το δεδομένο πράσινο και εξυπηρετώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό και τις ανάγκες στάθμευσης των μόνιμων κατοίκων. Και εμείς – πέραν της δεδομένης προσωπικής γνώσης και ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τα ΑΜΕΑ– ενημερωθήκαμε και ενημερωνόμαστε διαρκώς και σε έγκαιρο χρόνο από τους ίδιους τους συναδέλφους μηχανικούς. Πουθενά λοιπόν σε έργο που εγκρίθηκε τελικά από το ίδιο το ΔΣ δεν υπάρχει σημείο προσβασιμότητας κάτω από 0,70μ (κι αυτό σημειακά, κατ’ εξαίρεση)».