Παρασκευή πρωί το ρολόι δείχνει 10 και έχουν εξαντληθεί τα χαρτάκια με τους αριθμούς για τη σειρά προτεραιότητας. Από τις 7:30 έρχονται κάποιοι για να πιάσουν σειρά. «Το πρόβλημα δημιουργείται γιατί τελειώνουν τα χαρτάκια νωρίς, είναι μικρός ο αριθμός των πολιτών που εξυπηρετείται», αναφέρουν δείχνοντας τον πίνακα: «στην ανακοίνωση γράφει ότι το «γραφείο Α» θα εξυπηρετήσει μέχρι το 86, είναι ακόμα 10 το πρωί και έχει φτάσει στο 60. Τι θα γίνει με τον κόσμο που έρχεται; Θα φύγει ακόμα μια ημέρα άπραγος;».
Τα ταμεία είναι υπό κατασκευή, συχνοί πελάτες του καταστήματος υποστηρίζουν ότι οι εργασίες της ανακαίνισης έχουν «παγώσει» εδώ και αρκετό διάστημα. Οι πολίτες διαμαρτύρονται καθώς μόνο μία υπάλληλος είναι αρμόδια για την πληρωμή των λογαριασμών, για τον έλεγχό τους, για τη διόρθωση λαθών. Αναστάτωση επικρατεί και για τους λογαριασμούς που είχαν πληρωθεί στα ΕΛΤΑ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που με τα χαρτιά στα χέρια ζητούν εξηγήσεις. «Πλήρωσα τον λογαριασμό στα ΕΛΤΑ εμπρόθεσμα για να υπολογιστεί η έκπτωση και αυτοί μου έστειλαν τον καινούργιο με απλήρωτο τον προηγούμενο, γιατί μας ταλαιπωρούν;» αναρωτιέται ένας ηλικιωμένος περιμένοντας και αυτός για να εξυπηρετηθεί.
ΕΚΛ
Την αντίθεσή του στην ιδιωτικοποίηση των λιγνιτωρυχείων και των λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ εκφράζει με ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «αυτή η πολιτική, την οποία υπηρέτησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, θα οδηγήσει σε νέες, πρόσθετες αυξήσεις στα τιμολόγια της ηλεκτρικής ενέργειας, σε απολύσεις και επιδείνωση των όρων εργασίας για τους εργαζόμενους στον κλάδο, με μοναδικούς ωφελημένους τους επενδυτές που θα εξασφαλίσουν φθηνή ηλεκτροπαραγωγή και ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ γενικότερα, πρέπει να αντισταθούν στην πολιτική περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, χτυπώντας τον πυρήνα τους, την εμπορευματοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, την πολιτική ΕΕ - άρχουσας τάξης για την «απελευθέρωση», το κίνητρο του κέρδους στην παραγωγή, την καπιταλιστική ιδιοκτησία που τα παράγει, χωρίς αυταπάτες για μια τάχα φιλολαϊκή απελευθέρωση της Ενέργειας».
Ζ.Π.