Ο ναός βρίσκεται λίγο έξω από το Γερακάρι, δίπλα στην περιοχή του Βαθυρέματος, όπου ο Άγιος γεννήθηκε και μεγάλωσε, ένας άνθρωπος της Εκκλησίας μας που υπήρξε μεγάλος Διδάσκαλος του Γένους και της Ορθοδοξίας και Κτήτορας της Ιερά Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Φλαμουρίου Πηλίου.
Ο Όσιος Συμεών γεννήθηκε περίπου κατά το έτος 1500 στο Βαθύρεμα, το οποίο υπήρξε στα χρόνια της τουρκοκρατίας κεφαλοχώρι και, παράλληλα, διοικητικό και οικονομικό κέντρο της επαρχίας Αγιάς. Καταστράφηκε περίπου στα 1680 μετά από θανατηφόρο επιδημία και οι κάτοικοί του κατέφυγαν στα γύρω χωριά. Σήμερα, στον χώρο αυτό σώζονται ερείπια σπιτιών εκείνης της εποχής και οι εκκλησίες της Παναγίας, του Αγίου Νικολάου, το μονύδριο του Αγίου Αθανασίου και τα ερείπια των εκκλησιών των Αγίων Θεοδώρων και του Αγίου Γεωργίου.
Ο Όσιος Συμεών έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο κρυφό σχολειό με διδάσκαλο τον ιερέα πατέρα του. Από τα παιδικά του χρόνια έκανε έντονη θρησκευτική ζωή και αυτό προμήνυε τη μετέπειτα πορεία του. Τα βήματά του τον οδηγούν στον Επίσκοπο Δημητριάδος Παχώμιο που τον έκειρε μοναχό και ιεροδιάκονο. Πρώτος σταθμός της Μοναχικής του πορείας το Οικονομείο του Στομίου με αυστηρή νηστεία, ακατάπαυστη ολονύκτια προσευχή, φορώντας το μοναδικό πτωχικό του ράσο. Κατόπιν, χειροτονείται ιερέας στη Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος και αργότερα Ηγούμενος στη Μονή Φιλοθέου. Κατατρεγμένος, όμως, από τους μοναχούς και οπλισμένος με υπομονή και καρτερικότητα, οδηγείται σ’ ένα βουνό, το λεγόμενο σήμερα Φλαμούρι του Πηλίου, όπου, μετά από τρία χρόνια σκληρής ασκήσεως, έκτισε εκεί ύστερα από επτά χρόνια το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος.
Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Λάρισα, στον Τύρναβο, στην Ελασσόνα, στα Γρεβενά, στα Άγραφα διδάσκοντας πίστη στον Κύριο. Έφτασε κηρύττοντας ως τη Θήβα και από ‘κει στην Αθήνα, όπου τον υποδέχτηκαν ο Αρχιεπίσκοπος Λαυρέντιος και πλήθος χριστιανών. Καταδικάζεται στη Χαλκίδα από συκοφαντίες των Τούρκων ακόμη μία φορά σε θάνατο και μετά την αθώωσή του επιστρέφει στο Φλαμούρι. Από ‘κει επισκέπτεται τον Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει την ευλογία του και υλική βοήθεια για να χτίσει το Μοναστήρι. Εκεί, με την επίκληση του αληθινού Θεού θεράπευσε την Αϊνέ, κόρη του μεγάλου Σουλτάνου του Μεγαλοπρεπούς. Σε ευχαριστία ο Σουλτάνος έστειλε εργάτες και υλικά στο Φλαμούρι, όπου έκτισαν την Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος η οποία σώζεται και ανθεί ως σήμερα.
Στο τέλος της ζωής του ο δρόμος θα τον φέρει και πάλι στην Πόλη. Αυτήν τη φορά όχι σαν ικέτη, αλλά σαν ένα μεγάλο Διδάσκαλο του Γένους που με τον ζωοποιό λόγο του, εμπνευσμένο από την πίστη στον Θεό και από την αγάπη στον σταυρωμένο λαό Του που κινδυνεύει, αγωνίζεται τον μεγάλο αγώνα όλων των διδασκάλων της εποχής του στους οποίους χρωστάμε την εθνική μας ανάσταση.
Ενώ, όμως, βρισκόταν εκεί, τον κάλεσε ο Θεός κοντά Του όπου συνέβη η Οσιακή κοίμησή του στις 19 Απριλίου 1954. Ο ίδιος ο Πατριάρχης μαζί με τη Σύγκλητο ενταφίασαν το σεπτό του σώμα στον ναό της Θεοτόκου στη Χάλκη. Δύο χρόνια αργότερα, μοναχοί από το Φλαμούρι έκαναν την ανακομιδή του Αγίου λειψάνου, που εξέπεμπε θαυμαστή ευωδία, και το μετέφεραν στο Μοναστήρι, όπου φυλάσσεται και θαυματουργεί μέχρι σήμερα.
Ο Άγιος Συμεών ο Μονοχίτων και Ανυπόδητος, ο μεγάλος Διδάσκαλος του Γένους και της Ορθοδοξίας, πρόδρομος κατά 200 χρόνια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, έμεινε «αγνοούμενος» στην πατρίδα του για περίπου πεντακόσια χρόνια. Προς τιμήν του Αγίου ανεγέρθηκε στο Γερακάρι της Αγιάς ο μοναδικός τότε στην Ελλάδα Ιερός Ναός που φέρει το όνομά του. Θεμελιώθηκε στις 20 Αυγούστου 2002 και έγιναν τα θυρανοίξιά του στις 20 Αυγούστου 2005. Η ανέγερση έγινε με τη συνδρομή ευλαβών πιστών και ήταν χρέος πίστης, τιμής, ευλαβείας, συγχώρεσης στη λησμονιά, στην περιφρόνηση και τον κατατρεγμό πεντακοσίων χρόνων για τον μοναδικό Άγιο που γεννήθηκε, μεγάλωσε και θαυματούργησε στον τόπο της Αγιάς.
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
