Οι υποστυλώσεις που έχουν τοποθετηθεί δεν είναι πλέον ικανές να στηρίξουν το οικοδόμημα και όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες ένα μεγάλο κομμάτι του ταβανιού του ισογείου έχει υποχωρήσει. Όλες οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται εντός της υποτυπώδους περίφραξης του οικοπέδου έχουν υποστεί ζημιές, τα τζάμια είναι σπασμένα, τα παντζούρια σε κακή κατάσταση και τίποτα δεν έχει μείνει για να θυμίζει την παλιά αίγλη της αρχοντικής κατοικίας.
Στον χώρο, που πλέον δεν ανήκει στους απογόνους της οικογένειας Χαροκόπου, αλλά σε Λαρισαίο επιχειρηματία, έχει πρόσβαση όποιος επιθυμεί – σαφώς με δική του ευθύνη. Η κεντρική σιδερένια πόρτα είναι κατεστραμμένη, ενώ το ίδιο ισχύει σε κάποια σημεία του μαντρότοιχου και της περίφραξης. Κανονικά η είσοδος στο κτήμα θα έπρεπε να απαγορεύεται, όχι μόνο γιατί πρόκειται για ιδιωτική περιουσία, αλλά κυρίως διότι είναι επικίνδυνο, μιας που κομμάτια τού κυρίως κτίσματος μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσουν. Οι ίδιες εικόνες εγκατάλειψης επαναλαμβάνονται και στον αύλειο χώρο. Άγρια χόρτα που έχουν θεριέψει, σκουπίδια και μπάζα συνθέτουν ένα θλιβερό σκηνικό.
Όπως λέει στην «Ε» η κ. Αράπκουλε, δημοτική σύμβουλος του Δήμου Λαρισαίων, η ίδια την εποχή που ήταν δήμαρχος είχε κάνει τις απαραίτητες κινήσεις προκειμένου να «διασωθεί» το ιστορικό, όπως το χαρακτηρίζει, μνημείο. «Είχαμε κάνει τις σχετικές επαφές με τον τότε υπουργό Πολιτισμού κ. Ευάγγελο Βενιζέλο προκειμένου ο Πύργος να αγοραστεί από το ΥΠΠΟ, καθώς ο Δήμος Γιάννουλης δεν διέθετε τα απαραίτητα κονδύλια για μια τέτοια αγορά. Πλέον, ως δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Λαρισαίων, επανέφερα το ζήτημα με αφορμή την αγορά του κτιρίου Μουσών. Ίσως ο Δήμος Λάρισας να έχει τα χρήματα να προβεί σε μια τέτοια κίνηση, εφόσον είναι στις προθέσεις του ιδιοκτήτη να το πουλήσει». Όπως επισημαίνει η κ. Αράπκουλε πέρα από την αρχιτεκτονική του αξία, ο Πύργος Χαροκόπου έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία για την περιοχή καθώς αποτελεί ένα από τα ελάχιστα μνημεία της εποχής μετά την Τουρκοκρατία. Παράλληλα, η πρώην δήμαρχος τονίζει ότι ο Πύργος και ο περιβάλλων χώρος θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ένα πολιτιστικό κέντρο ή χώρο πολλαπλών χρήσεων, για τους κατοίκους της Γιάννουλης αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Ωστόσο, προς το παρόν και μέχρι να βρεθεί κάποια λύση, το ιστορικό αυτό κτίριο συνεχίζει μέρα με τη μέρα να ρημάζει.
Κείμενο: Παναγιώτα Φούντα
Φωτ.: Λεωνίδας Τζέκας