Σκέφτεσαι όμως πως πρέπει να πιεις και λίγο νεράκι να καθαρίσεις το στόμα σου καθώς εκεί δίπλα έχει χτυπητά αυγά με μανιτάρια και κατσικίσιο τυρί. Να σου και τα τηγανιτά αυγά με πανσέτα και ντομάτα. Ε αφού αρχίζεις με τα αυγά δεν θα κόψεις λίγο από την ομελέτα με πολύχρωμες πιπεριές και τυρί; Αλίμονο.
Εκεί που πας να φύγεις βλέπεις πως κάπου εκεί στέκουν και κάτι σαντουιτσάκια άλλα με λουκανικάκια και άλλα με μπιφτεκάκια και λιωμένο τυρί. Στην ίδια «γειτονιά» έχει και κρεπούλες. Μικρές φαίνονται αλλά πρέπει να είναι γεμάτες με υλικά που δεν μπορείς να καταλάβεις. Γι’ αυτό δαγκώνεις μια και διαπιστώνεις πως έχει ό,τι αλμυρό ονειρεύεσαι.
Κάθεσαι. Παίρνεις μια ανάσα και ξαφνικά θυμάσαι πως βρήκες ευκαιρία μέσα στο Σαββατοκύριακο να βγεις για καφέ με τους φίλους. Καφέ; Πάει ο απλός καφές. Τώρα στη Λάρισα ο κόσμος βγαίνει για μπραντς.
Είναι ο συνδυασμός του πρωινού και του μεσημεριανού. Έτσι άλλωστε προέκυψε και η λέξη. Από το breakfast και το lunch γεννήθηκε το brunch. Η πρώτη αναφορά της λέξης φέρεται πως έγινε στην Αγγλία το 1896, σε άρθρο ενός περιοδικού. Στη συνέχεια αυτό πέρασε στα ξενοδοχεία και τα τελευταία χρόνια βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε πολλά στέκια των ελληνικών πόλεων.
Τι κι αν όμως η λέξη είναι πέρα για πέρα βρετανική. Η συνήθεια έγινε πλέον ελληνική. Στη Λάρισα το ένα μετά το άλλο τα μαγαζιά παρουσιάζουν τα πρωινά ειδικά των Κυριακών ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο. Οι πεζόδρομοι γέμισαν με πάγκους που έχουν πάνω ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Τελευταία ακόμα και οι παραδοσιακές ελληνικές πίτες έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Είπαμε συνήθεια που αρχίζει και προσαρμόζεται στα δεδομένα.
Μπραντς για όσους άργησαν να ξυπνήσουν μετά από το ξενύχτι. Μπραντς και για όσους πρωινούς τύπους τούς «θέρισε» ο πρωινός καφές και βιάζονται να βάλουν κάτι στο στόμα τους πριν το μεσημεριανό τραπέζι που ίσως γίνει, αλλά ίσως και όχι. Ίσως έρθει ένα ποτήρι καλό κρασί και το πάρουν σερί, αφού η παρέα «ψήνεται». Τα μεσημεράκια των Κυριακών είναι λίγο διαφορετικά πλέον…
Κ.Γ.
