Το πόσο σεβαστήκαμε τον τόπο που μας φιλοξένησε στις διακοπές μας ή και στις αυθημερόν εξορμήσεις μας, το μαρτυρούν οι φωτογραφίες του Λεωνίδα Τζέκα.
Αν και αυτήν την περίοδο λιγοστεύει σταδιακά ο κόσμος στις παραλίες, τα σκουπίδια τους μένουν… ως αδιάψευστοι μάρτυρες αδιαφορίας, έλλειψης παιδείας, «ωχαδερφισμού»!
Η θέα των διάσπαρτων απορριμμάτων στην αμμουδιά είναι η απόδειξη του τρόπου με τον οποίο σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε απέναντι στο περιβάλλον.
Ίσως να είναι βαρετά πλέον τα ίδια λόγια, για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος…., για την ανάγκη να είναι καθαρό ή για την υποχρέωση που έχουμε να σεβαστούμε τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι δεν είναι αναγκασμένοι να κάθονται σε παραλίες που βρώμησαν κάποιοι που δεν μάζεψαν το πλαστικό ποτήρι του καφέ τους, τις συσκευασίες των τροφίμων που κατανάλωσαν, το αλουμινένιο κουτί αναψυκτικού… κ.α.
Ίσως, τα ίδια λόγια, να έχουν ακουστεί και γραφτεί χιλιάδες φορές και να κουράζουν.
Στην ουσία όμως, αυτό που κουράζει και παράλληλα προκαλεί εντύπωση είναι ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί, που όχι μόνο δεν τα κατάλαβαν ακόμη, αλλά συνεχίζουν την ίδια συμπεριφορά και δημιουργούν την ίδια εικόνα κάθε χρόνο: παραλίες με σκουπίδια!
Λ. Κισσάβου
