Προ ημερών πάλι πρωτοσέλιδο με θύμα έναν άνθρωπο του μόχθου, έναν διανομέα. Λίγους μήνες πριν τα ίδια, με ζημιές και καταστροφές στον προαύλειο χώρο της εκκλησίας και στον δημοτικό φωτισμό του πάρκου του Αγίου Δημητρίου», τονίζουν στην «Ε», διαμαρτυρόμενοι για την «αναρχία» που συντηρείται στη συνοικία και δηλώνοντας ότι δεν θα δείξουν καμία άλλη ανοχή.
«Θύτες όλων αυτών και ακόμη περισσοτέρων είναι μερίδα των Ρομά», λένε και δείχνουν τους δρόμους τους οποίους δύσκολα κανείς μπορεί να διασχίσει, σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας.
Σχετικά με τις δηλώσεις που έκαναν λόγο για «άβατο» και πως δεν θα το επιτρέψουν να δημιουργηθεί στη συνοικία οι κάτοικοι λένε ότι «υπόσχονται αστυνόμευση που το πολύ σε μια εβδομάδα γίνεται ανύπαρκτη. Δεσμεύονται ότι θα εξαντλήσουν όλα τα νόμιμα μέσα με μηνύσεις που δεν γίνονται ποτέ. Μιλούν για πάταξη της παραβατικότητας που αυξάνεται δραματικά. Ψάχνουν και βρίσκουν δικαιολογίες για την παραβατικότητα, όπως η έλλειψη παιδείας, η μέθη, η ανεργία, η φτώχεια, οι πολλοί άνθρωποι σε λίγα τετραγωνικά. Αυτά είναι δικαιολογίες για γέλια», υποστηρίζουν την ίδια ώρα που και τα δικά τους παιδιά έχουν ανάγκη να παίξουν στο πάρκο το απόγευμα, να κάνουν τη βόλτα τους, κάτι το οποίο δεν γίνεται.
Μπορεί όντως κάποια από τα παιδιά των Ρομά να συμμετέχουν σε δράσεις του Δήμου, να είναι στα ΚΔΑΠ, να συνεργάζονται και να διδάσκονται μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά είναι και ένα μεγάλο μέρος νεαρών που δρα ανεξέλεγκτα στη συνοικία και που θεωρεί ότι ο νόμος δεν το αγγίζει. «Είμαστε αγανακτισμένοι», λένε, «είμαστε και εμείς στη Νέα Σμύρνη και εμείς δίνουμε μάχη να ζήσουμε, να βρούμε δουλειά, να πληρώσουμε φόρους, να μορφώσουμε τα παιδιά μας. Και τα δικά μας παιδιά δεν έχουν πού να παίξουν, δεν προλαβαίνουν να παίξουν…». Και προσθέτουν: «κατά καιρούς αγανακτούμε, εκνευριζόμαστε, θυμώνουμε αναθαρρεύουμε και ζητάμε βοήθεια από όλους τους τοπικούς φορείς. Εισπράττουμε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Γυρίζουμε πίσω στα σπίτια μας, στοχοποιούμαστε, δεχόμαστε απειλές για κάψιμο των σπιτιών μας, για καταστροφή των περιουσιών μας και φοβόμαστε και κρυβόμαστε και ανεχόμαστε».
Η εικόνα που παρουσιάζει καθημερινά η συνοικία, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο είναι η εξής: το αστικό λεωφορείο εδώ και δύο χρόνια δεν περνά μέσα από τη Νέα Σμύρνη τις βραδινές ώρες, αυτοκίνητα αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες ακόμα και μπροστά από τα προαύλια των σχολείων, ορδές αγοριών και κοριτσιών γυρίζουν στους δρόμους σφυρίζοντας, τραγουδώντας, ουρλιάζοντας, απειλώντας, βρίζοντας, σπάζοντας καθρέφτες, παρμπρίζ αυτοκινήτων. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της συνοικίες δεν τολμούν να κάνουν ούτε παρατήρηση, συνοδεύουν τα παιδιά τους από και προς τη συνοικία το ίδιο και οι γυναίκες δεν κυκλοφορούν με ασφάλεια μόνες τους. Αυτή η εικόνα δεν είναι σημερινή, αυτή είναι την τελευταία δεκαετία για αυτό και δηλώνουν ότι η υπομονή έχει εξαντληθεί. «Ανεχόμαστε την αήθη συμπεριφορά προς τους ηλικιωμένους, τα σπρωξίματα, τα πρόστυχα πειράγματα, τα θωπεύματα, τις επιθέσεις με σκοπό την αφαίρεση χρυσαφικών, κινητών τηλεφώνων, πορτοφολιών. Ανεχόμαστε να δέχονται απειλές, επιθέσεις λεκτικές και σωματικές δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές των σχολείων της συνοικίας», προσθέτουν, για να συμπληρώσουν για τη μουσική που είναι καθημερινά στη διαπασών, από επαγγελματικά ηχεία οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας. Όπως και οι πυροβολισμοί είναι σύνηθες φαινόμενο. «Ακούμε τα σκάγια να πέφτουν στις βεράντες και ταράτσες των σπιτιών μας, μαζεύουμε άρον-άρον τα παιδιά μας μέσα για να μην θρηνήσουμε θύματα. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά που γίνονται κάπου αποσκοπούν. Μας φοβίζουν για να πουλήσουμε τα σπίτια μας “μπιρ παρά” για να τα κατοικήσουν».
Η παραβατικότητα που επικρατεί αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τη δράση και άλλων καθώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο της Νέας Σμύρνης αλλά είναι ολόκληρης της πόλης. «Κουραστήκαμε να ανεχόμαστε, να αντιμετωπίσουν οι υπεύθυνοι το πρόβλημα – κατάματα συλλογικά, ουσιαστικά, άμεσα και αποτελεσματικά. Ζητούμε να δημιουργηθεί αστυνομικό παράρτημα στη συνοικία ώστε να είναι άμεση και συνεχής η παρέμβαση των αστυνομικών. Οι βουλευτές να θέσουν το πρόβλημα στη Βουλή. Τα παιδιά των Ρομά να διασπαρθούν στα σχολεία όλης της πόλης. Με εισαγγελική παρέμβαση να ελέγχονται οι απουσίες σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα αφού η εκπαίδευση στη χώρα μας είναι υποχρεωτική. Η Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου με τη βοήθεια των ιερέων της ενορίας να επιδιώξει να γαλουχήσει τους γονείς ώστε να μην παντρεύουν τα παιδιά τους στην τρυφερή ηλικία των 12 – 13 ετών.
Να παραχωρηθούν κατοικίες, εκτός Νέας Σμύρνης για να γίνει μια πρόσκαιρη αποσυμφόρηση, στην πορεία ολική αποκέντρωση της περιοχής.
Να επισκευαστούν σαμαράκια σε οδούς κλειδιά ώστε να αποφεύγεται η ανάπτυξη μεγάλης ταχύτητας των αυτοκινήτων τα οποία θέτουν σε κίνδυνο ζωές ανθρώπων και ζώων, όπως είναι στα σχολεία και στην εκκλησία. Εκτός από τα δικαιώματά τους κάποιος πρέπει να τους μάθει και τις υποχρεώσεις τους», καταλήγουν στα όσα ζητούν οι κάτοικοι της περιοχής.
Να σημειωθεί ότι οι κάτοικοι έχουν συγκεντρώσει εδώ και δύο χρόνια περισσότερες από διακόσιες υπογραφές κατοίκων της περιοχής οι οποίες μαζί με έγγραφα διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί στη συνοικία κατατέθηκαν στις αρμόδιες αρχές.
Ζωή Παρμάκη
