Αυτό έβλεπε σε εκείνη τη μικρή ηλικία: τον μπαμπά του να τρέχει για να διατηρεί το σώμα του σε καλή φυσική κατάσταση, να τρέχει για να ανεβεί στον Όλυμπο, να τρέχει για να κατεβάσει σώους στον κάμπο εγκλωβισμένους συνανθρώπους μας. Αυτή είναι η δουλειά, η καθημερινότητα όλων των ανδρών της 8ης ΕΜΑΚ Λάρισας, να τρέχουν και να βρίσκονται εκεί στα δύσκολα όλων των άλλων. Για τους περισσότερους είναι σύγχρονοι ήρωες, αν και οι ίδιοι δεν αποδέχονται αυτόν τον χαρακτηρισμό. «Δεν είμαστε ήρωες, κάνουμε το αυτονόητο, είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε», δηλώνουν στην «Ε» λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επιτυχή επιχείρηση απεγκλωβισμού του 30χρονου Ρουμάνου Βλαντ από το "λούκι" των Καζανιών.
Τα τελευταία χρόνια ο εναλλακτικός τουρισμός, η πεζοπορία αλλά και η ανάβαση ακόμα και στο βουνό των Θεών αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Υπολογίζεται μάλιστα ότι τα σαββατοκύριακα του καλοκαιριού σχεδόν τριακόσια άτομα ανεβαίνουν στον Μύτικα. Ο Όλυμπος όμως είναι… παιχνιδάκι; «Ο καθένας μπορεί να ανέβει στον Όλυμπο, ο Μύτικας είναι αυτός που έχει βαθμό δυσκολίας. Συγχρόνως όμως είναι ένα βουνό που παρουσιάζει έντονες καιρικές αλλαγές», αναφέρει ο διοικητής της 8ης ΕΜΑΚ Λάρισας Λάμπρος Κίτσιος, για να προσθέσει τι πρέπει να προσέχει κάποιος λίγο πριν την ανάβασή του στο βουνό «ο Όλυμπος είναι προσβάσιμος σε όλους με καλές καιρικές συνθήκες, ωστόσο πρέπει να λαμβάνουμε όλα τα μέτρα ασφαλείας, και για παράδειγμα αν ανεβούμε μόνοι μας θα πρέπει να έχουμε ενημερώσει φιλικά και συγγενικά μας πρόσωπα για το πού σχεδιάζουμε να πάμε».
Οι καιρικές συνθήκες στον Όλυμπο μπορεί να αλλάξουν μέσα σε λίγη ώρα, με μεγάλες διαφορές στη θερμοκρασία ανάμεσα σε μικρές χιλιομετρικές αποστάσεις. Η χιονόπτωση που καταγράφηκε τις προηγούμενες ημέρες για τους ορειβάτες δεν είναι κάτι περίεργο. «Δεν είναι σπάνιο αλλά ούτε και σύνηθες να χιονίζει Ιούλιο μήνα στον Όλυμπο, οι ορειβάτες το γνωρίζουν για αυτό θα πρέπει να είναι πάντα οργανωμένοι καλά», σχολιάζουν.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΣΑΚΟ…
Ο Βλαντ βρέθηκε από τη Ρουμανία στο βουνό των Θεών, και στην περιοχή Καζάνια. Εκεί άγνωστο πώς το σακίδιο που είχε στην πλάτη του έπεσε σε μια απότομη πλαγιά. Ο 30χρονος θεώρησε εύκολο να κατεβεί την πλαγιά για να πάρει το σακίδιό του αλλά δεν είχε υπολογίσει ότι από τη μέση της και κάτω γινόταν απότομη και θα εγκλωβιζόταν σε «σκαλάκι» για τρεις ημέρες. Αμέσως σήμανε συναγερμός, τι και αν ήταν βράδυ Σαββάτου, άνδρες της 8ης ΕΜΑΚ Λάρισας, της 2ης ΕΜΑΚ Θεσσαλονίκης και πυροσβέστες από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Ελασσόνας ξεκίνησαν για το βουνό. «Είναι δύσκολο τη νύχτα το βουνό. Δεν μπορεί να το ανεβεί κανείς εκτός από τους άνδρες της δικής μας υπηρεσίας που λόγω της μεγάλης εμπειρίας το ανεβαίνουν με κλειστά μάτια», δηλώνει ο Θανάσης Καρέλας της 8ης ΕΜΑΚ Λάρισας, που βρέθηκε στον Όλυμπο από την πρώτη ημέρα μέχρι και την τελευταία στιγμή που ολοκληρώθηκε η επιχείρηση.
«Θα ήταν μια διάσωση ρουτίνας αλλά ο καιρός μάς έκανε παιχνίδια. Ακόμα όμως και με αυτές τις καιρικές συνθήκες, βρεγμένοι μέχρι το κόκαλο ήμασταν εκεί, για να μας ακούει, να του δίνουμε δύναμη και κουράγιο να ξέρει ότι δεν είναι μόνος του», σχολιάζει ο διοικητής της 8ης ΕΜΑΚ. Χιονόπτωση, χαλάζι, έντονη βροχόπτωση και ομίχλη είχαν να αντιμετωπίσουν οι διασώστες, την ίδια ώρα που ενώ κατέβαιναν το «λούκι» των Καζανιών ο καιρός έκλεισε ακόμα περισσότερο, και το νερό του καταρράκτη παρέσερνε με μανία βράχια και πέτρες, κινδύνευαν και οι ίδιοι πια. Η ομαδική συντονισμένη προσπάθεια όλων όμως έφερε αποτέλεσμα. Δεν το έβαλαν κάτω, πείσμωσαν, η ζωή του Βλαντ ήταν στα χέρια τους.
Ο 30χρονος άνδρας μέσα στην ατυχία του ήταν τυχερός που δεν είχε τραυματιστεί, που το κινητό του τηλέφωνο είχε σήμα στο συγκεκριμένο σημείο και που άνοιξε ο καιρός. Δεν είχε μαζί του άλλη τροφή καθώς την είχε καταναλώσει όλη το Σάββατο, την πρώτη δηλαδή ημέρα. Βρισκόταν ήδη στο όριο. «Τον έσωσε που ήταν νέος, είχε καλή διαχείριση της θέσης του και έβαλε και ο Θεός το χέρι του», αναφέρει ο κ. Κίτσιος και προσθέτει ότι «δεν είμαστε εμείς ήρωες. Εμείς κάναμε το αυτονόητο, ήρωας είναι αυτός που επιβίωσε εκείνα τα βράδια μόνος του στο βουνό». Η διαδικασία προσέγγισης και απεγκλωβισμού ξεκίνησε στις 8 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 9 το βράδυ. Ήταν το πιο ψηλό σημείο που έχει γίνει επιχείρηση, καθώς μετά ήταν ο Μύτικας. Σε ένα σημείο που, όσοι το γνωρίζουν, το χαρακτηρίζουν επικίνδυνο. Αρχικά κατέβηκαν 70 μέτρα, μετά ασφάλισαν ένα σχοινί εκατό μέτρων, και σε αυτό ένωσαν διαδοχικά με ρελέ άλλα 100 μέτρα. Χρησιμοποίησαν όπως εξηγούν διπλά σχοινιά, ένα κατάβασης και ένα ασφαλείας.
Τον βρήκαν ακινητοποιημένο σε ένα «σκαλί» πάνω στην ορθοπλαγιά, τον φρόντισαν, του έδωσαν λίγο ζεστό τσάι. Αν και καλά στην υγεία του ήταν εξουθενωμένος. Ξεκίνησαν την αναρρίχηση.
«Κρατάμε επαφή με όλους αυτούς τους ανθρώπους που διασώζουμε», σχολιάζει ο διοικητής για να προσθέσει ότι «δενόμαστε ψυχικά με τους διασωθέντες».
Για την ψυχολογία του διασώστη της ΕΜΑΚ μιλά ο Θανάσης Καρέλας τονίζοντας ότι «όταν επιχειρούμε, ξέρουμε ότι είμαστε η τελευταία ελπίδα του θύματος. Αν για κάποιον λόγο αποτύχουμε ή αδυνατούμε να αντεπεξέλθουμε η επόμενη βοήθεια είναι ο ίδιος ο Θεός. Όλοι οι άλλοι ξέρουν ότι στα δύσκολα θα καλέσουν την ΕΜΑΚ. Εμείς δεν έχουμε back up». Για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν στο πέρασμά τους τα συμβάντα εξηγεί ότι «αυτά που μεταφέρω στην οικογένειά μου είναι όλα φιλτραρισμένα. Τα παιδιά μου θέλω να έχουν πρότυπο έναν φυσιολογικό πατέρα. Δεν έχουν τον superman μπαμπά. Μας βοηθά πολύ το δέσιμο που έχουμε μεταξύ μας οι συνάδελφοι. Η βάρδια θεωρείται ιερή, σπάνια αλλάζει και είμαστε περισσότερο δεμένοι και από αδέρφια. Περνάμε ολόκληρα εικοσιτετράωρα μαζί, περισσότερο χρόνο δηλαδή απ’ ότι με την οικογένειά μας».
Στον Όλυμπο η δεύτερη επιχείρηση μέσα σε έναν μήνα στέφθηκε με επιτυχία, άλλος ένας άνθρωπος σώθηκε. Οι άνδρες της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών του Πυροσβεστικού Σώματος, παρά την έλλειψη σε υλικοτεχνική υποδομή, βρίσκονται πάντα εκεί και σώζουν ζωές. Οι άνδρες που ήταν για ακόμα μία φορά στα Καζάνια του Ολύμπου ήταν οι: Λάμπρος Κίτσιος, Βασίλης Κουλολέτσιος, Γιάννης Κυπαρίσσης, Θανάσης Καρέλας, Άρης Γωγουβίτης, Σωτήρης Βαζάκας, οι αξιωματικοί Παναγιώτης Κασκαμπάς και Βασίλης Κοβούλης, Κώστας Αγγελακόπουλος, Χρήστος Μαυρογιάννης, Θωμάς Πετσιάς, Δημήτρης Μούμας και Πασχάλης Δρομπούρας.
Ζωή Παρμάκη
