Της Λένας Κισσάβου
«Η υπερκατανάλωση, είναι η αιτία της έλλειψης νερού και όχι η λειψυδρία, από τη στιγμή που μετατράπηκε από φυσικό σε αναπτυξιακό πόρο και η αντιμετώπισή του ως οικονομικό αγαθό, του προσέδωσε αξία χρήσης και το μετέτρεψε σε εμπόρευμα…», τόνισε χθες ο κ. Νικήτας Μυλόπουλος αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, μιλώντας σε ημερίδα για τον «διάφανο χρυσό» που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο της ΔΕΥΑΛ, στο πλαίσιο εκδηλώσεων, που συνδιοργανώνουν οκτώ φορείς της Λάρισας, για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού.
Οι εισηγήσεις της ημερίδας, την οποία συντόνιζε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Απ. Σουρλαντζής, περιλάμβαναν θέματα που αφορούσαν την κρίση του νερού ως κρίση διαχείρισης και πολιτικής, την αξιοποίησή του από τον άνθρωπο διαχρονικά, μέχρι και τη θεοποίηση του νερού στη μυθολογία και στην καθαρτήρια δύναμή του στη θρησκεία.
Αναλυτικότερα κατά την ομιλία του ο κ. Μυλόπουλος, υποστήριξε μεταξύ άλλων τα εξής: «Tο πρόβλημα της λειψυδρίας ή αυτό που συνηθίσαμε να περιγράφουμε ως κρίση του νερού, δεν έχει καμία σχέση με το πόσο έβρεξε την κάθε, συγκεκριμένη, χρονιά. Και αυτό γιατί το ίδιο το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε από φυσικά φαινόμενα όπως η ανομβρία ή η ξηρασία. Δημιουργήθηκε γιατί επί σειρά ετών το νερό που καταναλώνεται στις επιμέρους λεκάνες απορροής ξεπερνά κατά πολύ τη φέρουσα ικανότητά τους, με αποτέλεσμα εκτός των ανανεώσιμων, να καταναλώνεται κι ένα σημαντικό μέρος των μόνιμων υδατικών αποθεμάτων. Είναι λοιπόν ένα πρόβλημα υπερκατανάλωσης, ένα πρόβλημα ανθρωπογενές, ένα πρόβλημα εξόχως πολιτικό στη δομή του, αφού αφορά κατά κύριο λόγο στην επιλογή του μοντέλου ανάπτυξης. Και εμείς επιλέξαμε τις τελευταίες δεκαετίες ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης που υποτίμησε συστηματικά τα περιβαλλοντικά όρια των οικοσυστημάτων.
Η περίπτωση της Θεσσαλίας, είναι δυστυχώς το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της εχθρικής προς το περιβάλλον πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών, καθώς η κατανάλωση σε όλο το υδατικό διαμέρισμα έχει φτάσει στο 25% του νερού που καταναλώνεται σε όλη τη χώρα, με την άρδευση να καταλαμβάνει το 93% της συνολικής χρήσης. Το πιο άμεσο και εμφανές αποτέλεσμα της εξάντλησης των υδατικών πόρων στην περιοχή είναι βέβαια η σημερινή εικόνα του Πηνειού…».
O κ. Κων. Οικονόμου φιλόλογος, αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων νομού Λάρισας, σε εισήγησή του αναφέρθηκε στη θέση του νερού στην ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος και του πολιτισμού, τονίζοντας ότι: «Το νερό έχει χαρακτηριστεί ως το απόλυτο φαινόμενο, αφού κάθε διάσταση του ανθρώπου, η ιστορία, η πολιτιστική και πνευματική δημιουργία, η οικολογία, όπως επίσης το σώμα και η ψυχή του, καθορίζονται από αυτό».
Η κ. Ευαγγελία Βλαχοστέργιου, φιλόλογος, μέλος του Δ.Σ. «ΔΡΥΑΣ», αναφέρθηκε στο πως παρουσιάζεται το νερό στη μυθολογία και στη θρησκεία, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων πως: «Είναι δυναμικά παρών στην ελληνική κοσμογονία και όχι μόνον. Με επίκεντρο τα Τέμπη, και όχημα τα ονόματα Αγία Παρασκευή, Ποσειδώνας, Απόλλωνας, Πηνειός, Λητώ, Δάφνη ξεκινά ένα μαγευτικό αλλά και αποκαλυπτικό ταξίδι στο μύθο και τη θρησκεία με το νερό να είναι ο συνδετικός τους κρίκος».
Ο κ. Κώστας Α. Συρμακέζης, Δρ. πολιτικός μηχανικός, καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου, παρουσίασε διαχρονικά μέσα αξιοποίησης του νερού από τον άνθρωπο, αναδεικνύοντας τις προσπάθειες του ανθρώπου στην κατεύθυνση αυτή, τις θετικές συνέπειές τους, αλλά και τις
παρενέργειες αυτών.
Στο πλαίσιο της ημερίδας προβλήθηκε ολιγόλεπτο βίντεο του Συλλόγου των «Φίλων του Πηνειού» και του Παραποτάμιου Πολιτισμού.
