στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, στο πλαίσιο εκδήλωσης που εντάσσεται στις εορταστικές εκδηλώσεις της Μητρόπολης για τον πολιούχο Αγιο Αχίλλιο, Αρχιεπίσκοπο Λαρίσης. Μια εκδήλωση αφιερωμένη στην Οικογένεια που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη και το Σωματείο «Ενωμένη Ρωμηοσύνη».
Το θέμα που ανέπτυξε ο π. Θεμιστοκλής Χριστοδούλου ήταν «Ποιες οι προοπτικές σήμερα για την οικογένεια και τα παιδιά; Μια άλλη πρόταση για δημιουργία ή όχι οικογένειας» και σύμφωνα με όσα υποστήριξε «σήμερα η οικογένεια περνά μια μεγάλη κρίση, η οποία μεγαλώνει όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από τις επιταγές του Ευαγγελίου και της εκκλησιαστικής παράδοσης. Ο θεσμός της οικογένειας έχει διαβρωθεί. Ένας τρόπος για να αποφευχθεί αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη, είναι οι γονείς να προσέξουν πολύ τα παιδιά, καθώς οι ανάγκες που δημιουργούνται στα παιδιά, ουσιαστικά είναι απωθημένα των γονιών. Οι γονείς απουσιάζουν σήμερα από το σπίτι και τα παιδιά λαμβάνουν την αγωγή από άλλες πηγές, αναζητώντας διέξοδο ή από αντίδραση. Οι δεσμοί μεταξύ γονιών και παιδιών έχουν διαταραχθεί, με άσχημα αποτελέσματα για την ανατροφή των παιδιών».
Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν τα παραδείγματα που επιστράτευσε ο π. Θεμιστοκλής στην ομιλία του. Το πρώτο αφορούσε σ’ ένα παιδί δημοτικού σχολείου, το οποίο ρώτησε τον πατέρα του πόσο αμείβεται στην εργασία του. Εκείνος του απάντησε 50 ευρώ και τότε το παιδί του ζήτησε 22 ευρώ. Ο πατέρας θύμωσε από την απαίτηση του παιδιού του και το μάλωσε. Εκείνο αποσύρθηκε στο δωμάτιό του. Όταν ο πατέρας ηρέμησε, τον επισκέφθηκε στο δωμάτιό του για να τον ρωτήσει πού χρειαζόταν τα χρήματα αυτά. Εκείνο επέμεινε και όταν τελικά ο πατέρας του τα έδωσε, τότε το μικρό παιδί έβγαλε από τον κουμπαρά του άλλα 28 ευρώ και του τα ΄δωσε, προκειμένου ο πατέρας αύριο να μην πάει στη δουλειά, αλλά να μείνει μαζί του…
Σε άλλες περιπτώσεις η πολύωρη απουσία των γονιών από το σπίτι είναι καταλυτική ακόμη για το φυλετικό προσδιορισμό του παιδιού. Μέχρι την εφηβεία οι γονείς θα πρέπει να είναι κοντά στα παιδιά τους, με κατανόηση και διάλογο και όχι με εκφοβισμούς και εντάσεις.
Άλλο παράδειγμα, αφορούσε σ’ ένα παιδί διαζευγμένων γονιών, το οποίο έλαβε ως δώρο, για την έναρξη της σχολικής χρονιάς μια πολύ όμορφη σχολική τσάντα και μέσα σε αυτή ένα κινητό τηλέφωνο. Το παιδί χάρηκε πολύ, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκε, όταν οι γονείς του αρνήθηκαν να το συνοδεύσουν μαζί στο σχολείο, την πρώτη μέρα των μαθημάτων. Άλλο πάλι παιδί, όπως μου εκμυστηρεύθηκε στην εξομολόγηση, ένιωθε υπεύθυνο για τον χωρισμό των γονιών του και όταν το ρώτησε γιατί, μου απάντησε, με την αθωότητα που το διέκρινε: Μα πριν γεννηθώ εγώ, οι γονείς μου ήταν μαζί…».
Και τέλος ένα κοριτσάκι έγραψε στο ημερολόγιό του ότι όταν μεγαλώσει θα παντρευτεί τη φίλη της. Οι γονείς ταραγμένοι, προσήλθαν στο πετραχήλι μου για να βρούνε μια λύση. Όταν τους ρώτησα αν οι ίδιοι είναι αγαπημένοι, αμφότεροι μου απάντησαν όχι. Βλέπετε λοιπόν ποια μηνύματα εκπέμπουμε στα παιδιά μας, όταν οι γονείς δεν είναι νοητά μαζί».
Να σημειωθεί ότι στο τέλος της εκδήλωσης διενεμήθη δωρεάν το βιβλίο με τίτλο «Ανατομία Οικογενειακών Θεμάτων».
Γ. Ρούστας
