Της Λένας Κισσάβου
Η πρόσκληση «Πάμε Παζάρι;» στη συνείδηση των Λαρισαίων, είναι αλληλένδετη με το «να φάμε βρόμικο», «να σκονιστούμε», «να μυρίσουμε τσίκνα», «να αγοράσουμε εσώρουχα και κάλτσες» και για τους νεότερους να «ανεβούμε στα συγκρουόμενα».
Διαγνωστική έρευνα που πραγματοποιήθηκε για το Παζάρι της Λάρισας, από ομάδα φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας, με υπεύθυνο τον επίκουρο καθηγητή στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ κ. Κλεάνθη Συρακούλη και υπό τον συντονισμό του δημοτικού συμβούλου και συνταξιούχου καθηγητή του ΤΕΙ κ. Θεόδωρου Καφφέ, για λογαριασμό του Δήμου, εκτός από τα βασικά στοιχεία της επισκεψιμότητας που παρουσιάζει, το προφίλ των επισκεπτών, τις αγορές τους και τα παράπονά τους, διαπιστώνεται ότι στις απαντήσεις τους «κρύβουν με επιμέλεια τις αδυναμίες του», γιατί απλά τους αρέσουν και αποτελούν γι΄ αυτούς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής του μορφής.
«Αυτό που διαφαίνεται, από τις απαντήσεις των επισκεπτών, ειδικά στο ερώτημα τι θα ήθελαν να αλλάξει και ποια τα παράπονά τους, σε ένα μεγάλο, το μεγαλύτερο ποσοστό, ζητά καλύτερους χώρους υγιεινής. Αλλά τις υπόλοιπες αδυναμίες του Παζαριού, ο κόσμος τις κρύβει με επιμέλεια.
Διαπιστώνεις ότι το Παζάρι είναι συνυφασμένο με το μη αποστειρωμένο περιβάλλον, με το «βρόμικο» φαγητό, με τη χαοτική κατάσταση στους διαδρόμους (χωρίς λουρίδες και διαχωριστικά δεξιά και αριστερά), με την οχλαγωγία κάθε βράδυ μπροστά από τις θέσεις των παιχνιδιών, με τη σκόνη… κ.α. Ένα Παζάρι πολύβουο, πολύχρωμο, πολυδαίδαλο… Αυτή τελικά βρίσκουν ότι είναι η μαγεία του», υποστηρίζει ο κ. Συρακούλης σχολιάζοντας την έρευνα.
Τονίζει δε ότι αυτή, είναι μια πρώτη καταγραφή στοιχείων με επιστημονικό τρόπο και ότι για πιο ασφαλή συμπεράσματα απαιτείται επανάληψή της, τουλάχιστον και για τα επόμενα χρόνια, επισημαίνοντας: «Η έρευνα δημιουργεί κάποια δεδομένα για ένα γεγονός που συμβαίνει. Θα πρότεινα να ξαναπαραγάγουμε δεδομένα με νέες έρευνες, για να καταλήξουμε σε μια διαχρονική καταγραφή τάσεων και να είναι πιο ασφαλής η διεξαγωγή συμπερασμάτων.
Να ερωτηθούν επίσης και οι κάτοικοι της περιοχής, να διερευνηθεί πώς μπορεί να έχει προστιθέμενη αξία σε αυτή, με δημιουργία υποδομών».
ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΚΑΛΤΣΕΣ ΚΑΙ ΕΣΩΡΟΥΧΑ…
Σύμφωνα με τον κ. Συρακούλη «από τα δύο μέρη συμφωνήθηκε, ότι μια τέτοια έρευνα θα πρέπει αρχικά να καταγράφει την εικόνα που έχουν οι επισκέπτες του παζαριού, οι έμποροι που συμμετέχουν και οι θεσμικοί φορείς του εμπορίου στην πόλη. Αρχικά συμφωνήθηκε το βασικό ερευνητικό ερώτημα, το οποίο θα πρέπει να διερευνηθεί και ήταν: Αν πρέπει κάτι να αλλάξει στο Παζάρι Λάρισας και τι είναι αυτό (ή αυτά) που πρέπει να αλλάξει (αλλάξουν).
Στη συνέχεια επιχειρήθηκε η παραμετροποίηση του ερωτήματος ως προς τα διάφορα συστατικά στοιχεία του Παζαριού με βάση την οπτική των διαφορετικών εμπλεκόμενων μερών και καταρτίστηκαν οι μεθοδολογικές προσεγγίσεις για τη διερεύνηση.
Δημιουργήθηκε απλό ερωτηματολόγιο, στο οποίο απάντησε ένα δείγμα 338 ατόμων, εκ των οποίων το 43.2% άνδρες ηλικίας 37.5±15.0 και 56.8% γυναίκες ηλικίας 34.3± 13.9 ετών».
Το 75,4% δήλωσαν κάτοικοι Λάρισας και μόλις ένα 12% κάτοικοι άλλων περιοχών, ένα στοιχείο το οποίο μπορεί και να μην αντιπροσωπεύει απόλυτα την πραγματικότητα όλων των ημερών του Παζαριού, καθώς χρόνια τώρα γνωρίζουμε ότι κάτοικοι από χωριά και άλλες πόλεις πραγματοποιούν οργανωμένες εξορμήσεις με μισθωμένα λεωφορεία στα Παζάρι της Λάρισας.
Οι περισσότεροι δήλωσαν ότι πάνε στο Παζάρι για πάνω από 15 έτη.
Συνοπτικά τα συμπεράσματα καταγράφονται ως εξής: «Οι Λαρισαίοι επισκέπτονται το Παζάρι, σχεδόν σταθερά, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, επίπεδο εκπαίδευσης και περιοχή κατοικίας. Συνήθως χρησιμοποιούν το ΙΧ βρίσκοντας εύκολα χώρο στάθμευσης και έρχονται με την οικογένεια ή με φίλους, ψωνίζουν κυρίως κάλτσες, εσώρουχα και είδη ένδυσης για τα οποία θεωρούν μάλλον ικανοποιητική τη σχέση κόστους-ποιότητας για την αγορά. Τη μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη σχέση κόστους-ποιότητας φαίνεται να προσφέρει η αγορά παιχνιδιών ενώ σε υψηλό επίπεδο ικανοποίησης βρίσκονται και οι καταναλωτές που αγόρασαν τα είδη που αποτελούν την “αγοραστική καρδιά” του παζαριού (κάλτσες, εσώρουχα, πιζάμες, φόρμες).
ΥΨΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΦΤΩΧΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Δεν είναι ικανοποιημένοι από τις τιμές στους χώρους ψυχαγωγίας και εστίασης, ενώ περιμένουν μάλλον περισσότερη ποικιλία από τις εκδηλώσεις του Δήμου. Το πρόβλημα με τους χώρους υγιεινής είναι μάλλον το σημαντικότερο γι’ αυτούς και αυτό εντοπίζεται και στους χαρακτηρισμούς που έδωσαν για το Παζάρι. Συγκεκριμένα οι 256 στους 338 που έδωσαν μέχρι τρεις θετικές λέξεις για το Παζάρι, εστιάζονται κυρίως στον παραδοσιακό του χαρακτήρα, ο οποίος δίνει ταυτόχρονα ευκαιρία για κοινωνικοποίηση καθώς στον χώρο του συναντώνται πολλοί άνθρωποι και για φθηνές αγορές και διασκέδαση. Οι 204 στους 338 που έδωσαν μέχρι τρεις αρνητικές λέξεις για το Παζάρι κυρίως εστιάζονται στο θέμα της καθαριότητας του χώρου, ενοχλούνται από την πολυκοσμία που προκύπτει από τη στενότητα του χώρου ενώ δεν λείπουν και παρατηρήσεις για αρνητικό αντίκτυπο στην τοπικά αγορά».
ΟΙ «ΠΑΖΑΡΙΩΤΕΣ» ΕΜΠΟΡΟΙ
Η αντίστοιχη έρευνα στους εμπόρους που συμμετέχουν στο Παζάρι, έδειξε τα εξής: «Σημαντικό για τη βιωσιμότητα της δραστηριότητας θεωρείται η μείωση του κόστους συμμετοχής στο Παζάρι, ενώ στα υπόλοιπα ζητήματα αν και προτείνουν σποραδικά πιθανές αλλαγές όπως, π.χ. μεγαλύτερες παράγκες, πιο ευρύχωρους διαδρόμους, καλύτερες κατασκευαστικά και αισθητικά παράγκες κλπ, δείχνουν ότι δεν είναι για αυτούς η πρώτη προτεραιότητα».
