Άλλοι δήλωναν κατηγορηματικά πως τα μεγάφωνα είναι αστείο να υποστηρίζει κάποιος ότι δημιουργούν πρόβλημα. Άλλοι θεωρούν πως το Κυριακάτικο πρωινό είναι το μόνο που έχει μείνει για λίγη ραστώνη, λίγο παραπάνω χουζούρι στο κρεβάτι, όταν είσαι αναγκασμένος όλες τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας να τρέχεις από τα χαράματα για να τελειώσεις τις δουλειές σου, και είναι άδικο και βάρβαρο να χάνεται κι αυτό εξαιτίας τους. Άλλοι πάλι, κάπου στη μέση κινούμενοι, είπαν να χαμηλώσει η έντασή τους τόσο ώστε να ακούγονται οι ψαλμωδίες μόνο στον προαύλειο χώρο του ναού.
Όσο για την πρώτη κατηγορία, αυτών δηλαδή που τάσσονται υπέρ των μεγαφώνων, χαρακτηριστική είναι επιστολή κατοίκου της περιοχής, με αρχικά Ε.Κ. (τα στοιχεία του σε γνώση της εφημερίδας), που επισημαίνει: «Οι μεγάλοι γλεντζέδες της Ανάβρας ας μην σπαταλάνε τόσα πολλά για τη διασκέδασή τους κάθε Σάββατο κι ας διαθέσουν ένα μέρος των χρημάτων τους για την αγορά ενός κλιματιστικού, ούτως ώστε να κλείνουν τα παράθυρα των σπιτιών τους και να μην ενοχλούνται από τη “βροντερή” φωνή του ιερέα ο οποίος αποτελεί κόσμημα για το χωριό. Τα μεγάφωνα της εκκλησίας είναι στη σωστή ένταση, αφού το χωριό είναι εκτεταμένο και οι ακολουθίες είναι σωστό να ακούγονται και σε ανθρώπους που δεν μπορούν να παραστούν κάθε Κυριακή στην εκκλησία για πολλούς και ποικίλους λόγους. Είναι ντροπή να ενοχλούμαστε από τέτοιες ενέργειες που στηρίζουν τη ζωή μας σε τόσο δύσκολους καιρούς. Καλό είναι ο καθένας μας να κρίνει πρώτα τον εαυτό του και τις ενέργειές του και μετά να κρίνει τη φωνή και τις ενέργειες ενός συνεπέστατου ιερέα του οποίου το ενδιαφέρον για την ενορία της Ανάβρας ξεπερνά κάθε προσδοκία».
Ποια είναι όμως η επίσημη στάση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για τα μεγάφωνα;
Το Ευρετήριο Νομοκανονικών Αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρει από τη 17η Ιανουαρίου του 2007:
«Κωδωνοκρουσία πένθιμος: Επιτρέπεται μέ φειδώ, (64/1351//4392/8-7-1905 Ἱ. Συνόδου).
Κωδωνοκρουσίαι:
α) διακριτικῶς,
β) παῦσις ὡρολογίων τήν νύκτα,
γ) Ἐξωτερικά μεγάφωνα μόνον τάς ἑορτάς, (2855/1489/9-7-2003 Ἱ. Συνόδου)».
Ο δε μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στις 2 Φεβρουαρίου του 2000, έλεγε στην εγκύκλιο «Περὶ Προσφορᾶς τῆς Θείας Λατρείας»: «Σκοπός τῶν μεγαφώνων δέν εἶναι νά ταλαιπωροῦν τό ἐκκλησίασμα. Καί μέ τήν εὐκαιρία σᾶς ἐπαναλαμβάνω παλαιότερη ἐντολή μου νά μήν ἀνοίγετε τά ἐξωτερικά μεγάφωνα τῆς ἐκκλησίας σας, ὅταν δέν ὑπάρχει λόγος. Διότι ἐνοχλεῖτε τούς γείτονες. Τά ἐξωτερικά μεγάφωνα εἶναι χρήσιμα κατά τήν πανήγυριν τοῦ Ναοῦ καί κατά τήν Μεγ. Παρασκευήν, πού ὁ κόσμος γεμίζει καί τό προαύλιο. Ὅλες τίς ἄλλες ἡμέρες τά ἐξωτερικά μεγάφωνα κάνουν κακό».
Αυτά, λοιπόν, με την ελπίδα να μην ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ μεγαφωνολατρών και μεγαφωνομάχων! Γιατί εμείς οι Χριστιανοί παράδοση έχουμε σε κάτι τέτοιες διαμάχες…
