Του Δημήτρη Βάλλα
Τη διεκδίκηση της …φρατζόλας και όχι της φέτας ή τα ψίχουλα ζητά για τους εργαζόμενους ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, εμφανιζόμενος σκεπτικός αλλά και «κουμπωμένος, μπροστά στα νέα μέτρα που εξήγγειλε ότι θα λάβει η νέα κυβέρνηση
Ο κ. Τσιαπλές επιμένει ότι τη λύση θα τη δώσει μόνο ένα καλά οργανωμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα που θα μπορεί με τις παρεμβάσεις του να επιβάλλει.
Προβληματισμένος για όλα αυτά, αλλά και με σκεπτικισμό, ο κ. Τάσος Τσιαπλές στην πρώτη ερώτηση για το εάν ελπίζει σε μία αριστερή κυβέρνηση θα μας απαντήσει σχεδόν …αινιγματικά:
* «Δεν κρίνουμε τις κυβερνήσεις από το πώς αυτοπροσδιορίζονται, αλλά από το περιεχόμενο της πολιτικής τους, γιατί και το ΠΑΣΟΚ παλιά αριστερό κόμμα έλεγε ότι ήταν. Δεν είναι τελικά ό,τι δηλώσεις.
Και επειδή ξέρουμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία ταξική πρέπει να επιλέξει. Ή θα είναι με την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, ή θα είναι με το κεφάλαιο και με τους δύο δεν μπορεί να είναι.
Επομένως η εκτίμηση μας είναι ότι και αυτή η κυβέρνηση της συνεργασίας μεταξύ Σύριζα και ΑΝ.ΕΛ. θα συνεχίσει την ίδια βασική γραμμή. Βέβαια επιμέρους διαφοροποιήσεις θα υπάρχουν που όμως δεν πρόκειται να αλλάξουν τη γενική κατάσταση της εργατικής τάξης».
* Δηλαδή κ. Τσιαπλέ τι ακριβώς εννοείτε…
«Εννοώ, ότι υπόσχονται να δώσουν ψίχουλα σε κάποιες κατηγορίες ανέργων και εργαζομένων, όμως για το σύνολο της εργατικής τάξης δεν υπόσχονται, παρά τη συνέχιση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ για το κεφάλαιο αντίθετα στήριξη με κάθε μέσο στο όνομα της ανασύνταξης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας, στην οποία βέβαια κουμάντο δεν θα κάνουν οι εργάτες»…
* Μα, πρόεδρε, δεν ξέρω αν διαβάσατε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εργασιακές σχέσεις, εκεί υπάρχουν πολλά μέτρα υπέρ των εργαζομένων που εξαγγέλθηκαν ότι θα ληφθούν…
«Όλα αυτά είναι ψίχουλα μπροστά στις απώλειες που είχαμε τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια και αυτό γιατί έχει θρυμματιστεί το σύνολο των εργασιακών, των μισθολογικών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσα από τους νόμους των μνημονίων, αλλά και με προγενέστερους. Αυτοί οι νόμοι δεν πρόκειται να καταργηθούν.
Γίνεται λόγος για επαναφορά του βασικού μισθού από τα 586 ευρώ, στα 751 ευρω όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει με Νόμο και το αποκρύπτουν. Για να επανέλθει ο μισθός στα 751 ευρώ πρέπει να υπογραφεί καινούργια Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Τον μισθό δεν τον καθορίζει η κυβέρνηση, αλλά οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και με αυτή την κατάσταση που υπάρχει τώρα στο Συνδικαλιστικό Κίνημα με την ξεπουλημένη διοίκηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσουν οι εργοδότες, εάν δεν υπάρχει ένα ρωμαλέο Εργατικό Κίνημα, να υπογράψουν τέτοια Σύμβαση.
Όμως, υπάρχει και ένα άλλο θέμα που είναι ουσιαστικό: Τα 586 ευρώ που λέμε αφορούν περίπου το 15% των εργατοϋπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό, δουλεύει με τετράωρα, με δίμηνα με voucher, με ελαστικές μορφές εργασίας γενικότερα που δεν αμείβεται ούτε με τα 586 ευρώ και αυτούς δεν τους αφορά. Τώρα το επικίνδυνο που εμείς φοβόμαστε ότι μπορεί να γίνει, είναι ότι οι εργαζόμενοι που παίρνουν πάνω από 751 ευρώ εάν τελικά υπογραφόταν η Συλλογική Σύμβαση οι εργοδότες θα μπορούσαν να υποχρεώσουν και αυτούς τους εργαζόμενους να πληρώνονται με αυτό το ποσό ως κατώτερο, εφαρμόζοντας ατομικές συμβάσεις.
Δεν φθάνει δηλαδή να λές μόνο 751 ευρώ, αλλά και να υπογραφεί η Εθνική Συλλογική Σύμβαση με αποκατάσταση του αρχικού μισθού στα επίπεδα που βρισκόταν προ του 2009»…
* Για τους ανέργους όμως προβλέπεται να διπλασιαστεί το επίδομα…
«Ναι, λέει ότι θα διπλασιαστεί, αλλά δε λέει ότι μπαίνουν κοινωνικά κριτήρια. Εμείς λέμε ότι το επίδομα ανεργίας πρέπει να το παίρνει όποιος είναι άνεργος χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς κριτήρια.
Άρα δεν άπαντα στο μεγάλο πρόβλημα των ανέργων γι’ αυτό και λέμε ότι δίνονται γενικά ψίχουλα.
Η Κυβέρνηση πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να κερδίσει χρόνο μοιράζοντας κάποια ψίχουλα. Εμείς σαν συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να πάμε στη λογική του μικρότερου κακού…
Δηλαδή χάσαμε τη φρατζόλα, μια φέτα να μας δώσουν και είμαστε ικανοποιημένοι;
Εμείς θέλουμε ολόκληρη τη φρατζόλα πίσω»…
* Δηλαδή ο εργαζόμενος που μπορεί να ελπίζει…
«Πιστεύουμε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος με συσπείρωση και οργάνωση στα σωματεία στον αγώνα για τη διεκδίκηση και της λήψη μέτρων για την προστασία όλων και των ανέργων, για την αποκατάσταση όλων των μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και στη διεκδίκηση νέων και να μην επιτρέψουμε να παρθούν μέτρα σε βάρος της συνδικαλιστικής δράσης».
