Του Δημήτρη Βάλλα
«Eίναι στο χέρι μας... Και το ξέρουν όλοι. Η κοινοβουλευτική μάχη για το Κίνημά μας θα κερδηθεί, φίλο με φίλο, συγγενή με συγγενή, πόρτα- πόρτα. Ενώνοντας όλους όσοι διψάμε να δούμε μία Πολιτεία με κανόνες που ισχύουν για όλους, σε μια πλατιά συμμαχία προοδευτικών ιδεών και οραμάτων για το αύριο. Τώρα είναι η ώρα του Κινήματός μας! Τώρα είναι η ώρα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών...».
Με τα παραπάνω λόγια και με μουσική υπόκρουση το γνωστό τραγούδι των U2 «Beautiful Day» ο Γιώργος Παπανδρέου, πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών έδωσε από τη Λάρισα όπου βρέθηκε χθες το δικό του μήνυμα.
Ο κ. Παπανδρέου μίλησε το βράδυ στο ξενοδοχείο «Imperial» διασχίζοντας την αίθουσα από άκρου εις άκρον μέσα από τον κόσμο που του επιφύλαξε θερμή υποδοχή με αγκαλιές, χειραψίες και φιλιά...
Ο Γιώργος Παπανδρέου αναφερόμενος στην όλη παρουσία του κόμματός του στη Βουλή ξεκαθάρισε ότι: «Η παρουσία του Κινήματος μας στη Βουλή θα επιβάλει μια άλλη πολιτική, θα επιβάλει την επανάσταση του αυτονόητου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Άλλοι κοιτάνε παιχνίδια εξουσίας, εμείς πονάμε και μιλάμε για την ουσία, για την Ελλάδα!
Το αποδείξαμε, το ξέρετε, μαζί σηκώσαμε βάρος που δεν μας ανήκε, αλλά το κάναμε για την πατρίδα.
Με αυτήν τη συνέπεια και αποφασιστικότητα μιλάμε για τις μεγάλες αλλαγές.
Αυτές που ξεκινήσαμε, αυτές που ζήτησε ο ελληνικός λαός, αυτές πρέπει να γίνουν παντού και κανένας δεν ασχολείται δυόμισι χρόνια τώρα!
Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στη Βουλή θα επιβάλει την συνεργασία. Συνεργασία για πρόοδο, συνεργασία για σταθερή πορεία της χώρας στην Ε.Ε.
Εμείς δεν μιλάμε στο κενό. Δεν ξεκινάμε από το μηδέν, ξεκινάμε από την αρχή. Και αρχή μας είναι οι αξίες μας, η παράδοση αγώνων. Αρχή είναι οι πράξεις μας. Αρχή μας το δείγμα γραφής που έχουμε δώσει...».
Ασκώντας κριτική σε όσα έγιναν ο πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μίλησε για αλήθειες που δεν ειπώθηκαν ποτέ λέγοντας...
Τώρα ήρθε η σειρά μας! Τώρα θα ακουστούν τα γεγονότα! Αν οι εμπρηστές της χώρας δεν την είχαν οδηγήσει στην πορεία προς το χάος την περίοδο 2004-2009, δεν θα χρειαζόμασταν κανένα Πρόγραμμα Στήριξης.
Αν το 2010 τα άλλα κόμματα είχαν στηρίξει τις πατριωτικές επιλογές μας, αντί να τις πολεμούν λυσσαλέα, σήμερα η Ελλάδα θα είχε ήδη βγει από την κρίση.
Αυτό απέδειξε η Πορτογαλία, αυτό απέδειξε η Ιρλανδία.
Αν τα τελευταία δυόμισι χρόνια, είχε συνεχιστεί, αντί να αποδομηθεί, το έργο των προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011, σήμερα δεν θα συζητούσε κανείς στο εξωτερικό για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Αντί στήριξης, τότε, έψαχναν για εύκολο κομματικό όφελος.
Μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση της χώρας μας των τελευταίων 40 ετών, κυνηγούσαν τη νομή της εξουσίας.
Για θυμηθείτε, πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι «φουσκώσαμε» δήθεν επίτηδες το έλλειμμα του 2009; Γιατί δεν πάνε να το πούνε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Γιατί τώρα υπογράφουν ότι τελικά το έλλειμμα ήταν όσο έλεγε η Eurostat και εμείς από το 2010;
Γιατί καταψήφισαν και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πριν λίγους μήνες για τα Προγράμματα Στήριξης και την Τρόικα;
Μία έκθεση -πραγματικός κόλαφος για κάθε μύθο που καλλιεργήθηκε στην Ελλάδα εναντίον μας. Έκθεση που μιλούσε για «στατιστική απάτη» της κυβέρνησης Καραμανλή πριν από τις εκλογές του 2009.
Πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι, αρνηθήκαμε δήθεν, δεκάδες δισεκατομμύρια που θα μας έδιναν τζάμπα διάφοροι; Γιατί δεν τα φέρνουν τώρα;
Γιατί εξαφανίστηκαν όλοι αυτοί που τα έλεγαν, μετά από το δράμα που έζησαν τα αδέρφια μας στην Κύπρο πέρσι;
Και πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι δεν διαπραγματευτήκαμε τίποτα το 2010;
Για να θυμηθούμε λίγο τις συνθήκες του 2010:
Άγνωστο το τελικό μέγεθος του τεράστιου ελλείμματος αλλά και της ύφεσης.
Αξιοπιστία στα τάρταρα, από τις στατιστικές αλχημείες αυτών που έφυγαν τρέχοντας.
Αγορές και αναλυτές να προβλέπουν χρεοκοπία.
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση φοβισμένη, επιφυλακτική και άτολμη μετά το κραχ του 2008.
Κανένας μηχανισμός, καμία προετοιμασία. Δεν ήθελαν καν να αγγίξουν το πρόβλημα.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι τι σήμαινε να πείσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να φτιάξει από το μηδέν και σε χρόνο ρεκόρ ένα δίχτυ ασφαλείας για την Ελλάδα.
Τώρα αντιλαμβάνονται τι σήμαινε να παλεύουμε για τα αυτονόητα απέναντι σε μία συντηρητική μυωπική Ευρώπη, που ήθελε να μας τιμωρήσει για αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι...».
ΑΝΕΧΤΗΚΑ ΠΟΛΛΑ
Κάνοντας ένα είδος αυτοκριτικής, παραδεχόμενος λάθη, αλλά και το ότι «ανέχτηκε πολλά», ο κ. Παπανδρέου εν μέσω απανωτών χειροκροτημάτων του ακροατηρίου που συνεχώς επαναλάμβανε ρυθμικά το όνομά του κατέληξε:
«Δεν διεκδίκησα ποτέ το αλάθητο. Λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι δεν κάνουν τίποτα.
Γνωρίζω τις δικές μου ευθύνες, έμαθα από αυτές. Μπροστά στην ανάγκη να μην διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και η πορεία της χώρας, ως πρωθυπουργός ανέχθηκα πολλά. Ανέχθηκα για καιρό συμπεριφορές που ήξερα ότι μας πληγώνουν.
Ανέχθηκα περισσότερες στρογγυλοποιήσεις από όσες έπρεπε.
Αλλά, δεν φυγομάχησα, δεν κρύφτηκα, δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον, δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια...».
