ΤΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»)
Του Κώστα Τσόλα
Με θρησκευτική κατάνυξη και σεβασμό στη μνήμη της Αγίας πραγματοποιήθηκε, χθες Πέμπτη, στις 5.30 το απόγευμα, η τελετή άφιξης και υποδοχής του ιερού λειψάνου της δεξιάς χειρός της Αγίας Σοφίας της Κλεισούρας στα προπύλαια του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ροδιάς Τυρνάβου.
Ακολούθησε μέγας εσπερινός χοροστατούντος του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου.
Στο άγιο λείψανο επιφυλάχτηκε μεγάλη υποδοχή από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιο, ιερό κλήρο και το λαό της ευρύτερης περιοχής. Στο προαύλιο του ναού δεκάδες Πόντιοι μέλη ποντιακών συλλόγων με επικεφαλής τον Ποντιακό Σύλλογο Τυρνάβου με τα λάβαρά τους απέδωσαν τιμές, ενώ παιδιά, αγόρια και κορίτσια έραιναν με ροδοπέταλα.
Βαθιά συγκινημένος ο κ. Ιγνάτιος προσκύνησε στην είσοδο του ναού το άγιο λείψανο το οποίο παρέλαβε από τον πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης αρχιμανδρίτη π. Αχίλλιο Τσουτσουρά και το μετέφερε στο εσωτερικό του, όπου κατά τη διάρκειά του δεκάδες εκατοντάδες πιστοί προσκύνησαν.
Παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Δημήτρης Παπαδημόπουλος, η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τυρνάβου κ. Ρούλα Σουρλαντζή – Ζαχαράκη, ο αντιδήμαρχος Αμπελώνα κ. Κώστας Χρυσοβέργης, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων κ. Νίκος Μαλάκος και Αστέριος Ροντούλης, η πρόεδρος του Ο.Κ.Π.Δ. Τυρνάβου κ. Φανή Μπίλιου – Λαγκιόλη, ο πρόεδρος της Τ.Κ. Ροδιάς κ. Κώστας Κουτσονάκος, ο δημοτικός σύμβουλος κ. Θεόδωρος Λάππας, τοπικοί σύμβουλοι
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ
Πλούσιος και ενάρετος ο βίος της Αγίας Σοφίας, ιδού κάποιες σημαντικές στιγμές από τον βίο της.
Η Αγία Σοφία Χοτοκουρίδου, το γένος Αμανατίου Σαουλίδου, γεννήθηκε το 1883 στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρή-παπά) της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως, νόμου Τραπεζούντας του Πόντου. Το 1907 παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Το(γ)ρούλ της επαρχίας Αρδάσης και μετά από τρία χρόνια, το 1910, απέκτησε ένα παιδί. Έπειτα από δύο χρόνια, χάνει το παιδί της το οποίο βρίσκει τραγικό θάνατο, αφού φαγώθηκε από χοίρους, ενώ δυο χρόνια μετά, το 1914 χάνει και τον άντρα της τον οποίο τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε.
Η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο.
Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε τους συγχωριανούς της Σοφίας στην Ελλάδα κινδύνεψε να καταποντιστεί. Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και την Παναγία. Ζήτησε απ᾿ αυτήν να πνιγεί η ίδια και να σωθούν οι συγχωριανοί της. Η Παναγία τους έσωσε όλους. Ο καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν κι έλεγε: «Κάποιον άγιο έχουμε» και οι χωριανοί του απάντησαν: «Τη Σοφία».
Το 1927 με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στο μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς, στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου έζησε ασκητικά για μισό περίπου αιώνα. Εκεί βρήκε έναν ενάρετο ιερομόναχο, τον π. Γρηγόριο, που είχε έλθει από το Άγιο Όρος, ο οποίος την κατάρτισε στη μοναχική ζωή. Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασε μόνη της, μια και το μοναστήρι έμεινε χωρίς μοναχούς. Κυκλοφορούσε ξυπόλητη, ενώ τα ρούχα της ήταν πάντα κουρελιασμένα και ανεπαρκή για τις συνθήκες της περιοχής.
Το φαγητό της ήταν λιτότατο, συνήθως με ό, τι έβρισκε στην περιοχή: μανιτάρια, μούσκλια, αγριόχορτα, φτέρη, φύλλα των δέντρων, ή με λίγη ντομάτα τουρσί, μουχλιασμένη. Τα σαββατοκύριακα έβαζε και μια κουταλιά λάδι στο πιάτο της.
Κι όμως, αυτή η αυστηρή με τον εαυτό της ασκήτρια ήταν πολύ γλυκιά και επιεικής με τους άλλους.
Ποτέ δεν πλήγωσε ή στενοχώρησε κανένα και αγαπούσε και τα ζώα.
Η Αγία Σοφία, η «ασκήτισσα τής Παναγιας» όπως αποκαλείται, εκοιμήθη εν Κυρίω στις 6 Μαΐου 1974. Στις 7 Ιουλίου 1981 γίνεται η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων της, τα οποία ευωδιάζουν. Στις 27 Μαΐου 1998 γίνεται η δεύτερη ανακομιδή των λειψάνων της τα οποία μεταφέρονται στο μοναστήρι από το σεβ. μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ.
Η Μεγάλη Εκκλησία την ενέταξε το 2011 στις αγιολογικές δέλτους της και την 1η Ιουλίου 2012, έγινε η επίσημη ανακήρυξή της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Καστοριά.
* Το ιερό λείψανο θα παραμείνει στη Ροδιά μέχρι και τη Δευτέρα 28 Μαρτίου, όπου καθημερινά πρωί και απόγευμα θα τελούνται θείες λειτουργίες, παρακλήσεις, ιερές αγρυπνίες και κατανυκτικοί εσπερινοί.
