Στο αποκριάτικο κεντρικό έθιμο του Σοχού, ενός δρώμενου που με παραδοσιακή ευλάβεια αναβιώνουν αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο αιώνες τώρα οι Σοχινοί, συμμετείχε και η ομάδα των κουδουνοφόρων του Μορφωτικού Συλλόγου-Λαογραφικού Μουσείου Γόννων με το έθιμο «Σούρβα», συνοδεία ενόργανης μουσικής των κ. Τσουλούφα και Ριζούλη.
Η ομάδα των γοννιώτικων κουδουνοφόρων, που δραστηριοποιείται όχι μόνο στο νομό αλλά και σε άλλες περιοχές στην Ελλάδα, αναπαρέστησε με μεγάλη χαρά το παραδοσιακό δρώμενο στην κεντρική πλατεία, ενώ συμμετείχε στην καρναβαλική παρέλαση με μεγάλο ενθουσιασμό και κέφι παρουσιάζοντας ήθη και έθιμα του τόπου μας και της Θεσσαλίας.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του αποκριάτικου αυτού πανηγυρισμού, αποτελούν οι ιδιότυπες μεταμφιέσεις που ξεκινούν με το Τριώδιο και φθάνουν στο αποκορύφωμα τους την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς και την Καθαρή Δευτέρα, με αναπαράσταση, εκτός των άλλων εκδηλώσεων και στοιχείων γάμου. Μαζί με λαϊκούς οργανοπαίχτες που παίζουν ασταμάτητα πίπιζες και νταούλια γυρίζουν στα σπίτια και τους δρόμους, χτυπούν με δύναμη τα κουδούνια τους και φωνάζουν προκλητικά, ξεφωνίζουν ακατάληπτα και προσφέρουν από το ποτό που κρατούν, ενώ δέχονται ευχές για χρόνια πολλά και καλή σοδειά.
Οι μεταμφιεσμένοι του Σοχού για τους οποίους γίνεται ο λόγος έχουν το κοινό όνομα «Καρναβάλια», διαφέρουν όμως κατά πολύ, τόσο ως προς την αμφίεση τους, όσο ως προς τα κουδούνια τους για την εξεύρεση των οποίων απαιτείται η μεγαλύτερη φροντίδα όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Πάντως όσο πιο βαριά είναι τα κουδούνια που φορεί το καρναβάλι, τόσο καλύτερο θεωρείται, ενώ το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ο πατέρας στο παιδί είναι μια ντουζίνα κουδούνια. Συνεπώς, «αν δεν έχεις κουδούνια, δε λογίζεσαι νοικοκύρης εκεί».
Οι τραγόμορφες μεταμφιέσεις, δεν είναι ατομική υπόθεση αλλά συλλογική. Το έθιμο συνδυάζεται με την πλούσια παραγωγή χωραφιών και κοπαδιών και αν δεν τελεστεί, όχι μόνο θα πέσει αφορία τη χρονιά αυτή, αλλά θ’ ακολουθήσουν και άλλα δεινά. Ωστόσο, στο έθιμο δίδεται ένα στέρεο θρησκευτικό υπόβαθρο και πιστεύεται ότι οι καρναβαλιστές ντύνονται προς τιμήν του Αγίου Θεοδώρου, τους στρατιώτες του οποίου και συμβολίζουν.
Ιδιαίτερη όμως σημασία αποδίδεται στο γεγονός ότι πλέον η παράδοση άπτεται των παιδικών ψυχών και δεν αποτελεί μόνο υπόθεση των μεγάλων. Δεν αφορά μόνο την απλή αναβίωση παραδοσιακών εθίμων αλλά τη βαθύτερη κατανόηση ενός βαθύτερου πολιτισμού, ψυχαγωγίας, νοοτροπίας και ιστορίας κάθε τόπου, της Ελλάδας μας!
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ ΡΙΖΟΥΛΗ
