ΡΑΨΑΝΗ, Του Κώστα Τσόλα
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τιμήθηκε και φέτος η μνήμη του νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου του εκ Ραψάνης. Η Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, ο Δήμος Τεμπών και η Τοπική Κοινότητα Ραψάνης, τίμησαν τον πολιούχο και προστάτη διδάσκαλο, στην πανδημοτική γιορτή το περασμένο Σάββατο 5 Μαρτίου 2016 στη Ραψάνη. Παράλληλα γιορτάστηκε και η μάχη του Προφήτη Ηλία κατά την επανάσταση του 1878, που έγινε την ίδια μέρα.
Αναλυτικότερα την Παρασκευή 4 Μαρτίου το απόγευμα έγινε λιτανευτική κάθοδος των ιερών λειψάνων και εν συνεχεία Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου Κηρύγματος, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Ραψάνης, προεξάρχοντος του αρχιμανδρίτη π. Αχιλλίου, πρωτοσύγκελου της Ι.Μ. Λαρίσης και Τυρνάβου.
Το Σάββατο 5 Μαρτίου, το πρωί τελέστηκε Όρθρος και εν συνεχεία η πανηγυρική αρχιερατική θεία λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ραψάνης, ιερουργούντος του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στην πλατεία της Ραψάνης για τα θύματα της Ραψάνης στην επανάσταση του Ολύμπου του 1878.
Τέλος στις 5 το απόγευμα της ίδιας ημέρας εψαλη μεθέορτος Εσπερινός.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο βουλευτής κ. Χρήστος Κέλλας, ο αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Λάρισας κ. Δημήτρης Παπαδημόπουλος, ο αντιδήμαρχος Τεμπών κ. Ευθύμιος Μπουζέκης, ο πρόεδρος της Τ.Κ. Ραψάνης κ. Νίκος Γαγάρας, οι δημοτικοί σύμβουλοι κ. Χρήστος Τσάτσαρης, Γιώργος Μανώλης, Δημήτρης Μαϊμάρης, Γιώργος Νικολάου, Γιάννης Βουλάγκας, Αθ. Γκατζόγιας κ.ά.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Σύμφωνα με στοιχεία από τον κ. Κωνσταντίνο Α. Οικονόμου, ο νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στη Ραψάνη το 1798 από ευσεβείς γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Χατζη-Λάσκαρης και η μητέρα του Σμαράγδα Σακελλαρίδου.
Μορφώθηκε στη φημισμένη υψηλού επιπέδου Σχολή της γενέτειράς του (στην οποία δίδασκε ο ιερέας Χριστόδουλος Καραζήσης, γαμπρός του Αγίου, σύζυγος πιθανώς της αδελφής του Γεωργίου, Μαρίας) και το 1816 ανέλαβε το λειτούργημα του δασκάλου στην ίδια Σχολή. Εκείνα τα δύσκολα χρόνια η Σχολή αυτή ήταν πνευματικός φάρος για ολόκληρη την περιοχή της Θεσσαλίας. Είχε ιδρυθεί πιθανότατα από τον μητροπολίτη Λυκοστομίου και Πλαταμώνα, Διονύσιο.
Μεταξύ των φιλοξενουμένων μαθητών ήταν κι ένα τουρκόπουλο από το γειτονικό χωριό Ντερλή (Γόννοι) που το είχαν στείλει οι γονείς του ως οικότροφο στη Ραψάνη. Ο μικρός Μωαμεθανός, προσαρμοζόμενος γρήγορα στο κλίμα του Σχολείου και ενθαρρημένος από τον ευσεβή νεαρό του δάσκαλο, γοητεύτηκε από την ελληνορθόδοξη Παιδεία, ενώ συγχρόνως ο ένθεος ζήλος του δασκάλου κατέκτησε την απλή και άδολη ψυχή του. Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, να υποτιμά και να περιφρονεί τα ιερά και τα όσια του Ισλαμισμού, ενώ αντίθετα τιμούσε την πίστη των Ελλήνων. Κι όλα αυτά γιατί ο Γεώργιος είχε καταφέρει να εμφυσήσει στην ψυχή του την αγάπη για τον Ιησού Χριστό. Οι γονείς του μικρού Μουσουλμάνου, βλέποντας ότι ο γιος τους ετοιμαζόταν να αλλαξοπιστήσει, δεν άντεξαν την «ντροπή» και έβαλαν κάποιους ομοεθνείς τους να πάνε στη Ραψάνη και να συλλάβουν τον υποκινητή αυτής της μεταστροφής του μικρού. Τον συνέλαβαν μέσα στη Σχολή και τον οδήγησαν δέσμιο να δικαστεί στην έδρα του Βελή πασά που είχε αναλάβει τα ηνία στην τυραννία της Αν. Θεσσαλίας από τον πατέρα του Αλή πασά Τεπελενλή, από το 1811. Η κατηγορία που βάραινε τον Γεώργιο ήταν μία και μοναδική: «εκχριστιανισμός μουσουλμανόπαιδος»(1).
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Φυσικά η δικαστική... διαδικασία ήταν συνοπτική και η ετυμηγορία των δικαστών προαποφασισμένη: «θάνατος με μαρτύριο». Ο Γεώργιος ρίχτηκε αρχικά γυμνός σε καυτό λουτρό, εν συνεχεία τρυπήθηκε με σιδερένια νύχια, ακολούθησε το πετάλωμα των ποδιών του, για να ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του μαρτυρίου του με διαπόμπευση στους δρόμους του Τυρνάβου. Έπειτα τον κάρφωσαν σε τετραγωνικό στύλο και αφού τον έδεσαν με σκοινιά βουτηγμένα σε πίσσα και πετρέλαιο, τον έβαλαν φωτιά. Ο Άγιος Νεομάρτυρας προς μεγάλη απογοήτευση των Αγαρηνών, όχι απλώς δεν πέθανε, αλλά δεν υπέστη, χάρι στη Θεία Χάρη και βοήθεια, ούτε το παραμικρό έγκαυμα! Στις ιστορήσεις των εικόνων παρουσιάζονται συμπληρωματικά και άλλες σκηνές βασανισμών, όπως στραγγαλισμοί, εξαρθρώσεις, κτυπήματα με το σπαθί, τοποθέτηση πυρακτωμένου σιδερένιου στεφανιού πάνω στο γυμνό σώμα του Νεομάρτυρος. Εξοργισμένοι οι Οθωμανοί, εν τέλει, οδήγησαν τον Γεώργιο στη γέφυρα του Τυρνάβου, όπου και τον αποκεφάλισαν. Η ημέρα του θανάτου του ήταν η 5η Μαρτίου του 1818, ημέρα Τρίτη, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Πάνω στο άνθος της νιότης του, ο εικοσάχρονος αθλητής της πίστης του Χριστού, πορεύτηκε προς την επουράνια και αιώνια Βασιλεία των Ουρανών στεφανωμένος, θριαμβευτής, Μάρτυρας. Το σώμα του Αγίου ενταφιάστηκε στο σημείο του μαρτυρίου του, κάτω από τη γέφυρα του Τυρνάβου.
