Της Ζωής Παρμάκη
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
Η οδός Λορέντζου Μαβίλη κοντά στο κέντρο της πόλης είναι από τους δρόμους που διαθέτουν μονοκατοικίες, σπίτια μιας άλλης εποχής. Ένα από αυτά στη συμβολή του δρόμου με τον πεζόδρομο της οδού Φειδίου κρίθηκε επικίνδυνο και πρέπει να κατεδαφιστεί. Στα αριστερά του διέθετε έναν κήπο, από αυτούς τους εσωτερικούς, με τους ψηλούς αυλόγυρους που κάθε παιδί ήθελε να δει τι κρύβει πίσω του. Από τη δεξιά πλευρά υπήρχε μια μικρή αυλή που δεν την πιάνει εύκολα το ανθρώπινο μάτι. Μετά από δύο όμως πυρκαγιές στην οικία η Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Λαρισαίων έκρινε το ακατοίκητο πια και ετοιμόρροπο σπίτι επικίνδυνο.
Μετά από αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η ισόγειος οικία έχει έντονα τα στοιχεία της πρόσφατης πυρκαγιάς, διαθέτει απορρίμματα από οικιακά έπιπλα και ρουχισμό στο εσωτερικό της, έχει κατεστραμμένα αρκετά από τα κουφώματα, η στέγη της έχει κοιλώσει προς το εσωτερικό του κτιρίου, και η ψευδοροφή έχει ήδη καεί και καταρρεύσει.
Παράλληλα, όλη η νοτιοδυτική γωνία της οικίας (προς τον ακάλυπτο χώρο) παρουσιάζει καθίζηση με έντονες διαμπερείς διαγώνιες ρωγμές στους εξωτερικούς και εσωτερικούς τοίχους. Η οικία λόγω των αναφερόμενων διαπιστώσεων από την Πολεοδομία χαρακτηρίστηκε επικίνδυνη.
Για την αποτροπή λοιπόν, του κινδύνου καθορίστηκε ως μέτρο ασφαλείας όχι η επισκευή της η οποία αποκλείεται λόγω των υλικών κατασκευής -της φθοράς- των έντονων παραμορφώσεων αλλά η κατεδάφιση αυτής εντός τριάντα ημερών.
Πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, τίποτα δεν προμήνυε ότι το μικρό σπίτι στη Λορέτζου Μαβίλη με τον όμορφο κήπο και τις ηλικιωμένες γυναίκες που διέμεναν σε αυτό κάποια μέρα θα κατεδαφιζόταν.
Η συγκεκριμένη κατοικία κρύβει μία τραγωδία και δύο πυρκαγιές. Ήταν ξημερώματα στα μέσα Μαρτίου του 2012 όταν για πρώτη φορά εκδηλώθηκε πυρκαγιά. Νεκρές είχαν ανασυρθεί δύο αδελφές, 85 και 91 ετών αντίστοιχα, ενώ η τρίτη αδελφή ηλικίας τότε 86 χρόνων είχε μεταφερθεί με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Η πυρκαγιά είχε ξεσπάσει δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα Δευτέρας προς Τρίτη όπου διέμεναν οι τρεις ηλικιωμένες αδελφές, από άγνωστη αιτία. Στο σπίτι υπήρχε σόμπα. Δημιουργήθηκε πυκνός καπνός και ακούστηκαν φωνές. Οι ηλικιωμένες γυναίκες έκαναν έκκληση για βοήθεια. Οι γείτονες ξύπνησαν από τη φασαρία, είδαν τον καπνό και παρακινούμενοι κι από τις φωνές ειδοποίησαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία Λάρισας. Είχαν φθάσει στο σημείο τρία οχήματα της πυροσβεστικής προκειμένου να προχωρήσουν στην κατάσβεση και στον απεγκλωβισμό των θυμάτων.
Στον χώρο βρισκόταν σε λειτουργία ηλεκτρική θερμάστρα, από όπου πιθανότατα προκλήθηκε η πυρκαγιά. Η φωτιά ήταν μικρής έκτασης και περιοριζόταν σε συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού, αλλά το πρόβλημα ήταν ο καπνός.
Προφανώς από τις αναθυμιάσεις, επήλθε ο θάνατος των δύο γυναικών. Το σπίτι τότε εξωτερικά τουλάχιστον φαινόταν άθικτο από τις φλόγες. Χρειάστηκαν δυόμιση ώρες για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.
Το σπίτι έκλεισε ποτέ δεν επέστρεψε κανείς. Ο αυλόγυρος γκρεμίστηκε. Γέμισε σκουπίδια. Κατά καιρούς διάφοροι επαίτες το χρησιμοποιούσαν ως κατάλυμα.
Πριν δεκαπέντε μέρες σχεδόν, και τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη φωτιά εκδηλώθηκε και πάλι πυρκαγιά στην οικία. Οι υλικές ζημιές ήταν σοβαρές. Η φωτιά στη μονοκατοικία, είχε γίνει αντιληπτή από περιοίκους που ενημέρωσαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία Λάρισας, άνδρες της οποίας κατάφεραν να την περιορίσουν αφού πρώτα προκλήθηκαν υλικές ζημιές. Το τελευταίο διάστημα, τη μονοκατοικία χρησιμοποιούσε ως κατάλυμα, ένας 56χρονος επαίτης.
Ότι δεν είχε καταφέρει να κάψει η πρώτη πυρκαγιά ήρθε και το κατέστρεψε η δεύτερη. Μέχρι και η στέγη του σπιτιού καταστράφηκε. Κρίθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες επικίνδυνο για αυτό και το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουν στην κατεδάφισή του.
