Τα κράτη, καλούνται επίσης να αποζημιώσουν τα μέτρα που έχει λάβει η αφρικανική κυβέρνηση για να αποφευχθεί περαιτέρω εκτοπισμός, να παύσουν οι ανθρώπινες παραβάσεις και να επιτευχθεί μία γρήγορη και δίκαιη σταδιακή κατάργηση της παραγωγής και χρήσης των ορυκτών καυσίμων.
«Οι πολίτες της Αφρικής έχουν συμβάλει ελάχιστα στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, παρ’ ολ’ αυτά από την Σομαλία μέχρι και τη Σενεγάλη, το Τσαντ και τη Μαδαγασκάρη, υποφέρουμε από αυτή την παγκόσμια έκτακτη ανάγκη που έχει οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους να εκτοπιστούν από τα σπίτια τους. Είναι η ώρα οι χώρες που προκάλεσαν όλη αυτή την καταστροφή να πληρώσουν, ώστε ο λαός της Αφρικής να μπορέσει να προσαρμοστεί στην καταστροφή της κλιματικής αλλαγής», είπε η Samira Daoud, η τοπική επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας για την δυτική και κεντρική Αφρική.
Οι έρευνες που έχει διεξάγει η Διεθνής Αμνησία δείχνει ότι στην Αφρική απ’ άκρη σ’ άκρη ξηρασίες, πλημμύρες, καταιγίδες και καύσωνας έχουν εκτοπίσει πολίτες, με αποτέλεσμα ακόμα και την παταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η απώλεια καταφυγίου, η περιορισμένη πρόσβαση στο φαγητό, την υγεία και την εκπαίδευση.
Μόνο στη Σομαλία πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από την ξηρασία και τις επαναλαμβανόμενες πλημμύρες που έχουν ξεκληρίσει φάρμες και έχουν καταστρέψει σπίτια. Στη Σενεγάλη η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει εξωθήσει χιλιάδες ανθρώπους στην ενδοχώρα, όπου δεν μπορούν να βρουν δουλειά και κατάλυμα χωρίς επαρκή βοήθεια.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
Η παροχή δολαρίων που είναι απαραίτητα αποτελεί το πρώτο βήμα πιο κοντά στο να αναδειχθούν οι χειρότερες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Αφρική.
Τα διεθνή οικονομικά ινστιτούτα και τα δανειοδοτούντα έθνη οφείλουν να δώσουν ανακούφιση στην Αφρική από τα χρέη της, όταν κάτι τέτοιο έχει αιτηθεί, με στόχο να βοηθήσουν τις περιοχές να προσαρμοστούν στα απαραίτητα κλιματικά μέτρα που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα, η κυβέρνηση της Αιθιοπίας έχει δώσει τρεις φορές περισσότερα χρήματα στον να αποπληρώνει χρέη, παρά στο να επενδύσει στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.