«Υπάρχει μόνο ένα θέμα, αυτό δεν συμβαίνει», αναφέρει ο συντάκτης.
«Το Παρίσι μετατρέπεται σε ένα καταστροφικό οικονομικό φιάσκο, με τους τουρίστες να αποφεύγουν την πόλη και τα ταξίδια να κατρακυλούν».
Ακόμα, το Παρίσι ήταν ανέκαθεν μία πόλη που δεν έπασχε τουριστικά, όντας η πρώτη σε επισκεψιμότητα στον κόσμο. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως η απώθηση των 44 εκατομμυρίων τουριστών που δέχεται ετησίως κατά μέσο όρο δεν συμφέρει.
Τα παραπάνω δεν είναι βέβαια απλή σπέκουλα. Στις αρχές Ιουλίου, η Air France ανέφερε ζημία 180 εκατ. ευρώ για το τρέχον τρίμηνο, λόγω των ακυρώσεων, με την «μπάλα» να παίρνει και το γαλλικό κράτος, ως βασικό μέτοχο στην αεροπορική με ποσοστό 29%.
Στην ίδια γραμμή, απογοητευτικές προβάλλουν και οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία, καθώς η πληρότητα για την περίοδο των Αγώνων έπεσε κάτω από το 81%, τυπικό για τον Ιούλιο.
Σε δεύτερο χρόνο, οι ιδιοκτήτες αναγκάζουν να ρίξουν τις τιμές για να πείσουν το πιο ολιγαρκές κοινό που προσελκύουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες αλλά και τις «διαφυγές», μειώνοντας ακόμη και το προβεβλημένο κέρδος.
Ακόμη και οι χορηγίες για να επωφεληθεί το ΑΕΠ από το παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό δεν ήταν πραγματική επιτυχία. Η οργανωτική επιτροπή είχε θέσει τον στόχο των 1,2 δισ. δολαρίων από μεγάλες εταιρείες.
Ως κερασάκι στην τούρτα, τα σχέδια για εξυγίανση του μολυσμένου Σηκουάνα δεν έχουν προχωρήσει με τον ρυθμό του οργανογράμματος, ενώ ο δημόσιος τομέας απειλεί με απεργίες, στον απόηχο του πυρετού της προετοιμασίας της πόλης.
Κρίνοντας από την ιστορία άλλων διοργανώσεων, πολλά από αυτά τα υποτιθέμενα οφέλη δεν υλοποιούνται ποτέ, ενώ η πόλη οικοδεσπότης έχει μείνει με μια σειρά δεσμεύσεων με αποτελέσματα καταδικασμένα σε αχρησία.