Πρόκειται για ένα έργο της Αφρο-γαλλίδας Rébecca Chaillon, με καταγωγή από το νησί Μαρτινίκα, μιας υπερπόντιας περιοχής της Γαλλίας και στο οποίο πρωταγωνιστούν οκτώ Αφρο-γαλλίδες ηθοποιοί.
Στην αρχή της παράστασης, η οποία διαρκεί δύο ώρες και 40 λεπτά, οι ηθοποιοί καλούν τις μαύρες γυναίκες από το κοινό να καθίσουν στους καναπέδες της αίθουσας, όπου τους σερβίρουν και αναψυκτικά, ενώ οι υπόλοιποι θεατές, στην πλειοψηφία τους λευκοί, παραμένουν καθισμένοι στα σκαλοπάτια. Γιατί αυτός ο ρατσιστικός διαχωρισμός; Για να μας κάνει να καταλάβουμε τι νιώθουν όσοι το ζουν καθημερινά, απαντούν οι συντελεστές της παράστασης.
Θέλοντας να αποδομήσει τον ρατσισμό, τα στερεότυπα και τα κλισέ που βιώνουν οι μαύροι στη Γαλλία, η δημιουργός Rébecca Chaillon, που πρωταγωνιστεί στο έργο, ενσαρκώνει μια καθαρίστρια η οποία σκουπίζει με φρενίτιδα το λευκό πλατό, στη συνέχεια γδύνεται, ενώ οι άλλες ηθοποιοί σχηματίζουν στα μαλλιά της τεράστιες κοτσίδες, που μοιάζουν με αλυσίδες, τις οποίες κρατάνε ως το τέλος της παράστασης.
Μια άλλη ηθοποιός ενσαρκώνει μια νταντά η οποία κρατάει μια τεράστια σούβλα στην οποία έχει περάσει «όλα τα παιδιά των Γάλλων που της έχουν εμπιστευθεί», όπως αναφέρουν οι παράγοντες της παράστασης. Η σκηνή αυτή προκάλεσε πολεμική στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και αντιδράσεις στο κοινό. Αρκετοί θεατές φώναζαν κατά τη διάρκεια του έργου. Ένας άνδρας, μάλιστα, σηκώθηκε από τη θέση του, ανέβηκε στη σκηνή και έστριψε βίαια το δάχτυλο της χορογράφου Maguy Marin. Ένας άλλος άνδρας φώναζε «φάε τα σκατά σου!», στον σκηνοθέτη Johan Simons.
Το έργο δέχτηκε και ενθουσιώδεις κριτικές, από μερίδα του Τύπου. Η αριστερή εφημερίδα Libération αποκάλεσε την παράσταση «αριστούργημα» και υπερασπίστηκε την δημιουργό και πρωταγωνίστρια λέγοντας ότι «ανασκολοπίζει τα μεγαλύτερα κλισέ που συνδέονται με την αναπαράσταση της μαύρης γυναίκας στη σύγχρονη γαλλική κοινωνία, και ειδικά την έντονη σεξουαλικοποίησή της». Το περιοδικό Telerama έκανε λόγο για «μια αβάσταχτη όσο και μεγαλειώδη παράσταση». «Η περφόρμερ και σκηνοθέτης Rébecca Chaillon ταρακουνάει τις δυτικές και αποικιοκρατικές συνειδήσεις», έγραψε το πολιτιστικό σάιτ maze. «Ένα απαραίτητο χαστούκι», κατέληγε.