Η οξυκωδόνη μπορεί να είναι πολύ πιο εθιστική από τη μορφίνη και επίσης δεν παρουσιάζει κανένα πλεονέκτημα όσον αφορά τις συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι θάνατοι από χρήση αναλγητικών ουσιών που αποδίδονται στην οξυκωδόνη τετραπλασιάστηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ 2013-17. Το 2019 στη Γαλλία καταγράφηκαν 23 τέτοιοι θάνατοι.
«Έπειτα από μια χειρουργική επέμβαση, αρκεί η χορήγηση οπιοειδών για 15 ημέρες. Θα θέλαμε να δούμε αν σε ένα μέρος του πληθυσμού χορηγούνται συνταγές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, κάτι που θα μπορούσε να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι γίνεται κατάχρηση», εξήγησε ο καθηγητής Φρανσέσκο Σαλβό, ο υπεύθυνος του περιφερειακού κέντρου φαρμακοεπαγρύπνησης του Μπορντό.
Όταν ρωτήθηκε αν η εμπορική πολιτική των εταιρειών μπορεί να ευθύνεται για αυτήν την αύξηση, ο Σαλβό απάντησε ότι δεν έχει αποδείξεις.
«Όμως δεν μπορώ να το αποκλείσω, δεδομένων όσων έχουν συμβεί με τα οπιοειδή στην ιστορία της ιατρικής», πρόσθεσε.
Φαρμακευτικά εργαστήρια και εταιρείες διανομής στις ΗΠΑ κατηγορούνται ότι, από το 1996 και μετά, προωθούσαν επιθετικά τα οπιοειδή φάρμακα, όπως την οξυκωδόνη. Η επικινδυνότητά τους έγινε ευρύτερα γνωστή στα μέσα της δεκαετίας του 2010, όταν αυξήθηκαν δραματικά οι θάνατοι από υπερβολική δόση, είτε συνταγογραφούμενων φαρμάκων είτε συνθετικών ναρκωτικών, όπως είναι η φεντανύλη. Περίπου 600.000 άνθρωποι πέθαναν μέσα σε διάστημα 20 ετών.