Τα κοιτάσματα αυτά, που περιλαμβάνουν επίσης σίδηρο, χρυσό, νιόβιο και κοβάλτιο, αρκούν για να κάνουν τη χώρα μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγούς μεταλλευμάτων παγκοσμίως, εκτιμούσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα αποθέματα λιθίου στο Αφγανιστάν μπορούν να συγκριθούν με αυτά της Βολιβίας, που κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο. Το λίθιο είναι απαραίτητο συστατικό των επαναφορτιζόμενων μπαταριών, χρησιμοποιείται στα τηλέφωνα, στους φορητούς υπολογιστές, αλλά και στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Το Αφγανιστάν θα μπορούσε να γίνει «η Σαουδική Αραβία του λιθίου», επισημαίνεται σε εσωτερική έκθεση του Πενταγώνου, την οποία είχαν επικαλεστεί τότε οι «Νιου Γιορκ Τάιμς».
«Η ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΦΓΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»
Εξίσου μεγάλα είναι και τα αποθέματα σιδήρου και χαλκού. «Τα κοιτάσματα αυτά θα γίνουν η ραχοκοκαλιά της αφγανικής οικονομίας», εκτιμούσε ο Τζαλίλ Τζουμριάνι, σύμβουλος στο αφγανικό υπουργείο Ορυχείων.
Η ανακάλυψη είχε γίνει από μικρή ομάδα γεωλόγων και αξιωματούχων του Πενταγώνου που εξέτασε χάρτες και δεδομένα τα οποία είχαν συγκεντρώσει σοβιετικοί ειδικοί στη διάρκεια της κατοχής του Αφγανιστάν τη δεκαετία του ’80.
Αφγανοί γεωλόγοι είχαν κρύψει στα σπίτια τους τα έγγραφα αυτά όταν αποχώρησαν οι Σοβιετικοί και τα παρουσίασαν το 2001 μετά την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν.
«Είχαμε τους χάρτες, όμως δεν υπήρξε συνέχεια γιατί είχαμε πόλεμο επί 30-35 χρόνια», δήλωνε ο Αχμαντ Χουζάμπρε, Αφγανός μηχανικός που εργαζόταν στο υπουργείο Ορυχείων τη δεκαετία του ΄70.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, ο πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι είχε ενημερωθεί από Αμερικανούς αξιωματούχους για την ανακάλυψη αυτή.
ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ...
Για να μεταφερθούμε στη σημερινή εποχή, η πρόθεση της Κίνας να αναπτύξει φιλική σχέση με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και να συμμετέχει στην ανοικοδόμηση της χώρας μπορεί να κρύβει την πρόθεσή της να βάλει... χέρι στα τεράστια αποθέματα μετάλλων και σπάνιων γαιών που εκτιμάται ότι διαθέτει στο υπέδαφός της, γράφει ο ot.gr.
Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι η Κίνα διαμήνυσε πως είναι έτοιμη για... φιλική συνεργασία με το Αφγανιστάν, όχι μόνο διότι την χαροποιεί ο τρόπος με τον οποίο λαβώθηκε το κύρος των ΗΠΑ με την ανάκτηση των ηνίων της χώρας από τους ισλαμιστές αντάρτες που πολεμούσε για σχεδόν 20 χρόνια, αλλά κι επειδή, ενδεχομένως στο πίσω μέρος του μυαλού της, να βρίσκεται και η δυνατότητα νέας οικονομικής συνεργασίας.
Η Κίνα ήδη διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα σπάνιων γαιών παγκοσμίως, περίπου στο 35%, χάρη στην αξιοποίηση των οποίων ελέγχει την παγκόσμια αγορά σε ποσοστό που αγγίζει το 70%.
Κι αυτό διότι η εξόρυξη σπάνιων γαιών είναι πολύ επιβαρυντική για το φυσικό περιβάλλον, οπότε για την Κίνα όπου οι περιβαλλοντολογικοί κανόνες ήταν μέχρι τώρα πολύ πιο... χαλαροί, ήταν πολύ ευκολότερη και η εντατική εκμετάλλευση των αποθεμάτων. Το 2018, η παραγωγή της σε σπάνιες γαίες έφτανε τους 120.000 μετρικούς τόνους, όταν οι ΗΠΑ παρήγαγαν μόλις 15.000 μετρικούς τόνους.
ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ
Μάλιστα, στο πλαίσιο του σινοαμερικανικού εμπορικού πολέμου είχε πέσει στο τραπέζι η πιθανότητα το Πεκίνο να χρησιμοποιήσει την αμερικανική εξάρτηση στις εισαγωγές σπάνιων γαιών από την Κίνα ως όπλο, αν και το Πεκίνο τελικά το απέφυγε φοβούμενο πως η διαταραχή στην παγκόσμια τεχνολογική αγορά θα έθιγε και τη δική της οικονομία. Ομως, προφανώς το να εκμεταλλευτεί και τα σημαντικά αποθέματα του Αφγανιστάν θα διασφάλιζε τη διατήρηση του μονοπωλίου που σχεδόν απολαμβάνει στον κλάδο.
Σε δηλώσεις της στο CNBC, η αναλύτρια της Alliance Bernstein, Σαμάιλα Καν υποστήριξε ότι η φιλική διάθεση του Πεκίνου προς τους Ταλιμπάν πιθανότατα έχει να κάνει και με το ζήτημα των αποθεμάτων σπάνιων γαιών της χώρας.
Οι Ταλιμπάν ελέγχουν πλέον πόρους που τους καθιστούν «πολύ επικίνδυνους για τον κόσμο, καθώς το Αφγανιστάν διαθέτει ορυκτό πλούτο προς εκμετάλλευση» τόνισε. Σύμφωνα με περσινή έκδοση του περιοδικού «The Diplomat», η αξία των αποθεμάτων σπάνιων γαιών του Αφγανιστάν που περιλαμβάνουν λανθάνιο, νεοδύμιο, δημήτριο, καθώς και φλέβες αλουμινίου, χρυσού, άργυρου, ψευδάργυρου, υδράργυρου και λιθίου, υπολογίζονται στα 1 με 3 τρισ. δολάρια.
Αντιστοίχως, έκδοση του ειδησεογραφικού οργανισμού «The Hill» υπολόγισε, νωρίτερα φέτος, την αξία τους στα 3 τρισ. δολάρια περίπου.
«Στη βάση του σεβασμού της κυριαρχίας του Αφγανιστάν και τη βούληση όλων των φατριών της χώρας, η Κίνα διατήρησε επαφή και επικοινωνία με τους Αφγανούς Ταλιμπάν και έπαιξε εποικοδομητικό ρόλο στην προώθηση πολιτικής λύσης για την επίλυση του Αφγανικού θέματος» ανέφερε η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, διαμηνύοντας την πρόθεση της Κίνας «να συμμετέχει στην ανοικοδόμηση και ανάπτυξη του Αφγανιστάν», μόλις λίγες ώρες μετά την ανάληψη του ελέγχου της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν.
Τον περασμένο μήνα, επίσης, και πολύ πριν οι Ταλιμπάν ξεκινήσουν την επέλασή τους προς την πρωτεύουσα, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι συναντήθηκε στην κινεζική πόλη Τιεντζίν με αντιπροσωπεία των Ταλιμπάν υπό τον Μουλά Αμπντούλ Γκάνι Μπαραντάρ, τον οποίο τα διεθνή Μέσα θεωρούν τώρα ως τον επικρατέστερο νέο πρόεδρο της χώρας.
Και φαίνεται πως από τότε η Κίνα διεμήνυσε την πρόθεσή της να... βοηθήσει στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση και ανάπτυξη της χώρας, εντάσσοντας όλο το έργο στο πακέτο του νέου «Δρόμου του Μεταξιού», ήτοι το σχέδιο του «Belt and Road Initiative». Αν οι Ταλιμπάν συμφώνησαν και με τι αντάλλαγμα, προφανώς θα φανεί στην πορεία...
Αλλωστε, οι κινεζικές επενδύσεις στο Αφγανιστάν έχουν ήδη απλωθεί πολύ.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
Σύμφωνα με το rizospastis.gr, κολοσσοί όπως οι «China Metallurgical Group Corp», «Jiangxi Copper Corporation», «Zijin Mining Group Company» κέρδισαν τα προηγούμενα χρόνια τον διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος χαλκού στο οικόπεδο «Αϊνακ» της επαρχίας Λογκάρ, που χαρακτηρίζεται ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.
Κινεζικοί όμιλοι, επίσης, όπως η «China National Petroleum Corporation» (CNPC) είχαν αναλάβει έρευνες σε ενεργειακά «οικόπεδα» στην περιοχή Σάρι Πόλυ (βόρειο Αφγανιστάν), αλλά η επένδυση «πάγωσε» λόγω των εχθροπραξιών με τους Ταλιμπάν. Κρίσιμη επένδυση θεωρείται και το σχέδιο για τη διάνοιξη οδικού δικτύου 50 χλμ. που θα διαπερνά την οροσειρά Παμίρ, στη λεπτή λωρίδα αφγανικής γης της περιοχής Γουακάν, που ενώνει τη χώρα με την Ανατολική Κίνα, ως χερσαίο πέρασμα μεταξύ Πακιστάν και Τατζικιστάν.
Αυτό το έργο μάλιστα ξεκίνησε πρόσφατα και εκτιμάται ότι όταν ολοκληρωθεί θα αναβαθμίσει δραστικά τις εισαγωγές αφγανικών ορυκτών και άλλων πολύτιμων πρώτων υλών στην Κίνα.
