Με αιχμηρά σχόλια της επίσημης εκπροσώπου του Μαρίας Ζαχάροβα απάντησε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών στην κριτική Τούρκων αξιωματούχων, οι οποίοι έκαναν λόγο για “προκλήσεις και συνέπειες του εκτοπισμού”, που αντιμετωπίζει ο τατάρικος πληθυσμός στη χερσόνησο της Κριμαίας, καθώς και για “κατάληψη προ 157 ετών από την τσαρική Ρωσία” εδαφών των λαών του Καυκάσου.
“Είναι πολύ αμφίβολος ο ρόλος του τουρκικού κράτους ως “υπερασπιστή” των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων, όταν υπάρχουν δικά του άλυτα προβλήματα, που έχουν εθνοτική, γλωσσική και θρησκευτική χροιά” είπε η κ. Ζαχάροβα.
Σύμφωνα με τη Ρωσίδα εκπρόσωπο, η Μόσχα πιστεύει ότι “για τους Τούρκους πολιτικούς έχει προ πολλού έρθει η ώρα να εγκαταλείψουν τη χρήση του εθνοτικού παράγοντα ως εργαλείου γεωπολιτικού παιχνιδιού, βλάπτοντας πρωτίστως τα συμφέροντα των εθνικών ομάδων” και εξέφρασε τη λύπη της για τις συνεχιζόμενες επί χρόνια προσπάθειες της επίσημης ‘Αγκυρας “να αξιοποιήσει την προκατειλημμένη ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων με σκοπούς μη εποικοδομητικούς και προς εξυπηρέτηση των δικών της πολιτικών φιλοδοξιών”.
Μάλιστα η Μ. Ζαχάροβα επέκρινε την Τουρκία για το ότι σήμερα εκδηλώνει “επιδεικτική ανησυχία για την κατάσταση των Τάταρων της Κριμαίας” παρά το γεγονός ότι μέχρι το 2014 πεισματικά αγνοούσε “τις πολυάριθμες προσφυγές διεθνών οργανισμών κατά της Ουκρανίας σχετικά με την εφαρμογή των εθνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων αυτού του λαού”, γεγονός, που επιβεβαιώνει, κατά τη Μόσχα, “μόνο την ευκαιριακή φύση αυτών των ανησυχιών”, που αφορούν σε “περίπλοκα γεγονότα του 19ου – 20ού αιώνα και δεν έχουν ουδεμία σχέση ούτε με την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία, ούτε με την πραγματική κατάσταση στη “Δημοκρατία της Κριμαίας” και τον Βόρειο Καύκασο”. Κατά την εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠΕΞ η διεθνική και διαθρησκειακή ομόνοια είναι προτεραιότητα της ρωσικής πολιτικής και στην Κριμαία έχουν εδραιωθεί “ίσα δικαιώματα και προϋποθέσεις για τη διατήρηση και ανάπτυξη του εθνικού πολιτισμού, της ταυτότητας, της ελευθερίας της συνείδησης και της θρησκείας” όλων των μειονοτήτων, μεταξύ των οποίων η Μ. Ζαχάροβα αναφέρθηκε και στην ελληνική κοινότητα της χερσονήσου, καθώς και στην έκδοση της εφημερίδας “Ταυρική” στη ρωσική και ελληνική γλώσσα.