ένα σφραγισμένο ευρωπαϊκό γράμμα από το τέλος του 17ου αιώνα, χωρίς να σπάσουν τη σφραγίδα του από κερί, να το ανοίξουν ή να του προξενήσουν την παραμικρή ζημιά.
Όπως γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η ανάγνωση έγινε με ψηφιακό τρόπο και επιτεύχθηκε με τη βοήθεια ενός σαρωτή ακτίνων-Χ που χρησιμοποιείται στην οδοντιατρική έρευνα και ενός ειδικού αλγόριθμου. Το «εικονικό ξεδίπλωμα» επέτρεψε στους επιστήμονες να διαβάσουν το περιεχόμενο του γράμματος που παρέμενε κλειστό εδώ και τρεις αιώνες. Ο άκρως ευαίσθητος σαρωτής μικροτομογραφίας ακτίνων-Χ δημιουργήθηκε από το εργαστήριο οδοντιατρικής έρευνας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου. Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ολλανδία, οι οποίοι απαρτίζουν την ερευνητική ομάδα «Unlocking History» (Ξεκλειδώνοντας την Ιστορία), με επικεφαλής τον καθηγητή Γράχαμ Ντέηβις του ίδιου πανεπιστημίου και την Τζάνα Νταμπρόγκλιο του ΜΙΤ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications».
Η ιατρική τεχνολογία σάρωσης, η οποία αξιοποιήθηκε στο πεδίο του πολιτισμού, έδωσε τη δυνατότητα στους ερευνητές να δουν μικροσκοπικά ίχνη μετάλλου από το μελάνι που χρησιμοποιήθηκε για το γράμμα.
Στη συνέχεια, κατέστη δυνατό να σαρωθούν τρισδιάστατες εικόνες, οι οποίες -με τη βοήθεια ενός νέου υπολογιστικού αλγόριθμου τεχνητής νοημοσύνης- μετατράπηκαν σε γράμματα. Έτσι αποκαλύφθηκε πλήρως το περιεχόμενό του, παρόλο που το κλειστό γράμμα παρέμεινε άθικτο. Το γράμμα είχε γραφτεί στις 31 Ιουλίου 1697 και περιέχει μια παράκληση από τον Γάλλο νομικό Ζακ Σενάκ προς τον ξάδελφο του Πιέρ Λε Περ, ένα Γάλλο έμπορο στη Χάγη, να του στείλει ένα αντίγραφο επίσημου πιστοποιητικού θανάτου κάποιου συγγενούς του.
Το γράμμα αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης συλλογής με την ονομασία «Brienne» περίπου 2.600 γραμμάτων που στάλθηκαν μεταξύ 1689-1706 από όλη την Ευρώπη σε κατοίκους της Χάγης χωρίς ποτέ -για διάφορους λόγους- να παραδοθούν στους παραλήπτες και από τα οποία σχεδόν τα 600 παραμένουν αδιάβαστα μέχρι σήμερα. Η συλλογή διασώθηκε από τον επικεφαλής του ταχυδρομείου της ολλανδικής πόλης Simon de Brienne και δωρήθηκε στο ταχυδρομικό μουσείο της το 1926.
