Σε απόφαση του Ιουλίου, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, ένα δικαστήριο στη Ρώμη αποφάσισε κατά της έφεσης ενός 35χρονου δασκάλου μουσικής μερικής απασχόλησης που εξακολουθούσε να περιμένει την οικονομική υποστήριξη των γονιών του, ισχυριζόμενος πως το ετήσιο εισόδημά του, που ανέρχεται σε 20.000 ευρώ, δεν ήταν επαρκές. «Χαμηλώνοντας τις εφηβικές του φιλοδοξίες, το ‘’ενήλικο παιδί’’ είναι βέβαιο ότι θα βρει έναν τρόπο να αυτοϋποστηριχθεί», έγραψε στην απόφασή της η δικαστής Μαρία Κριστίνα Τζιανκόλα, η οποία προεδρεύει των μελών του δικαστηρίου.
ΟΧΙ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ
Η ποινή αυτή βάζει τέλος σε μία 5ετή δικαστική μάχη και αποτελεί την πρώτη δικαστική απόφαση στην Τοσκάνη, η οποία απέρριψε το δικαίωμα του ενάγοντος να λάβει μηνιαίο επίδομα 300 ευρώ από τους γονείς του.
Κι ενώ ένα παιδί με σωματική ή ψυχική αναπηρία έχει ειδική προστασία από το ιταλικό νομικό σύστημα, έγραψε η Τζιανκόλα, η οικονομική υποστήριξη των γονέων «δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον», εάν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Η δικαστής σημείωσε επίσης πως οι δυσκολίες στην εύρεση εργασίας που ανταποκρίνονται στις επαγγελματικές του προσδοκίες δεν αποτελούν δικαιολογία. Όπως είπε: «Το ενήλικο παιδί πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναζητήσει εργασία για να εξασφαλίσει μια ανεξάρτητη διαβίωση».
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2019 από το Ιταλικό Ινστιτούτο Στατιστικής (Istat), περίπου το 64,3% των νεαρών ενηλίκων της Ιταλίας μεταξύ 18 και 34 ετών ζουν ακόμη στο σπίτι με τους γονείς τους. Από αυτούς τους νέους ενήλικες, μόνο το 36,5% είναι φοιτητές και το 38,2% απασχολούνται, ενώ το 23,7% βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας.
Ο Τζιάν Ετόρε Γκασάνι, επικεφαλής της ιταλικής ένωσης δικηγόρων που ασχολούνται με γάμους, χαιρέτισε την απόφαση του δικαστηρίου. «Είναι μια πολιτιστική, παιδαγωγική πρόταση, είναι μια προειδοποίηση για όλους σε αυτή τη χώρα», δήλωσε στο CNN, προσθέτοντας πως θα ενθαρρύνει τους νέους να «στηριχθούν στα πόδια τους». Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες παρόμοιες περιπτώσεις, είπε ο δικηγόρος, προσθέτοντας πως ένας από τους τρεις ισχυρισμούς στις υποθέσεις διαζυγίων σχετίζεται με την οικονομική υποστήριξη των ενήλικων παιδιών του ζευγαριού. Το δικαστήριο, δήλωσε ο Γκασάνι, «έχει θέσει κάποια όρια για να αποτρέψει το ατελείωτο αίτημα για οικονομική στήριξη ακόμη και από παιδιά στην ηλικία των 40».
Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο οικείο στην Ιταλία που ο πρώην πρωθυπουργός Μάριο Μόντι το ονόμασε «bamboccioni», που σημαίνει «μεγάλα μωρά», για να προσδιορίσει τη γενιά νεαρών Ιταλών που εξακολουθούν να ζουν στο πατρικό τους σπίτι ακόμη και σε ηλικία 30 ετών.
«Οι Ιταλοί πρέπει να είναι πιο θαρραλέοι, πρέπει να βρουν τη βούληση να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους», λέει ο Γκασάνι, προσθέτοντας: «Αλλά αυτό είναι δύσκολο εάν η μαμά σου συνεχίζει να σου φέρνει ένα φλιτζάνι καφέ στο κρεβάτι σου, κάθε πρωί».