περάσματος του «Ιανού» από περιοχές του κάμπου της Θεσσαλίας (Φαρσάλων, Καρδίτσας) καλούνται να διαχειριστούν, για δεύτερη φορά παραγωγοί βάμβακος, παραδίδοντας το προϊόν τους στα εκκοκκιστήρια, με μειωμένη τιμή, η οποία αγγίζει ανά περίπτωση, από 7 - 20 λεπτά/κιλό, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος που θα παραδώσουν.
Αυτό συμβαίνει πρακτικά γιατί πολλά βαμβάκια πλημμύρισαν τα κάτω καρύδια του φυτού βάφοντας την τούφα του βαμβακιού, από άσπρο σε καφέ χρώμα, ενώ τα ψηλότερα καρύδια διατήρησαν το λευκό τους χρώμα. Κατά τη συγκομιδή με τη συλλεκτική μηχανή, τα καλά βαμβάκια ενώνονται με τα λερωμένα από τις πλημμύρες, χάνοντας και αυτά το χρώμα τους από λευκό σε καφέ.
Εκτός από τα χωράφια όπου η ζημιά είναι στο 100% και φαίνεται με γυμνό μάτι, υπάρχουν χωράφια τα οποία υπέστησαν εν μέρει ζημιά από την καταστροφική πλημμύρα.
Στα χωράφια αυτά, ενώ φαινόταν ότι έχει απομείνει λιγοστό βαμβάκι και οι παραγωγοί πίστευαν ότι κάτι θα εισπράξουν, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Συγκεκριμένα λόγω της εκτεταμένης λάσπης, το βαμβάκι που μαζεύεται είναι υποβαθμισμένης ποιότητας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα εκκοκκιστήρια να παραλαμβάνουν το εν λόγω βαμβάκι με μειωμένη τιμή από 7-20 λεπτά/κιλό, πράγμα που σημαίνει ότι το ποσοστό ζημιάς, είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που υπολογίζουν οι εκτιμητές γεωπόνοι του ΕΛΓΑ.
Για παράδειγμα, αν ένα χωράφι 50 στρεμμάτων έχει μέσα 200 κιλά παραγωγής και πληρωθεί με μια τιμή 0,40 λεπτά/κιλό, πρακτικά σημαίνει ότι θα εισπράξει 4.000 ευρώ σε βαμβάκι ποιοτικά, όμως λόγω χρώματος από λευκό σε καφέ, θα εισπράξει στην πύλη του εκκοκκιστηρίου από 7-20 λεπτά/κιλό λιγότερα, δηλαδή από 600 έως 2.000 ευρώ μείωση στο τελικό ποσό που ήταν να εισπράξει. Ο ΕΛΓΑ θα πρέπει να συνεκτιμήσει και αυτήν την απώλεια που θα έχουν οι παραγωγοί στις καλλιέργειές τους, καθώς στις τελικές δηλώσεις που θα καταγράφονται τα κιλά που παραδόθηκαν, θα «φαίνεται» ότι συγκόμισαν κάποια παραγωγή, όμως δε θα αποτυπώνεται η πραγματικότητα και η μεγάλη απώλεια στην τιμή, με αποτέλεσμα να οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα στο ύψος της ζημιάς, που ουσιαστικά θα είναι αρκετά μεγαλύτερο για τους παραγωγούς, από αυτό που υπολογίζουν οι εκτιμητές γεωπόνοι του ΕΛΓΑ.
