«Αειφορικό πρότυπο Βιο-οικονομίας για τα δάση της Θεσσαλίας»

ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΤΕΙ/Θ

ΤΡΙΚΑΛΑ, του ανταποκριτή μας

Τη δημιουργία ενός πιλοτικού «Αειφορικού Προτύπου Βιο-οικονομίας για τα Δάση και τις Ορεινές Περιοχές της Θεσσαλίας», προτείνει ο Δρ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, καθηγητής Οικονομικής Επιχειρήσεων Ξύλου και Μάρκετινγκ Προϊόντων Ξύλου του Τμήματος Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου του ΤΕΙ Θεσσαλίας.

Το πρότυπο αυτό θεωρείται ότι θα δημιουργήσει ένα σύνολο δυναμικών οικονομικών δραστηριοτήτων, αξιοποιώντας τις πολύ σημαντικές δυνατότητες των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας, την ανάπτυξη σύγχρονων μορφών επιχειρηματικότητας με προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, και την προστασία του περιβάλλοντος. Στην πρότυπη αυτή πρόταση είναι δυνατόν να συμμετέχουν και να συμβάλλουν αρκετοί εμπλεκόμενοι φορείς με τα δάση και τις ορεινές περιοχές όπως: Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα (ΤΕΙ Θεσσαλίας, Παν/μιο Θεσσαλίας, Α.Π.Θ.), η Δασική Υπηρεσία, Υπουργεία, Συνεταιρισμοί, Επαγγελματικοί φορείς, Δήμοι, φορείς του Χρηματοπιστωτικού συστήματος, επιχειρήσεις, καταναλωτές, προμηθευτές, επιμέρους κλάδοι, κανάλια επικοινωνίας κλπ), σε μια νομική μορφή που θα προκύψει μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη.
Ο κεντρικός στόχος της πρότασης είναι, όπως ο ίδιος επισημαίνει, η δημιουργία υλοποιήσιμων πολιτικών και πρωτοβουλιών για μια διαρθρωτική μετάβαση σε ένα μοντέλο βιο-οικονομίας που θα αφορά ολόκληρη την αλυσίδα αξίας των δασών, ώστε να καταστεί αυτή καινοτόμα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και περιβαλλοντικά φιλική. Ενδεικτικοί άξονες ανάπτυξης είναι η ενίσχυση του ρόλου των δασικών συνεταιρισμών στην αειφορική διαχείριση των δασών και την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας, (ειδικότερα υπό το πρίσμα του πρόσφατου νομοθετικού πλαισίου που θεσπίστηκε για τη λειτουργία τους). Όπως και η εισαγωγή και ανάπτυξη της αγροδασοπονίας, καθώς και ο εκσυγχρονισμός και αξιοποίηση υφιστάμενων δομών ή ώριμων έργων (π.χ. Κρατική Βιομηχανία Ξύλου Καλαμπάκας, Ορεινό Φυσικό Κτηνοτροφικό Πάρκο ΔΑΓΡΙΛΑ, κά).