ποσά. Η υπόθεση όμως έφτασε στις αίθουσες των δικαστηρίων και καταδικάστηκαν από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Λάρισας.
Η μία διατηρούσε ασφαλιστικό γραφείο στον Βόλο και η άλλη ήταν οικονομική σύμβουλος. Η πρώτη έφερνε σε επαφή ανθρώπους που ενδιαφέρονταν να πάρουν δάνειο με τη δεύτερη. Ήταν άνθρωποι που είχαν μπει στον «Τειρεσία» γιατί δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν προηγούμενα δάνεια και ως εκ τούτου δεν μπορούσαν να βγάλουν καινούρια δάνεια. Τους έπειθαν πως μπορούν να μεσολαβήσουν για να εκδοθεί το δάνειο.
Τους ζητούσαν χρήματα για έξοδα φακέλου τα οποία υπόσχονταν στα θύματά τους πως θα τους τα επιστρέψουν σε περίπτωση που δεν θα εκταμιευόταν το δάνειο, όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε και έτσι χάθηκαν χιλιάδες ευρώ.
«Ο Βόλος είναι μικρός. Μάθαμε ότι έβγαζαν δάνεια. Ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τη λογίστρια μέσω κοινών γνωστών. Αυτήν με παρέπεμψε στη Λαρισαία. Μας ζήτησαν χαρτιά. Έδωσα 2.000 ευρώ και μου είπε μετά από ένα μήνα περίπου να κάνουμε υπομονή. Από τη στιγμή που μας είπε πως θα μας δώσει τα χρήματα πίσω, τα έδωσα. Μας έλεγαν πως κάνουν προσπάθειες για δάνειο αλλά τελικά μας έλεγαν ψέματα. Δεν πήραμε ποτέ χρήματα από δάνειο» είπαν μεταξύ άλλων τόσο στο πρωτοβάθμιο όσο και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο κάποιοι από τους παθόντες.
Η ασφλίστρια από τον Βόλο κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο δικαστήριο είπε μεταξύ άλλων πως «Πήγαινα και κατέθετα τα χρήματα στην οικονομική σύμβουλο. Δεν βγήκα να ψαρέψω άτομα. Με τους ανθρώπους αυτούς είχα πολύ καλή σχέση. Δεν τους είπα όμως πως θα το έκανα εγώ».
Η οικονομική σύμβουλος από τη Λάρισα συστήθηκε ως διαμεσολαβήτρια «έχω δικαίωμα ως διαμεσολαβήτρια να απαιτήσω κάποιο ποσό όχι όμως τέτοια ποσά που ακούστηκαν. Η αμοιβή η δική μου εξαρτάται από το ποσό της εκταμίευσης. Για κανέναν δεν βγήκε δάνειο γι’ αυτό και θύμωσαν.
Στην ασφαλίστρια από τον Βόλο επιβλήθηκε ποινή 18 μηνών ενώ στην οικονομική σύμβουλο από τη Λάρισα επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 30 μηνών με αναστολή.