Tου Σταύρου Θεοδωράκη
Το είπαμε από την πρώτη στιγμή, το λέμε ξανά τώρα: «Να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος 4205 του 2013 για την ηλεκτρονική επιτήρηση υποδίκων, καταδίκων και κρατουμένων που βγαίνουν με άδεια.
Τα ‘’βραχιολάκια’’ θα επιτρέψουν τη διεύρυνση του θεσμού των αδειών, χωρίς τον φόβο των αποδράσεων». Αυτή ήταν η πρώτη μας δήλωση όταν ο Νίκος Ρωμανός ξεκίνησε την απεργία πείνας. Και προσθέταμε: «Ο Ρωμανός έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Όχι επειδή κάνει απεργία πείνας, ούτε επειδή το έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκε έγινε στο όνομα κάποιας ‘’ιδέας’’, έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση γιατί οι κρατούμενοι δεν είναι ζώα». Τα παλιά κόμματα βέβαια προτιμούσαν όλες αυτές τις μέρες τα συνθήματα από τις λύσεις.
Και οι βουλευτές του νέου λαϊκισμού ‘’είχαν στήσει χορό’’ γύρω από το κρεβάτι του απεργού πείνας μήπως κερδίσουν καμιά ψήφο. Τώρα όμως που τους τελείωσαν τα συνθήματα και ο Ρωμανός είναι στο παρά πέντε, όλοι θυμήθηκαν την πρόταση του Ποταμιού και ζητούν να εφαρμοστεί ο νόμος για τα ‘’βραχιολάκια’’. Ακόμη και ο υπουργός Δικαιοσύνης που θα ‘πρεπε να απολογείται γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος για τα ‘’βραχιολάκια’’ τώρα εμφανίζεται ως… μέρος της λύσης! Είναι όμως μέρος του προβλήματος. Ένα ξεπεσμένο σύστημα που δεν αποφασίζει και δεν τολμά.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα μου πείτε. Ναι, ας αναλογισθούν όμως πόσο ζημίωσαν όλοι τους, για άλλη μια φορά την κοινωνία με την επιπολαιότητά τους, αυτές τις 30 μέρες.
