ΑΘΗΝΑ
Οι πανεπιστημιακοί καθηγητές διατηρούν την ιδιότητα του πρύτανη και μετά την συνταξιοδότησή τους έκρινε χθες κατά πλειοψηφία η αυξημένη, επταμελής, σύνθεση του Γ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Ωστόσο αυτή η απόφαση δεν είναι οριστική καθώς το Γ΄ τμήμα, λόγω μείζονος σπουδαιότητος του θέματος, που άπτεται της ερμηνείας του άρθρου 16 του Συντάγματος, παρέπεμψε προς οριστική κρίση την υπόθεση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου
Δηλαδή η Ολομέλεια του ΣτΕ θα κρίνει οριστικά εάν χάνει την ιδιότητα του ο πρύτανης Πανεπιστημίου, ο οποίος συνταξιοδοτείται ή εάν εξακολουθεί να παραμένει πρύτανης μέχρι την λήξη της πρυτανικής θητείας, παρά την συνταξιοδότησή του ως καθηγητής.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας ασχολήθηκε με το ζήτημα αυτό με αφορμή την περίπτωση του εν ενεργεία πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ιωάννη Μεσσήνη, ο οποίος προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση του συμβουλίου του Ιδρύματος με την οποία αποφασίστηκε να προκηρυχθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου πρύτανη γιατί ο κ. Μεσσήνης συνταξιοδοτείτε στις 31.8.2014 λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας (τελικά διορίστηκε κατόπιν εκλογής πρύτανης ο Γεώργιος Πετράκος).
Με την προσφυγή του ο κ. Μεσσήνης ζητά επιπλέον την ακύρωση και άλλων συμπληρωματικών αποφάσεων όπως είναι ο διορισμός στην θέση του πρυτάνεως του εν λόγω Πανεπιστημίου του Γιώργου Πετράκου, κ.α.
Η επταμελής σύνθεση του Γ΄ Τμήματος του ΣτΕ κάνοντας δεκτή την προσφυγή του κ. Μεσσήνη επισημαίνει. μεταξύ άλλων στην υπ' αριθμ. 4335/2014 απόφασή του:
«Ο νομοθέτης δεν θέλησε η κατάληψη του εν ενεργεία πρύτανη από το νόμιμό όριο ηλικίας, η οποία συνεπάγεται βεβαίως την απώλεια της ενεργού ακαδημαϊκής ιδιότητας του, να αποτελεί και λόγο διακοπής της θητείας του ως διοικητικού οργάνου, αλλά να συνεχίζει και να ολοκληρώνει την θητεία αυτή περιοριζόμενος εφεξής αποκλειστικά στην άσκηση των αρμοδιοτήτων του αξιώματος του (πρύτανη). Η επιλογή του νομοθέτη δικαιολογείται από την ανάγκη να διασφαλίζεται η διοικητική σταθερότητα στα ΑΕΙ και να αποτρέπονται κατά το δυνατόν επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες οφειλόμενες σε πρόωρη διακοπή της θητείας του πρύτανη. Η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση (νόμοι 4009/2011, 1268/1982 και 2083/1992) είναι συνταγματικώς θεμιτή και από την άποψη του άρθρου 16 του Συντάγματος, δεδομένου ότι παρέχεται ευρεία ευχέρεια στον κοινό νομοθέτη να καθορίζει τα όρια ηλικίας των καθηγητών των ΑΕΙ».
Ανάλογη ήταν και η κρίση της 5μελούς σύνθεσης του Γ΄ τμήματος, που ασχολήθηκε αρχικά με την υπόθεση και με την υπ΄ αριθμ. 2356/2014 απόφαση τάχθηκε υπέρ του κ. Μεσσήνη, τονίζοντας ότι από το νόμο 4009/2011 συνάγεται ότι ο νομοθέτης «δεν θέλησε η κατάληψη του εν ενεργεία πρύτανη από το νόμιμο όριο ηλικίας, η οποία συνεπάγεται, βεβαίως την απώλεια της καθηγητικής ιδιότητας του, να αποτελεί και λόγο διακοπής της θητείας του, αλλά αντίθετα, να συνεχίζει και να ολοκληρώνει στην περίπτωση αυτή της θητεία του, περιοριζόμενος εφεξής αποκλειστικώς στην άσκηση των αρμοδιοτήτων του αξιώματος του».
Μάλιστα, οι σύμβουλοι Επικρατείας της 5μελούς σύνθεσης είχαν και αυτοί αποφανθεί ότι είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα (άρθρο 16) η επίμαχη νομοθετική πρόβλεψη.
