Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αγνοήσει επιδεικτικά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ορίζει ότι οι εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, πρέπει να λειτουργούν υπό απόλυτο Δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο και να αποσυρθούν από το Υπερταμείο.
Κατά την έναρξη της εκδήλωσης ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ, Γιώργος Αρχοντόπουλος, έκανε μια σύντομη αναδρομή στον μακρόχρονο αγώνα για την υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού, από το 2007 μέχρι σήμερα, με εμβληματικές στιγμές το δημοψήφισμα του 2014 με το 98% ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση, αλλά και τις δύο ιστορικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που ορίζουν ότι το νερό πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, το 2014 η πρώτη και το 2022 η δεύτερη.
Σύντομους χαιρετισμούς απεύθυναν οι δύο δικηγόροι του κινήματος για το νερό, οι οποίοι είχαν και την ευθύνη για τις προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ο Αλέξανδρος Σαρηβαλάσης επεσήμανε ότι η εκτελεστική εξουσία της χώρας δεν θέλει να προστατέψει το νερό, όπως το Σύνταγμα επιβάλει, ενώ από τη μεριά της η Κατερίνα Γεωργιάδου αναφέρθηκε στα δύο άρθρα που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση στις 22 Ιουλίου 2022, σε ένα άσχετο νομοσχέδιο, με τα οποία δίνεται η δυνατότητα στο Υπερταμείο να παραμείνει μέλος στις Γενικές Συνελεύσεις και στα ΔΣ των δύο μεγάλων εταιρειών ύδρευσης της χώρας. «Με νόμο τελέστηκε κατάργηση των δικαστικών αποφάσεων» τόνισε η κ. Γεωργιάδου, γνωστοποιώντας ότι στις 21 Σεπτεμβρίου συζητήθηκε σχετική προσφυγή στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ για το γεγονός ότι η Πολιτεία δεν εφαρμόζει την δικαστική απόφαση, ενώ η κρίση της Επιτροπής δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή.
Ξεχωριστής σημασίας και συμβολισμού ήταν η παρουσία και τοποθέτηση της τέως αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Μαρίας Καραμανώφ, στην εκδήλωση, κατά τη διάρκεια της οποίας άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και τη Βουλή σε σχέση με την αγνόηση της απόφασης του ΣτΕ, σημειώνοντας μάλιστα ότι «κυβέρνηση και Βουλή δεν θέλουν να ελέγχουν την υδροδότηση των δύο μεγαλύτερων πόλεων της χώρας». «Το ΣτΕ είπε ότι το Υπερταμείο δεν είναι κατάλληλο για τη διαχείριση του νερού γιατί έχει αμιγώς κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Οι εταιρείες από δημόσιες υπηρεσίες μετατράπηκαν σε μέσα για τη δημιουργία κέρδους», δήλωσε στη συνέχεια.
«Νόμιμοι λόγοι για μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ δεν υπάρχουν. Το Δημόσιο δηλώνει απερίφραστα με τη στάση του την περιφρόνηση του προς το Δικαστήριο» τόνισε η κ. Καραμανώφ προσθέτοντας ότι είναι πρόβλημα Δημοκρατίας η μετατροπή της απόφασης του ΣτΕ σε χάρτινη, γιατί «την τύχη των χάρτινων πύργων την ξέρουμε όλοι».
Ο δικηγόρος, Θανάσης Καμπαγιάννης, κατά την παρέμβαση του σημείωσε ότι η μάχη για το νερό είναι μια πολύχρονη και επίμονη μάχη που δείχνει όμως ότι είναι «στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Αναφερόμενος στα ζητήματα δημοσίου συμφέροντος και Δημοκρατίας ο κ. Καμπαγιάννης ανέφερε πως «το σοκ της πανδημίας έχει αλλάξει τα δεδομένα, γιατί συζητάμε ξανά για τα δημόσια αγαθά», υπενθυμίζοντας ότι ο περιβόητος ιδιωτικός τομέας υγείας δεν συμμετείχε καθόλου στην αντιμετώπιση της πανδημίας, σε αντίθεση με το Δημόσιο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Χαρακτήρισε «εξοργιστικό» το γεγονός ότι η εκτελεστική εξουσία καταργεί την απόφαση του ΣτΕ, δηλώνοντας ότι «υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας στη χώρα, η εκτελεστική εξουσία θέλει να δρα ανεξέλεγκτη, χωρίς έλεγχο από τις άλλες εξουσίες και από τον Τύπο, το αποδεικνύει και η υπόθεση των υποκλοπών», τόνισε ο κ. Καμπαγιάννης.
Στο κλείσιμο της τοποθέτησης του στάθηκε στο ποιά μπορεί να είναι η απάντηση σε όλα τα παραπάνω. Όπως είπε, «οι πολίτες που κινητοποιούνται είναι η απάντηση». «Δεν υπάρχουν αδιέξοδα σε μια δημοκρατία που οι πολίτες της κινητοποιούνται. Η πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι τα κινήματα των από τα κάτω που παλεύουν για ψωμί και Δημοκρατία».
Με τον όρο «μεταδημοκρατία» όπως τον έθεσε ο βρετανός κοινωνιολόγος και πολιτικός επιστήμονας Κόλιν Κράουτς ξεκίνησε την τοποθέτηση του ο δημοσιογράφος και ντοκιμαντερίστας, Γιώργος Αυγερόπουλος. «Είναι οι μνημονιακές επιταγές ισχυρότερες από τις αποφάσεις των δικαστηρίων; Όπως δείχνει η πραγματικότητα ναι, και δεν ανοίγει μύτη», ανέφερε, προσθέτοντας, «πώς βέβαια να το μάθουν οι πολίτες όταν βλέπετε ποια είναι η κατάσταση στα ΜΜΕ».
Στη συνέχεια ο κ. Αυγερόπουλος στάθηκε στο γεγονός ότι η συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση του νερού γίνεται ενώ βρισκόμαστε στην κορύφωση της κλιματικής κρίσης, επισημαίνοντας ότι η Παγκόσμια Τράπεζα, οι ελίτ και οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις λένε ότι οι όροι της αγοράς μπορούν να τα λύσουν όλα, με την πρώτη χρηματιστηριακή αγορά νερού να είναι ήδη παρούσα στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Έχουμε δύο μέτωπα, το ορατό και τοπικό μέτωπο, και το αόρατο και παγκόσμιο μέτωπο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αυγερόπουλος, καλώντας τον κόσμο να αναλογιστεί αν αντί για την ενεργειακή κρίση που αντιμετωπίζουμε σήμερα, είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια κρίση νερού.
Από τη μεριά της η δημοσιογράφος και συγγραφέας, Έλενα Ακρίτα, αναφέρθηκε στη διεθνή εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων στη Μεγάλη Βρετανία της Θάτσερ και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, επισημαίνοντας ότι από το 2002 και μετά, μεγάλες πόλεις παίρνουν πίσω, υπό δημόσιο έλεγχο, τις εταιρείες ύδρευσης, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα το Παρίσι και το Βερολίνο. Αναφερόμενη στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα η κ. Ακρίτα σημείωσε ότι «επέβαλαν στις φτωχές χώρες της Ευρώπης την ιδιωτικοποίηση του νερού κατά την περίοδο των μνημονίων».
Καταληκτικά η κ. Ακρίτα δήλωσε πως «είμαστε όλοι μαζί εδώ γιατί το νερό δεν είναι προϊόν, είναι αγαθό, είναι δικαίωμα και είναι Δημοκρατία. Και για τη Δημοκρατία πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί».
Μετά την ολοκλήρωση των βασικών τοποθετήσεων τον λόγο έλαβε εκπρόσωπος των απεργών της οινοποιείας «Μαλαματίνα», ο οποίος αναφέρθηκε στον αγώνα που δίνει ο ίδιος και οι συνάδελφοι του απέναντι σε μια εργοδοσία που έχει στο πλευρό της τα ΜΑΤ και την κυβέρνηση, και καταχειροκροτήθηκε.
Πηγή: https://alterthess.gr Ρεπορτάζ: Ιάσων Μπάντιος
