πρότασή του ζητά την παραπομπή του σε δίκη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για ανθρωποκτονία από πρόθεση τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση της συζύγου του Καρολάιν, για κακοποίηση ζώου σε βαθμό κακουργήματος, ψευδή καταγγελία και ψευδή κατάθεση κατ’ εξακολούθηση λόγω των ψευδών καταθέσεων που έδωσε στις Αρχές.
Ο εισαγγελικός λειτουργός στην πρότασή του, η οποία αριθμεί 24 σελίδες τονίζει αρχικά ότι το ζεύγος ήταν -με επιλογή κυρίως του κατηγορουμένου- τελείως αποκομμένο από το οικογενειακό περιβάλλον αμφοτέρων των συζύγων.
«Η συστηματική απομάκρυνση της συζύγου του από άλλες κοινωνικές δραστηριότητες, σχέσεις και συναναστροφές, «είχε ως σκοπό τον διαρκή έλεγχο των κινήσεών της ώστε να μπορεί να την χειραγωγεί» αναφέρει ο εισαγγελέας. (Επιλογή κατοικίας σε απόμακρη περιοχή και σε μεγάλη απόσταση από το πανεπιστήμιο που αυτή εισήχθη, επιβάρυνση της Κράουτς με την εκτέλεση όλων των οικογενειακών εργασιών και την ανατροφή του μωρού χωρίς καμιά βοήθεια από τρίτους, μόνιμη παρουσία του κατηγορουμένου σε συναντήσεις με τις φίλες της, πλήρη άγνοια της για τα οικονομικά του ζεύγους , αποκλειστική διαχείριση των οποίων ασκούσε ο κατηγορούμενος που δεν της άφηνε καθόλου χρήματα- οδικές μετακινήσεις της Κράουτς με συγκεκριμένο ταξίδι..)
Για τους λόγους αυτούς «η Κράουτς βίωνε ως εγκλεισμό τη σχέση της με τον κατηγορούμενο, διακατεχόταν δε αυτή ενόψει και της ηλικιακής τους διαφοράς από σύνδρομο «συνεξάρτησης» από τον τελευταίο (αποδοχή του προσώπου αλλά απόρριψη του ατόμου του) και Η ίδια εμφανιζόταν φοβισμένη, στους συχνούς διαπληκτισμούς του ζεύγους και σε στιγμές έξαρσης εκτόξευε προς τον κατηγορούμενο μη σοβαρές απειλές περί αποχώρησης της από την συζυγική οικία είτε μόνη της είτε μαζί με το παιδί τους”.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
«Μετά και την συγκεκριμένη πολλοστή θερμή φιλονικία του ζεύγους ο κατηγορούμενος αποφάσισε να προχωρήσει στην εκτέλεση σχεδίου εξόντωσης της συζύγου του, που από καιρό καλλιεργούσε στη σκέψη του, με σκοπό να απαλλαγεί από την παρουσία της και να απομείνει μόνος με το παιδί τους. Το σχέδιο του αυτό αποτελούνταν από δύο μέρη, αφενός μεν την φόνευση της Κράουτς, αφετέρου δε την εμφάνιση του θανάτου της ως προϊόν εγκληματικής ενέργειας τρίτον αγνώστων δραστών προς αποφυγή των δικών του ποινικών ευθυνών. Κι ενόσω το μωρό κοιμόταν στο σαλόνι της οικίας και η Κράουτς στην κρεβατοκάμαρα του άνωθεν αυτού ορόφου ο κατηγορούμενος προχώρησε, με τη χρήση γαντιών χειρός, σε σειρά ενεργειών προκειμένου να διαμορφώσει στο χώρο της οικίας εικονικό σκηνικό ‘ληστείας μετά φόνων’.