«Η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να ψήφισε το αντεργατικό έκτρωμα αλλά ο λαός το απέρριψε. Πήγανε στράφι οι καθημερινοί μονόλογοι του υπουργού Εργασίας στα ΜΜΕ, τα διαφημιζόμενα “οφέλη” των ρεπό και των απλήρωτων υπερωριών, οι γελοίοι ισχυρισμοί με τους οποίους βομβάρδιζαν τα κυβερνητικά επιτελεία τους εργαζόμενους καθημερινά και ο κοινωνικός “αυτοματισμός”» τονίζει ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
«Οι απεργιακές μάχες που δόθηκαν, η μεγάλη συμμετοχή νέων εργαζομένων στις κινητοποιήσεις των σωματείων διέσυραν την κυβέρνηση. Στην ελληνική νομοθεσία προβλέπεται πλέον ότι μία κυβέρνηση, εκλεγμένη με το 40% όσων συμμετείχαν στις εκλογές, κι όχι όσων είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, μπορεί να κηρύξει ακόμα και πόλεμο αλλά την ίδια στιγμή, με βάση το νόμο, θα πρέπει να “ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες” για να μπορεί ένα σωματείο να κηρύξει απεργία, για να προστατέψει τους εργαζομένους. Και αν τύχει και “ευθυγραμμιστούν”, αν πάει το σωματείο να περιφρουρήσει την απεργία και να ενημερώσει τους εργαζόμενους, αυτό θα θεωρείται “ψυχολογική βία” και θα πέφτουν βροχή οι μηνύσεις -και όχι μόνο- εκ μέρους της εργοδοσίας… Δικτατορία του κεφαλαίου στα καλύτερά της» προσθέτει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» υπό τον τίτλο «Πάλη για μια κοινωνία πραγματικής απελευθέρωσης του ανθρώπου».
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του οποίου «υπερψήφισε 55 άρθρα του αντεργατικού εκτρώματος και σε άλλα 17 δήλωσε “παρών”, προκαλεί δικαιολογημένα προβληματισμό στον λαϊκό κόσμο που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ και κατανοεί ότι το σύνολο του νομοσχεδίου ήταν -και είναι- για τα σκουπίδια».
«Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να έχει κι άλλη επιλογή, αφού μαζί με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προετοίμασε με άλλους νόμους το σημερινό έκτρωμα» αναφέρει όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στην πάλη αναδεικνύοντας ότι σήμερα “πρόοδος” είναι να καταργηθεί το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που θέσπισαν όλες οι κυβερνήσεις, ότι στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης “καινοτομία” δεν είναι η δουλειά ήλιο με ήλιο αλλά η μείωση του εργάσιμου χρόνου με περισσότερα δικαιώματα. Οι όροι που θέτουν για την καπιταλιστική ανάκαμψη της επόμενης μέρας είναι 10ωρη απλήρωτη δουλειά με τα κεφάλια σκυμμένα. Η εφαρμογή των “βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών”, σημαίνει ακόμα χειρότερους όρους δουλειάς και ζωής για τους εργαζόμενους. Νομοσχέδια σαν αυτό που ψηφίστηκε από την ΝΔ, αποτελούν προαπαιτούμενα για την εκταμίευση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, το οποίο χαιρέτισαν όλοι, πλην ΚΚΕ. Είναι το νέο “υπερμνημόνιο” για τους λαούς της Ευρώπης» αναφέρει στο άρθρο του ο Δημήτρης Κουτσούμπας.
Σχολιάζοντας την άποψη ότι το «νομοσχέδιο δεν είναι αναπτυξιακό», σημειώνει ότι «αυτή η «γραμμή» αποτελεί συνειδητή προσπάθεια πολιτικών κομμάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, να παρουσιάσουν, πάλι, την καπιταλιστική ανάπτυξη ως ένα «παράδεισο επίγειο», ενώ στην πραγματικότητα είναι «σφαγείο» για τους εργαζόμενους.
Αναφέρει επίσης ότι «οι απεργιακές κινητοποιήσεις είχαν να αντιμετωπίσουν και την πρόθεση ορισμένων να “κατεβάσουν γρήγορα ρολά” στους αγώνες. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ θα καταγραφεί στην ιστορία, ως αυτή που ανήμερα της κατάργησης του 8ωρου δεν προκήρυξε απεργία».
«Το ΠΑΜΕ, τα ταξικά σωματεία που “έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά” της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς τους, κατάφεραν αυτό που ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει: το νομοσχέδιο να καταδικαστεί στη συνείδηση των εργαζομένων και να αχρηστευτεί στην πράξη. Αυτή η μάχη είναι μπροστά. Για αυτό δεν απαιτείται ένα κίνημα “ουρά” του ενός ή του άλλου κυβερνητικού διεκδικητή, αλλά ένα κίνημα που αποτελεί σταθερό αντίπαλο του συστήματος και των κυβερνήσεών του, μέχρι την ανατροπή του. Μπορεί να μείνει στα χαρτιά μόνο από τον ενωμένο αγώνα των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Η “μητέρα των μαχών” διεξάγεται “κάτω”, εκεί όπου οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν και αξιοποιούν την πραγματική τους δύναμη» τονίζει.
«Αν οι απεργίες, η συμμετοχή στη συλλογική διεκδίκηση είναι “αναποτελεσματικά” τότε γιατί τρέχει η κυβέρνηση να τα βάλει στον “γύψο”; Γιατί η μεγάλη εργοδοσία προσφεύγει στη δικαιοσύνη για να βγάζει παράνομες απεργίες; Γιατί ξέρει -από την καλή και κυρίως από την ανάποδη- ότι “δυνατός εργάτης είναι ο οργανωμένος εργάτης”. Από αυτό θέλει να προστατευτεί» συμπληρώνει.