Οι άγνωστοι λίγο πριν από τις 13:30 επιτέθηκαν με καπνογόνα και μολότοφ στο Α.Τ. Καισαριανής. Σύμφωνα με το OPEN TV, από την επίθεση με μολότοφ προκλήθηκαν ζημιές σε υπηρεσιακές μηχανές. Περίπου 20 άτομα, με καλυμμένα τα πρόσωπά τους, έφτασαν στο Α.Τ. Καισαριανής χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Πρώτα άναψαν ένα καπνογόνο και στη συνέχεια πέταξαν βόμβα μολότοφ. Από την επίθεση δεν τραυματίστηκε ο φρουρός του Τμήματος. Υπήρξαν μόνο φθορές σε δύο υπηρεσιακές μηχανές ενώ αυτή την ώρα η περιοχή γύρω από το Αστυνομικό Τμήμα της Καισαριανής είναι αποκλεισμένη και γίνονται έρευνες για τυχόν προσαγωγές.ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Eνταση και επεισόδια σημειώθηκαν στο κέντρο του Ηρακλείου με αφορμή την πορεία που πραγματοποιήθηκε για τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Στη συγκέντρωση και την πορεία διαμαρτυρίας που ακολούθησε για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, προκλήθηκε ένταση ανάμεσα στους συγκεντρωμένους και τους αστυνομικούς. Σύμφωνα με το cretapost.gr, αστυνομικοί έκαναν χρήση χημικών ενώ διαδηλωτές πετούσαν αντικείμενα προς την πλευρά των αστυνομικών. Ένταση, όμως, είχε επικρατήσει και το Σάββατο στη συγκέντρωση που είχε προγραμματιστεί έξω από το νοσοκομείο Λαμίας, όπου νοσηλεύεται ο καταδικασμένος για τη συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», Δημήτρης Κουφοντίνας.
ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΘΥΜΑΤΩΝ
Εν τω μεταξύ ομάδα συγγενών των θυμάτων της τρομοκρατίας εξέδωσαν την παρακάτω ανακοίνωση με αφορμή την απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα. Οι συγγενείς των θυμάτων αναφέρονται μεταξύ άλλων στον αρχι-εκτελεστή της 17Ν λέγοντας: Παρά το γεγονός ότι δολοφόνησε τους ανθρώπους μας, τον καλούμε να υποχωρήσει από το αίτημά του και να ζήσει. Το να πεθάνει δεν θα φέρει κανέναν από τους δικούς μας πίσω. Παράλληλα, στέλνουν και το μήνυμά τους «προς όσους καλούν το κράτος να υποχωρήσει για να μην πεθάνει ο δολοφόνος». «Σας καλούμε, αντί να ζητάτε την υποχώρηση του κράτους, να ζητήσετε από τον δολοφόνο να διακόψει την απεργία πείνας. Το δίκιο του, αν θεωρείτε ότι έχει, ας το βρει στα δικαστήρια», επισημαίνουν χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά η ανακοίνωση: «Εμείς, οι συγγενείς των δεκάδων θυμάτων του δολοφόνου, - νεκρών και τραυματιών- παρακολουθούμε όλο το τελευταίο διάστημα την υπόθεση της απεργίας πείνας του. Παρακολουθούμε την κατάσταση της υγείας του όπως τη διαβάζουμε από τα Μέσα και παρακολουθούμε και ο,τι λέγεται και γράφεται για το θέμα. Θα θέλαμε πολύ να μην το κάνουμε. Αλλά δεν γίνεται. Κάθε μέρα ξυπνάμε και λέμε «σήμερα θα ασχοληθώ με κάτι άλλο, παιδιά, δουλειά, κάτι» και μετά κρυβόμαστε από τα παιδιά μας, από τους ανθρώπους που μας αγαπούν, τους διώχνουμε σχεδόν, για να δούμε τι κάνει ο δολοφόνος. Και την άλλη μέρα πάλι. Κάθε είδηση, κάθε ανακοίνωση ξαναζωντανεύει όλες τις μνήμες και όλο τον πόνο με τον οποίο έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε για να έχουμε ζωή.
Θυμόμαστε τις στιγμές που ζήσαμε με τους δικούς μας και πως θα θέλαμε λίγο ακόμα, θυμόμαστε όλες τις φορές που... δεν ήταν, στα σημαντικά της ζωής μας. Θυμόμαστε και το αίμα. Τόσο πολύ αίμα. Που οι περισσότεροι από μας, επειδή ήμασταν μικροί, δεν είχαμε δει ούτε στα έργα και το είδαμε για τον μπαμπά, τον γιο, το σύζυγο, τον αδερφό. Και όλες αυτές οι μνήμες πονάνε. Και μας απομακρύνουν από τους τωρινούς δικούς μας, οι οποίοι όσο και να προσπαθούν, όσο και αν μας αγαπούν, δεν μπορούν να καταλάβουν...
Και θέλουμε να πούμε μόνο τρία πράγματα:
1. Προς τον δολοφόνο:
Παρά το γεγονός ότι δολοφόνησε τους ανθρώπους μας, τον καλούμε να υποχωρήσει από το αίτημά του και να ζήσει. Το να πεθάνει δεν θα φέρει κανέναν από τους δικούς μας πίσω.
2. Προς όσους καλούν το κράτος να υποχωρήσει για να μην πεθάνει ο δολοφόνος:
Σας καλούμε, αντί να ζητάτε την υποχώρηση του κράτους, να ζητήσετε από τον δολοφόνο να διακόψει την απεργία πείνας. Το δίκιο του, αν θεωρείτε ότι έχει, ας το βρει στα δικαστήρια.
3. Προς όλους: Το Κράτος Δικαίου είναι ακρογωνιαίος λίθος της έννομης τάξης. Δεν εκβιάζεται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα πάνω στο οποίο να βασιστούμε όλοι εμείς, που σε αντίθεση με τον δολοφόνο, πιστεύουμε στη Δημοκρατία και τον τρόπο λειτουργίας της. Και κάτι τελευταίο προς όλους αυτούς που κάνουν δηλώσεις και διαδηλώσεις για τον δολοφόνο: ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΤΕ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. Αναρωτιόμαστε εάν το έχετε σκεφτεί έστω και μία φορά».
