Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Σταύρος Κοντονής, μιλώντας στην «Ελευθερία» ανέφερε ότι: «Με το Σχέδιο Νόμου «Ταυτότητα Φύλου» καθιερώνεται για πρώτη φορά μία κατά το δυνατόν απλή διαδικασία για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου των διεμφυλικών προσώπων (τρανσέξουαλ, τρανς). Διεμφυλικά είναι τα άτομα στα οποία ο εσωτερικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο τα ίδια βιώνουν το φύλο τους δεν αντιστοιχεί στο φύλο που καταχωρίστηκε κατά τη γέννησή τους με βάση τα βιολογικά τους χαρακτηριστικά, με συνέπεια τα άτομα αυτά να νιώθουν τη λεγόμενη «δυσφορία γένους» και να υφίστανται διακρίσεις σε όλους τους χώρους. Ακόμη, οι διεμφυλικοί γίνονται συχνά θύματα εκδηλώσεων αποδοκιμασίας, μίσους, βίας και ρατσισμού εναντίον τους (τρανσφοβία), οι οποίες προσβάλλουν την προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά τους, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μπαίνει σε κίνδυνο η ίδια η ζωή τους».
Όπως επισημαίνει: «Η νομοθετική παρέμβαση κρίθηκε απαραίτητη καθώς:
Α) Η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει αποφανθεί ότι «τα Κράτη-μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εγγυώνται την πλήρη νομική αναγνώριση του επαναπροσδιορισμού φύλου ενός προσώπου, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του … με γρήγορες, διαφανείς και εύκολα προσβάσιμες διαδικασίες», ενώ ήδη άλλες χώρες, η μία μετά την άλλη, προχωρούν σε νέα νομοθετήματα, απλοποιώντας κατά πολύ τα σχετικά προαπαιτούμενα. Τέτοιες χώρες είναι η Μάλτα, η Αργεντινή, η Ιρλανδία, η Δανία και η Νορβηγία, ενώ την προϋπόθεση προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης δεν προβλέπουν ούτε η Αυστρία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ουγγαρία, η Σουηδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία.
Β) Η αλλαγή φύλου στα διεμφυλικά άτομα, είναι υπερβολική απαίτηση και πρακτική και παραβιάζει το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η δικαστική απόφαση, υπ’ αριθμ. 418/2016 του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που κατέστη αμετάκλητη έχει χαρακτηριστεί ως «ιστορική», για τον λόγο ακριβώς ότι δεν θεώρησε πρόβλημα για τις απαιτούμενες αλλαγές στη ληξιαρχική πράξη γέννησης, την παράλειψη της αιτούσας να προχωρήσει σε πλήρη χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Μέχρι σήμερα ο νόμος επιβάλλει ως προϋπόθεση για τη φυλομετάβαση, τον ακρωτηριασμό. Το 2017 μετά από αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων και του ΟΗΕ ο ακρωτηριασμός είναι ντροπή για ένα πολιτισμένο κράτος.
Γ) Είναι σαφές ότι ήδη έχει ωριμάσει και στην Ελλάδα η ιδέα για τη θέσπιση μια σύγχρονης ειδικής νομοθεσίας, που θα ρυθμίζει τα ζητήματα της διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου. Για τον λόγο αυτόν έχει καταρτιστεί το παρόν Σχέδιο Νόμου (σ.σ. από χθες, νόμος του κράτους) όπου ρυθμίζονται αφενός οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, και αφετέρου οι συνέπειες στην προσωπική κατάσταση και τις οικογενειακές και άλλες σχέσεις του προσώπου του οποίου το φύλο επαναπροσδιορίζεται».
«ΕΤΣΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ»
Αναφερόμενος στις ενστάσεις που έχουν εκφραστεί ο Υπουργός Δικαιοσύνης τονίζει: «Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις που ενέπλεξαν τις παραδόσεις του έθνους, το ελληνοχριστιανικό μεγαλείο και άλλα τέτοια ζητήματα, τα οποία η Κυβέρνηση, επειδή είναι απόψεις ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, τα σέβεται απολύτως.
Αντίστοιχες αντιδράσεις έχουν όμως υπάρξει στο παρελθόν για ζητήματα όπως ο πολιτικός γάμος, το σύμφωνο συμβίωσης, η υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες και πολλά ακόμη, που σήμερα θεωρούνται κοινός τόπος.
Ο νόμος που επεκτείνουμε σήμερα, είναι ένας ριζοσπαστικός νόμος του ΄76, της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν η Βουλή έδωσε για πρώτη φορά τη δυνατότητα να γίνεται φυλομετάβαση με χειρουργική επέμβαση. Εκείνη την εποχή οι συντηρητικοί κύκλοι είχαν αντιδράσει με ακραίο τρόπο.
ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ»
Τέλος, όσον αφορά στη μείωση του ορίου δήλωσης στα 15 χρόνια, γίνεται με όλες εκείνες τις εγγυήσεις που διατυπώνονται στον νόμο και διασφαλίζουν όλες τις όψεις του ζητήματος».
Καταλήγοντας ο Σ. Κοντονής σημειώνει ότι: «Η κυβέρνηση έχει το θάρρος να επιλύσει ένα χρόνιο πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία. Το νομοσχέδιο μπορεί να αφορά μια μικρή αριθμητικά ομάδα συνανθρώπων μας, όμως από νομοθετήματα σαν αυτό κρίνεται το κράτος δικαίου και η σοβαρότητα ενός κράτους που υπερασπίζεται τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα. Ένα νομοσχέδιο που κάνει τη ζωή κάποιων συνανθρώπων μας καλύτερη και είναι χαρακτηριστικό ότι το έχουν αγκαλιάσει αυτοί οι άνθρωποι. Ένα νομοσχέδιο που λαμβάνει επιτέλους υπόψη τα πορίσματα των Διεθνών Οργανισμών στους οποίους συμμετέχει η Ελλάδα οικεία βουλήσει».
ΑΘΗΝΑ (Της Αλεξάνδρας Φωτάκη)
