Θέτει μάλιστα θέμα δημόσιας υγείας και προστασίας της υγείας των πολιτών από την «ανέλεγκτη χορήγηση, προμήθεια και αποθήκευση φαρμάκων», όπως τονίζει. Κάνει διαχωρισμό με τα ήδη λειτουργούντα κοινωνικά φαρμακεία, τα οποία όπως αναφέρει ήταν «αποτέλεσμα πρωτοβουλιών και κινητοποίησης των τοπικών κοινωνιών που ευαισθητοποιήθηκαν και έδωσαν εθελοντικώς λύσεις, και ουχί "επαγγελματικά" κοινωνικά φαρμακεία όπως τα υπό ίδρυση δημοτικά».
Ο ΠΦΣ, αναφέρει ότι το τελευταίο διάστημα έχει καταστεί δέκτης αναφορών από φαρμακευτικούς συλλόγους ότι ορισμένοι δήμοι έχουν εξαγγείλει την ίδρυση, στελέχωση και λειτουργία δημοτικών κοινωνικών φαρμακείων (π.χ. οι δήμοι Πάτρας, Βόλου, Αμαλιάδος) σε συνεργασία και με πόρους των οικείων Περιφερειών. Υπογραμμίζει ότι δεν υφίσταται καθορισμένο και σαφές πλαίσιο σύμφωνα με την κείμενη φαρμακευτική νομοθεσία που να ορίζει την ίδρυση και λειτουργία των κοινωνικών φαρμακείων εν γένει. Στην επιστολή ο ΠΦΣ αναφέρει, ότι μετά τη θέσπιση του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας για την παροχή νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους και σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, «ευλόγως τίθεται το ερώτημα ως προς τη σκοπιμότητα τόσο της συνέχισης λειτουργίας των ήδη λειτουργούντων κοινωνικών φαρμακείων, πόσω μάλλον της ίδρυσης νέων κοινωνικών φαρμακείων από δήμους ή άλλους φορείς. Για το λόγο αυτό άλλωστε ο ΠΦΣ, έχει ζητήσει από τον υπουργό Υγείας την κατάργηση των κοινωνικών φαρμακείων, τα οποία ομολογουμένως προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες κατά την περίοδο της κρίσης».
