Της Μαρίνας Αποστολοπούλου
«Κινούμενη άμμο» θυμίζει πλέον η Νέα Δημοκρατία, μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Από τη μία πλευρά προσπαθεί να οριοθετήσει τον νέο ρόλο της ως αντιπολιτευόμενη... συμπολίτευση ή ως... συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, γεγονός που άλλωστε φάνηκε και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων, τόσο από την ομιλία του πρόεδρου της κόμματος και πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά όσο και από τους λοιπούς ομιλητές- κυρίως πρώην υπουργούς- οι οποίοι «ισορρόπησαν» μεταξύ «σφύρας και άκμονος». Διότι ναι μεν έπρεπε να υπερασπιστούν το έργο της προηγούμενης Κυβέρνησης, αλλά, καθώς η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο λόγω της σε εξέλιξη διαπραγμάτευσης, να πουν «τόσο-όσο» για να μην δημιουργηθεί κλίμα ρήξης στο εσωτερικό που θα είχε αντίκτυπο και στο εξωτερικό. Άλλωστε, ο ρόλος που κατά βάσιν έχει επιλέξει ο Α. Σαμαράς για τη ΝΔ είναι αυτός που και ο ίδιος ανέφερε στη Βουλή, ως του «εγγυητού» της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Από την άλλη πλευρά- και εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα για τη ΝΔ στο εσωτερικό της επικρατεί- το λιγότερο, αναταραχή. Καθώς, ήδη έχει περιπέσει σε δίνη εσωστρέφειας παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις και αναζητά τον βηματισμό της μετά την εκλογική ήττα, η οποία λόγω του εύρους της δεν φαίνεται να είναι διαχειρίσιμη.
Οι διαρκείς δηλώσεις, τα δημόσια υπονοούμενα, οι συναντήσεις με νόημα και μεσοβδόμαδα ένα δείπνο στην Αθήνα- όπου ομοτράπεζοι ήταν αρκετοί «μεγαλόσχημοι» της ΝΔ εκ των οποίων οι περισσότεροι «καραμανλικοί» που φέρονται και ως «μνηστήρες» για την ηγεσία του κόμματος-δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια να ερμηνεύσει κανείς διαφορετικά το εσωκομματικό κλίμα. Και ως εκ τούτου τις διεργασίες που έχουν εκκινηθεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εντός κόμματος.
Και όλα αυτά, μέσα σε ένα γενικότερο αρνητικό περιβάλλον, καθώς οι πολίτες σε ποσοστό που ξεπερνάει το 70%, όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις, έχουν συνταχθεί πίσω από τη νέα κυβέρνηση, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης με προσμονή για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, δίνοντας προφανώς ένα ακόμη «μήνυμα» με τη στάση τους και προς τη Νέα Δημοκρατία. Ενώ εκτός από τη μεγάλη αποδοχή της κυβέρνησης από την κοινωνία, σε δημοσκόπηση που είδε προχθές το φως της δημοσιότητας η διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. φτάνει το 27%, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 45,4% και η Ν.Δ. έχει «κατρακυλήσει» στο 18,4%.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΑΣ-ΤΕΣΤ
Το πρώτο κρας-τέστ, ευθέως πλέον και όχι διά εμμέσων μηνυμάτων και δηλώσεων διά των ΜΜΕ, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των «διαρροών», αναμένεται στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, την ερχόμενη Πέμπτη 19 του μηνός, οπότε και είχε ανακοινώσει ο ίδιος ο Α. Σαμαράς, ότι θα συγκληθεί προκειμένου να συζητηθεί το θέμα του εκλογικού αποτελέσματος. Μέχρι τότε, θα έχει αποκρυσταλλωθεί και η κατάσταση που δημιουργείται σε σχέση με την πορεία της διαπραγμάτευσης της νέας ελληνικής κυβέρνησης, οπότε, όλα τα δεδομένα θα είναι επάνω στο τραπέζι. Ενώ το επόμενο εσωκομματικό ραντεβού έχει να κάνει με τη σύγκληση της Πολιτικής Επιτροπής στα τέλη του μήνα.
Είναι σαφές, ότι οι όποιες εξελίξεις στη ΝΔ, άμεσα συνδέονται με τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις και εξαρτώνται εν πολλοίς από αυτές. Αν, ας πούμε, οι πολιτικές εξελίξεις τρέξουν πιο γρήγορα για τη χώρα από ό,τι για το κόμμα, το να κινήσει μία διαδικασία παραίτησής του (επί παραδείγματι) θα ήταν άκαιρη και θα ενίσχυε έτι περαιτέρω την εσωστρέφεια, που έχει ήδη ενσκύψει.
ΟΙ «ΔΥΟ»
Άλλωστε, όπως σχολιάζουν οι καλά γνωρίζοντες, στη ΝΔ μόνο δύο είναι οι άνθρωποι που μπορούν να εκκινήσουν τις εσωτερικές διεργασίες: ο Σαμαράς που είναι ο πρόεδρος του κόμματος και ο Καραμανλής που «κρατάει τα κλειδιά του κόμματος», όπως λένε χαρακτηριστικά. Και γι’ αυτόν τον δεύτερο, τονίζουν ότι δεν πρόκειται να το κάνει παρά μόνον αν παραστεί έσχατη ανάγκη και πρέπει εκ των πραγμάτων να παρουσιαστεί ως «σωτήρας» της παράταξης. Ενώ ο πρώτος είναι προφανές ότι συνυπολογίζει τα δεδομένα και επιδιώκει να εξοικονομήσει χρόνο ανασύνταξης.
Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Πέμπτης πάντως, αναμένεται να λεχθούν αλήθειες χωρίς περιστροφές σχετικά με το τι έγινε ή δεν έγινε και οδήγησε στην εκλογική ήττα. Στο επίκεντρο η απώλεια του ιδεολογικού στίγματος αλλά και του μεσαίου χώρου όπου η ΝΔ ήταν «κυρίαρχη» επί Καραμανλή, η στρατηγική του φόβου που δεν περπάτησε, η υπερφορολόγηση και ιδιαίτερα ο ΕΝΦΙΑ που ως φάνηκε αποξένωσε τη ΝΔ από την παραδοσιακή της βάση και τελικά, το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα.
Άλλωστε η σύγκληση των οργάνων αποτελεί επιθυμία όλων και η διεξαγωγή συνεδρίου προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο, σε επίπεδο αρχών και θέσεων αλλά βεβαίως με ανοιχτό και το θέμα της ηγεσίας αποτελεί αίτημα των περισσοτέρων.
Ο ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
Κατά πολλούς ρυθμιστικό παράγοντα για τις εσωκομματικές εξελίξεις, έχουν όπως προαναφέραμε, οι ευρύτερες εθνικές εξελίξεις. Όπως επισημαίνουν, εφόσον η κατάσταση σταθεροποιηθεί στη χώρα ανάλογα με την πορεία των διαπραγματεύσεων και των εξελίξεων που θα ακολουθήσουν, τότε εκ των πραγμάτων ο Αντώνης Σαμαράς θα αναγκαστεί να εκκινήσει τις διαδικασίες, όχι μόνον γιατί του ασκούνται εσωκομματικές πιέσεις αλλά γιατί υπάρχουν και «έξωθεν» πιέσεις, είτε από διάφορους εξωγενείς παράγοντες, είτε από το μιντιακό περιβάλλον, είτε ακόμη-ακόμη και από τους ξένους, οι οποίοι μπορεί απλά να μην βρίσκουν πλέον «χρήσιμο» τον πρώην πρωθυπουργό.
Ο ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ
... Και ενώ το περιβάλλον είναι ρευστό ο πρόεδρος της ΝΔ και πρώην πρωθυπουργός δεν έχει πει όχι απλά την «τελευταία του λέξη», αλλά ούτε καν την πρώτη. Καθώς επί της ουσίας δεν έχει τοποθετηθεί για το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών ούτε για τα αίτιά του, ούτε βεβαίως για το «τι» προτίθεται να κάνει. Αλλά με τις κινήσεις του και τις δηλώσεις του έχει καταστήσει σαφές ότι εξακολουθεί να παραμένει-τύποις σε κάθε περίπτωση- ο «κυρίαρχος του παιχνιδιού» και δεν έχει αφήσει να διαφανεί καμία πρόθεσή του για αποχώρηση. Στη φαρέτρα των επιχειρημάτων του και το γεγονός ότι η ίδια η ΝΔ σε σχέση με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές ποσοστιαία συγκράτησε τις δυνάμεις της, χάνοντας μόνο δύο ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες και με τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων από την Κυβέρνηση αλλά και τα όσα πέτυχε η Κυβέρνηση Σαμαρά. «Παρέλαβα χάος και παρέδωσα χώρα» όπως είπε και ίδιος στις προγραμματικές.
Υπό την έννοια αυτή η τοποθέτησή του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Πέμπτης θα πρέπει να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Άλλωστε, παρακολουθώντας και τις γενικότερες εξελίξεις προφανώς σταθμίζει και τις δικές του αποφάσεις. Αν θεωρήσει ότι το σενάριο περί «αριστερής παρένθεσης» μπορεί να έχει εφαρμογή στην πράξη, τότε προφανώς θα επιδιώξει να κερδίσει τον χρόνο, ελπίζοντας ότι θα επανέλθει.
Αν και κάτι τέτοιο μόνον ως «σιγουράκι» δεν μπορεί να εκλαμβάνεται.
Το ερώτημα που τίθεται είναι: εφόσον τελικά ο Α. Σαμαράς, αποφασίσει να εκκινήσει τις διαδικασίες θα είναι εκ νέου υποψήφιος ο ίδιος για την Προεδρία ή όχι;
ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΩΝ
Παρότι η επιδίωξη δεν ήταν ακριβώς αυτή, ωστόσο η σύνθεση του «δείπνου» των Αθηνών, που μόνον «μυστικός» δεν ήταν εν τέλει, κατέληξε στην πλειοψηφία του να είναι «δείπνο δελφίνων».
Ναι μεν έγινε με πρωτοβουλία της Μαριέττας Γιαννάκου αλλά σε αυτό συμμετείχαν: ο Κυριακός Μητσοτάκης- ο μόνος ο οποίος στη νέα πραγματικότητα της ΝΔ μετά τις εκλογές έχει «θέση» ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και ο οποίος μάλιστα ερωτηθείς, μετά το δείπνο, άφησε ανοιχτό το ήδη γνωστό ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος. Ο Νίκος Δένδιας με τη «στόφα» του «Καραμανλικού», ο οποίος συναντήθηκε με τον Καραμανλή, εν συνεχεία αρνήθηκε την πρόταση Σαμαρά να λάβει τη θέση του υπεύθυνου Πολιτικού Σχεδιασμού του κόμματος και με δημόσιες τοποθετήσεις του, κάνει σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα στη ΝΔ που πρέπει να λυθεί και βεβαίως φέρεται ως ενδιαφερόμενος για την Προεδρία. Η Όλγα Κεφαλογιάννη, επιτυχημένη υπουργός Τουρισμού και νέα «εισαγωγή» στο παιχνίδι κατ’ άλλους φέρεται ως ενδιαφερόμενη για την ηγεσία και κατ’ άλλους ως ακολούθημα στην παρούσα φάση του Νίκου Δένδια. Και οι δυο, Δένδιας και Κεφαλογιάννη, ήταν και από τους «νικητές» των εκλογών καθώς ο Ν. Δένδιας μετακινήθηκε από την Κέρκυρα στη δύσκολη Β’ Αθηνών και βγήκε πρώτος κερδίζοντας τον «παραδοσιακά» πρώτο Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ και η Όλγα Κεφαλογιάννη, ήταν πρώτη στην Α’ Αθηνών.
Πάντως, κατά τους γνωρίζοντες τον Ν. Δένδια «δεν θέλει ούτε να τον δει» ο ακραιφνής Καραμανλικός, Ευάγγελος Αντώναρος και αυτό συνιστά ένα ζήτημα.
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης επίσης συγκαταλέγεται στη λίστα των «επίδοξων» μνηστήρων, επίσης προέρχεται από το «καραμανλικό» στρατόπεδο- έχει πρόσφατα δηλώσει ότι ο «Καραμανλής είναι χρυσή πολιτική εφεδρεία»- και είναι χαρακτηριστικό ότι στην προεκλογική του καμπάνια το σύνθημά του ήταν «Θα παίξει ρόλο».
Εκεί και ο περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας ο οποίος, όπως προ καιρού έχουμε επισημάνει, αν και μόλις 37 ετών, «παίζει» ως πιθανός διάδοχος, ως «αντίπαλο δέος» στον «νεαρό» Αλέξη Τσίπρα.
Και από κει και πέρα οι μη «δελφίνοι», η Ντόρα Μπακογιάννη (που σε αυτή τη φάση δεν φέρεται να συγκαταλέγεται στη συγκεκριμένη κατηγορία των «δελφίνων» αλλά παρότι στήριξε χωρίς αστερίσκους την ΝΔ στην πρόσφατη εκλογική μάχη έχει «προηγούμενα» με τον Α Σαμαρά) Νικήτας Κακλαμάνης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο «αντ’ αυτού» (του Καραμανλή) Ευάγγελος Αντώναρος (πιο... καραμανλικός πεθαίνεις), ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, στενός συνεργάτης παλιά του Κώστα Καραμανλή και η μετεκλογική «έκπληξη». Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Σάκης Ιωαννίδης, ο οποίος από την πρώτη στιγμή διαφώνησε ανοιχτά για τις επιλογές και τους χειρισμούς της ΝΔ και εξακολουθεί να το πράττει.
Προσκεκλημένος, όπως έγινε γνωστό ήταν και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος όμως δεν πήγε, επικαλούμενος την κρισιμότητα των καταστάσεων ή σε απλή... μετάφραση «προτίμησε να τηρήσει τις αποστάσεις». Άλλωστε, όπως το έχουμε ξαναπεί το όνομά του έχει κατ’ επανάληψη συζητηθεί ως το ενδεχόμενο μίας «μεταβατικής προεδρίας» στη Νέα Δημοκρατία, και ίσως και γι’ αυτό να θέλει να τηρήσει τις αποστάσεις.
Ωστόσο νεότερες πληροφορίες ανέφεραν ότι ο λόγος που δεν πήγε ο Μεϊμαράκης ήταν γιατί την ίδια ώρα έτρωγε με τον Καραμανλή!
Ο... ΚΛΕΙΔΟΚΡΑΤΩΡ
Η κεντρική ιδέα του δείπνου; Προφανώς ένα έκτακτο συνέδριο, όχι τόσο προφανώς αλλά σαφώς, το θέμα της ηγεσίας και φυσικά, ο Κώστας Καραμανλής. Με τον οποίο κατά μόνας έχουν βρεθεί αρκετά από το προαναφερόμενα στελέχη και ο οποίος, πάντα σύμφωνα με πληροφορίες, είχε «συμβουλεύσει» τους βουλευτές που είναι στον κύκλο επιρροής του να μην αναλάβουν κάποιες κομματικές θέσεις στην παρούσα φάση στη ΝΔ. Και βεβαίως η διάθεση των συνδαιτυμόνων να προσφύγουν εν χορώ στον Καραμανλή, ο οποίος όπως αναφέραμε και στην αρχή κρατάει «τα κλειδιά του κόμματος», διότι όπως λένε και κάποιοι «ας μην γελιόμαστε το κόμμα είναι καραμανλικό» προκειμένου να δώσει λύσει στο αδιέξοδο.
«Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΟΡΙΔΗ»
Στο δείπνο δεν κλήθηκε ο έτερος των δελφίνων Μάκης Βορίδης, ο οποίος έχει πάρει θέση δίπλα στον Α. Σαμαρά, διακριτικά αλλά με σαφήνεια και ο οποίος αν και, καλά οργανωμένος και με πυρήνα βουλευτών, σε μία ενδεχόμενη εσωκομματική αναμέτρηση για την ηγεσία της ΝΔ, δεν είναι βέβαιον ότι θα έχει μεγάλη τύχη. Διότι τη στιγμή που η ΝΔ προσπαθεί να ανακτήσει τον λεγόμενο «μεσαίο χώρο» ένας δεξιός έως ακροδεξιός υποψήφιος δεν φαίνεται να πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις.
Κάποιοι λένε ότι μία «λύση» για τον Μάκη Βορίδη, θα μπορούσε να αποτελέσει η αποχώρηση από τη ΝΔ και η δημιουργία ενός πιο δεξιού κόμματος (τύπου ΛΑΟΣ ας πούμε) που θα μπορούσε να λειτουργήσει «ενισχυτικά» προς τη ΝΔ συγκρατώντας πιο δεξιούς ψηφοφόρους και «αλώνοντας» επίσης κόμματα του πιο δεξιού χώρου.
«ΜΑΓΑΖΙ ΓΩΝΙΑ»
Το σίγουρο είναι ότι η ΝΔ οδηγείται σε εξελίξεις και είναι κοινή πεποίθηση πολλών ότι όχι μόνον λόγω των εσωκομματικών προβλημάτων αλλά και του ευρύτερου πολιτικού τοπίου το κόμμα πρέπει να πάει στην «επόμενη γενιά». Εκτός βεβαίως του ενδεχόμενου επιστροφής του Κ. Καραμανλή. Διότι παρά την ευρεία ήττα στις εκλογές εξακολουθεί να κρατάει ένα υψηλό ποσοστό (πράγματι σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές έχασε μόνο περί τις 2 μονάδες, επιχείρημα που επικαλείται ο Α. Σαμαράς) και μάλιστα κάτω από αντίξοες συνθήκες και με λήψη αντιλαϊκών μέτρων, «δεν έγινε ΠΑΣΟΚ» όπως σχολιάζουν κάποιοι και εξακολουθεί να είναι «μαγαζί γωνία». Και μάλιστα πολιτικά «αμιγές» σε σχέση με τον έτερο πόλο του δικομματισμού, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αποτελεί το προϊόν σύμπτυξης συνιστωσών και απογοητευμένων πρώην οπαδών του ΠΑΣΟΚ που εξακολουθούν να διατηρούν διακριτές διαφορές.
Κατά συνέπεια, ως «μαγαζί γωνία» συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών που θα ήθελαν να διαδεχτούν τον Αντώνη Σαμαρά.
