Του Γιώργου Μακρή
Παρ’ όλο που ακόμη και σε δημοτικά συμβούλια μικρών δήμων, οι εισηγήσεις στα μέλη τους διανέμονται πλέον με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, στη Βουλή των Ελλήνων επιμένουν να λειτουργούν με βάση ό,τι ίσχυε τον περασμένο… αιώνα φωτοτυπώντας καθημερινά δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες.
Ενδεικτικό είναι ότι τα ξημερώματα της 13ης Αυγούστου του περασμένου καλοκαιριού, το τρίτο Μνημόνιο έκτασης 900 σελίδων φωτοτυπήθηκε σε περίπου 500 αντίτυπα για να διανεμηθεί στους βουλευτές και τις υπηρεσίες της Βουλής, όπερ σημαίνει ότι μόνο για ένα νομοσχέδιο φωτοτυπήθηκαν 450.000 σελίδες!
Αλλά και πρόσφατα, για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο έκτασης 680 σελίδων φωτοτυπήθηκαν 340.000 σελίδες, ενώ σε άλλες 300.000 σελίδες φωτοτυπήθηκε η 600 σελίδων αναλογιστική μελέτη για το ασφαλιστικό, την οποία η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας δεν θέλησε να διανείμει σε ηλεκτρονική μορφή.
Αν υπολογιστούν πόσα νομοσχέδια ψηφίζονται κάθε χρόνο, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το… χαρτο-βασίλειο της Βουλής. Γιατί δεν φωτοτυπούνται μόνο τα νομοσχέδια όταν κατατίθενται. Φωτοτυπούνται και διανέμονται οι νόμοι αφού έχουν ψηφιστεί αλλά και κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, οι τροπολογίες, νομοτεχνικές βελτιώσεις, διορθώσεις καθώς και το υποστηρικτικό υλικό όπως εκθέσεις και υπομνήματα. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα νομοσχέδια εκτυπώνονται ενώ ταυτόχρονα σκανάρονται και αναρτώνονται στην ηλεκτρονική σελίδα της Βουλής.
ΣΕ… CD
Την περασμένη εβδομάδα η Βουλή έκανε ένα βήμα προς τα εμπρός: Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα διανεμήθηκε στους βουλευτές αλλά σε… CD, όπως δηλαδή γινόταν πριν μια δεκαετία!
ΣΤΟ ΒΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΛΑΠΤΟΠ
«Παρόλο που η Βουλή διαθέτει ένα ηλεκτρονικό δίκτυο ανταλλαγής αρχείων, κειμένων, εικόνας κ.τλ., απαρχαιωμένο και δύσχρηστο -είναι αλήθεια-, αρνείται να εγκαταλείψει τις κλασικές μεθόδους: χαρτί, σφραγίδα, πρωτόκολλο και όλα, μα όλα, σε ικανό αριθμό φωτοαντιγράφων», σχολιάζει ο Λαρισαίος βουλευτής του «Ποταμιού» κ. Κώστας Μπαργιώτας.
Όντας ένας από τους νέους βουλευτές (εξελέγη τον Ιανουάριο 2015), ο κ. Κ. Μπαργιώτας πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος βουλευτής που ανέβηκε στο βήμα της Βουλής με τον φορητό του υπολογιστή, από τον οποίο συμβουλευόταν τις σημειώσεις για την ομιλία του.
Διαπιστώνοντας ότι η Βουλή επιμένει να λειτουργεί ακόμη όπως στον περασμένο αιώνα, αρνούμενη να υιοθετήσει τη σύγχρονη τεχνολογία, ο κ. Κ. Μπαργιώτας στηλίτευσε με χιούμορ τον τελευταίο καιρό σε δηλώσεις του αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το γεγονός ότι φωτοτυπούνται εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες με το οικονομικό κόστος αλλά και την επιβάρυνση στο περιβάλλον που αυτό συνεπάγεται.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ
ΤΗΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑΣ
«Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων η Βουλή δεν έχει οθόνες!», δηλώνει στην «Ε» ο κ. Κώστας Μπαργιώτας και εξηγεί: «Σε αντίθεση με το κοινοβούλιο π.χ. της Αργεντινής ή της Ισπανίας, η ελληνική Βουλή αποστρέφεται την τεχνολογία. Δεν έχει δίκτυο διαθέσιμο για τους βουλευτές. Παραμένει φανατικά στην εποχή της φωτοτυπίας. Αντί λοιπόν να διακινεί όλο το απαραίτητο υλικό μέσω υπολογιστών με την προφανή ταχύτητα, οικονομία και τις απεριόριστες δυνατότητες επεξεργασίας που παρέχει το ηλεκτρονικό περιβάλλον, φωτοτυπεί τα πάντα, τυπώνει τα πάντα και αναρτά στο Διαδίκτυο σκαναρισμένες φωτοτυπίες. Τα κείμενα των νόμων φτάνουν στη Βουλή σε ηλεκτρονική και καθαγιασμένη μορφή, σκανάρονται και αναρτώνται στο Διαδίκτυο δυσανάγνωστα, δύσχρηστα λόγω μεγέθους και χωρίς καμία από τις δυνατότητες επεξεργασίας που προσφέρει η τεχνολογία».
ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ
ΤΟΥ ΤΕΛΑΛΗ
Ο Λαρισαίος βουλευτής αναδεικνύει και μια άλλη διάσταση της «τεχνολογικής καθυστέρησης» της Βουλής: «Ακόμη και το ήδη απαρχαιωμένο σύστημα ψηφοφορίας που διαθέτει το κοινοβούλιο δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ», επισημαίνει και προσθέτει: «Αν και είναι απολύτως λειτουργικό -όπως λένε οι γνωρίζοντες- δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ για ψηφοφορίες, οι οποίες γίνονται ως γνωστόν με τη μέθοδο του τελάλη. Οι ψηφολέκτες βουλευτές εκφωνούν ονόματα και οι βουλευτές σηκώνουν το χέρι τους σε μια διαδικασία που κρατάει ώρες αντί να ψηφίσουν από το έδρανο πατώντας απλώς ένα κουμπί που είναι ήδη, εδώ και χρόνια αγορασμένο και εγκατεστημένο».
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πρόσφατη ψηφοφορία για τον ασφαλιστικό νόμο, αφού ολοκληρώθηκε η ονομαστική ψηφοφορία επί συγκεκριμένων άρθρων, απέμειναν στην αίθουσα 7 βουλευτές (ένας από κάθε κόμμα) για να ψηφίσουν ένα προς ένα τα 138 άρθρα. Κάποιος μάλιστα πρότεινε τα κόμματα να καταθέσουν εγγράφως τι ψηφίζει ή δεν ψηφίζει το καθένα, ο προεδρεύων όμως δεν το αποδέχθηκε επικαλούμενος τον κανονισμό κι έτσι ακολουθήθηκε η κλασική αν και χρονοβόρα μέθοδος: ο προεδρεύων εκφωνούσε τον αριθμό του άρθρου και ο βουλευτής κάθε κόμματος έλεγε αν το ψηφίζει ή όχι.
Κ. Μπαργιώτας στην «Ε»: «Δέχομαι κριτική γιατί χρησιμοποιώ
υπολογιστή κι όχι έγγραφες σημειώσεις στις ομιλίες μου»
«Η Βουλή είναι μια δημόσια υπηρεσία. Σε ό,τι αφορά τη διοίκηση και τη γραφειοκρατία δεν διαφέρει και πολύ από το νοσοκομείο που δούλευα πριν. Αυτή υπήρξε μια δυσάρεστη διαπίστωση, καθώς ομολογώ πως διατηρούσα ψευδαισθήσεις. Θεωρούσα πως η Βουλή δεν θα μπορούσε παρά να διαθέτει ένα σύγχρονο, μοντέρνο τρόπο διαχείρισης, σύγχρονη τεχνολογία κοκ. Ρομαντικές αυταπάτες, φυσικά. Η Βουλή λειτουργεί με τον ίδιο δυσκίνητο τρόπο που λειτουργούν όλες οι ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες και, για να είμαστε ειλικρινείς, και αρκετές ιδιωτικές.
Η άρνηση του εκσυγχρονισμού, η δυσκολία με την οποία το Δημόσιο, αλλά πολλές φορές και οι ιδιώτες, ενσωματώνει τεχνολογία και τη χρησιμοποιεί είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας. Το κόστος της γραφειοκρατίας είναι ψηλότερο από το συνολικό κόστος του Συστήματος Υγείας. Η Βουλή θα όφειλε -κατά τη γνώμη μου- να αποτελεί υπόδειγμα στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και στον εκσυγχρονισμό των δομών. Δυστυχώς, αποτελεί προπύργιο της λογικής «σφραγίδα, πρωτόκολλο, υπογραφή». Θυμίζω την πρώην πρόεδρο της Βουλής που καμάρωνε, επειδή αρνήθηκε να αποδεχθεί την Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος σε στικάκι. Είχε δίκαιο. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα την έστελναν με μέηλ. Η ίδια θριαμβολογούσε, επειδή την απαίτησε σε φωτοτυπημένα, επικυρωμένα φωτοαντίγραφα. Δεν είναι μονό το τεράστιο κόστος και η απώλεια χρόνου για όλους. Είναι, κυρίως, το μήνυμα που εκπέμπεται σε συμβολικό επίπεδο.
Θα ήθελα να μπορώ να είμαι αισιόδοξος, άλλα δυστυχώς δεν είναι δυνατό. Το συνολικό περιβάλλον είναι εχθρικό στην τεχνολογία. Έχω δεχθεί επανειλημμένα δριμύτατη κριτική τόσο από βουλευτές όλων των αποχρώσεων όσο και από δημοσιογράφους, γιατί επιμένω να χρησιμοποιώ υπολογιστή για τις ομιλίες μου αντί χειρόγραφων σημειώσεων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει καταφερθεί εναντίον των άψυχων σέρβερς από το βήμα της Βουλής, καθώς το κόμμα του έχει αναγάγει την τεχνοφοβία σε ιδεολόγημα μιλώντας για τεχνοφασισμό και άλλα συναφή ευτράπελα. Κάποια στιγμή, η Βουλή πρέπει να εκσυγχρονιστεί και κυρίως να αποκτήσει μηχανισμούς ικανούς να ακολουθούν την τεχνολογία. Σε συμβολικό επίπεδο είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς η χώρα πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της και να μπει επιτέλους στον 21ο αιώνα».
