Δέκα χρόνια συνεχούς λειτουργίας μέσα στη φυλακή Λάρισας συμπλήρωσε φέτος το 2ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας. Η λειτουργία του αποτελεί μια πολύ σημαντική συμβολή στη ζωή των κρατουμένων, γιατί - στις ασφυκτικά κλειστές φυλακές- η εκπαίδευση των κρατουμένων ανοίγει παράθυρα επικοινωνίας, αποφορτίζει τον κρατούμενο από τα δεινά του εγκλεισμού και λειτουργεί ως δίαυλος προετοιμασίας για την κοινωνική επανένταξη.
Η διεθνής εμπειρία τονίζει ότι η οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, εκτός από τη μείωση του κινδύνου υποτροπής του εγκλήματος, περιορίζει τη χρήση βίας και παράλληλα συμβάλλει σημαντικά στον εξανθρωπισμό της φυλακής, ενώ βοηθάει σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνική επανένταξη του κρατούμενου, ο οποίος μέσα από την εκπαίδευση αποκτά νέες δεξιότητες και εφόδια.
Το επετειακό γεγονός της συμπλήρωσης δέκα χρόνων λειτουργίας του πρώτου σχολείου που λειτούργησε σε φυλακή της χώρας, αναδεικνύεται με έκθεση έργων των εκπαιδευόμενων του σχολείου και σχετικές ομιλίες στον πρώτο όροφο του Γαλλικού Ινστιτούτου (Κούμα 28) από τη Δευτέρα 11 μέχρι την Πέμπτη 14 Μαΐου 2015. Η έκθεση θα λειτουργεί 10.30- 13.30 πμ & 6-10 μμ, ενώ οι ομιλίες και συζητήσεις θα πραγματοποιούνται στις 7 το απόγευμα.
Πιο συγκεκριμμένα, τη Δευτέρα 11 Μαΐου η Φιλιώ Μαρινοπούλου, διευθύντρια για 7 χρόνια στο σχολείο φυλακής Διαβατών θα μεταφέρει την εμπειρία της, ενώ η εκπαιδεύτρια του ίδιου σχολείου Άννα Ρογδάκη, θα αναπτύξει το θέμα: «Εγκλεισμός και Εκπαίδευση: στοχεύοντας στην επανένταξη, "κερδίζουμε" δικαιώματα!».
Την Τρίτη 12 Μαΐου ο Δημήτρης Δεληγιάννης, αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Λάρισας και πρώην διευθυντής του σχολείου του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος», θα αναπτύξει το θέμα «Διδάσκοντας σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες», ενώ ο σύμβουλος του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας Γιάννης Γιαγλάρας θα μιλήσει για τη σχέση εκπαίδευσης και επανένταξης.
Τέλος, την Πέμπτη 14 Μαΐου ο καθηγητής Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Χρήστος Γκόβαρης θα αναπτύξει το θέμα: «Μετανάστευση και εκπαίδευση- Διδάσκοντας σε πολυπολιτισμικό σχολείο».
Όπως τονίζουν οι διοργανωτές με τις δράσεις αυτές θέλουν να τονίσουν την αναγκαιότητα των προγραμμάτων εκπαίδευσης στους έγκλειστους, γιατί κανένα πρόγραμμα σωφρονιστικής μεταρρύθμισης δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό χωρίς την επιμόρφωση, την κατάρτιση και την εκπαίδευσή τους.
