Κανένας διευθυντής σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, του νομού Λάρισας, δε παρακολούθησε και σήμερα, δεύτερη και τελευταία μέρα διεξαγωγής τους, τα σεμινάρια για την αξιολόγηση, στο Μουσικό Σχολείο Λάρισας.
Μέλη της ΕΛΜΕ Ν. Λάρισας, εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ σε διαθεσιμότητα και μέλη της Επιτροπής Αγώνα Εκπαιδευτικών, βρέθηκαν στην είσοδο του σχολείου, υψώνοντας πανό διαμαρτυρίας για την αξιολόγηση κι αυτή τη φορά …υπό την επιτήρηση της αστυνομίας.
«Η επιχείρηση αυταρχισμού κατέρρευσε προτού καν ξεδιπλωθεί», υποστηρίζει σε ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Ν. Λάρισας, συμπληρώνοντας τα εξής:«Εξω από το Μουσικό, σχολείο στάθηκαν και διαθέσιμοι - απολυμένοι των ΕΠΑΛ. Τα πρώτα θύματα της επίθεσης , αψευδής μάρτυρας της ανελέητης σφαγής που θα ακολουθήσει ,αν δεν την αποτρέψουμε.
Ούτε κι αυτή τη φορά έλειψαν οι φωνές για μια άλλη πορεία έξω από τις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου, που κάποιοι σπέρνουν για την ιδέα ίδρυσης σωματείου διευθυντών .Η πρόσκληση με ανώνυμα τηλεφωνήματα στην Αστυνομία και η εμφάνιση περιπολικών έξω από το Μουσικό σχολείο, εντάσσεται στην όλη επιχείρηση καταναγκασμού ενός ολόκληρου κλάδου .
Έχουμε σαφή επίγνωση της βάρβαρης επίθεσης που δέχεται το δημόσιο σχολείο και εμείς ως λειτουργοί του, αλλά και των αδυναμιών του κινήματος. Ξέρουμε πως αυτή η πρώτη νίκη δεν σημαίνει τίποτε, αλλά μπορεί να σημάνει πολλά.
Γκρεμίσαμε για πρώτη φορά στη Λάρισα με κινηματική δράση την αλαζονεία του αυταρχισμού. Αποτρέψαμε τον κοινωνικό αυτοματισμό, που προσπάθησαν μάταια να ενεργοποιήσουν. Αφαιρέσαμε τα προσχήματα της κυβέρνησης καθώς και όσων συνειδητά τα αναπαρήγαγαν. Η εμμονή να γίνουν τα σεμινάρια δια πυρός και σιδήρου. αποσκοπούσε στη λογική της συνενοχής. για όσους συμμετείχαν και στην εμπέδωση του φόβου στον κλάδο για τη σφαγή που θα ακολουθήσει. Ξέρουμε πως οι διευθυντές και πιο συγκεκριμένα η μεγάλη τους πλειοψηφία, ταυτίζεται με τις αγωνίες του συνδικάτου και νιώθει οργανικό κομμάτι του κλάδου.
Το Υπουργείο θα τους καλέσει τις επόμενες μέρες να "επιμορφωθούν" με τηλεδιάσκεψη για τη σφαγή του Φθινοπώρου.
Τους καλούμε να απέχουν και απ ` αυτή τη διαδικασία. Ο καθένας όμως αναλογίζεται τις ευθύνες ,μιλά με τη συνείδησή του και επιλέγει.
Συνάδελφοι διευθυντές τώρα είναι πιο δύσκολο το δίλημμα για εσάς και καμιά ομπρέλα του συνδικάτου δεν μπορεί να σας καλύψει αν δεν την αναζητήσετε.
Η κατά μόνας ανάληψη ευθύνης το ξέρουμε όλοι αδυνατίζει πάντα τον αμυνόμενο.
Για τον κλάδο έρχεται ο μαύρος Σεπτέμβρης με τις τεράστιες ελλείψεις ,με την απειλή που εκτόξευσε ως πρώτη δήλωση ο νέος Υπουργός για νέες συγχωνεύσεις ,για τη νέα αύξηση ωραρίου μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου η αξιολόγηση θα στέκεται πάνω από το κεφάλι μας ως δαμόκλεια σπάθη. Σε συλλόγους με τραυματισμένη τη συνοχή τους . σε συλλόγους με διακοσμητικό χαρακτήρα.
Όλα αυτά συνθέτουν το τίποτα της πρώτης νίκης, αν παραμείνουμε θεατές.Μπορεί και πρέπει να σημάνει αυτή η νίκη ΠΟΛΛΑ. Άπλες , βασικές προϋποθέσεις. Η κινηματική δράση του συνδικάτου μας πρέπει να πολλαπλασιαστεί. Το συνδικάτο είναι το σπίτι μας και το σπίτι μας το υπερασπιζόμαστε. Δίνουμε οντότητα και κύρος στους συλλόγους διδασκόντων παρά το δυσμενές νομοθετικό πλαίσιο. Χτίζουμε συμμαχίες με γονείς , μαθητές εργαζόμενους. Ακυρώνουμε στην πράξη κάθε απόπειρα αξιολόγησης - σφαγής. Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο».
