Μέσω της δικαστικής οδού θα επιχειρήσουν πλέον οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΔΟΕ και ΟΛΜΕ) να «μπλοκάρουν» νομικά την απόφαση του υπουργού Παιδείας, Κων. Αρβανιτόπουλου, να προχωρήσει τελικά την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας με τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης.
Μετά τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους χώρους διεξαγωγής των επιμορφωτικών σεμιναρίων και τις απεργιακές συγκεντρώσεις, όπως την περασμένη Παρασκευή, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αξιοποιώντας ένδικα μέσα (εξώδικο, αίτηση ακύρωσης κ.α.), προσφεύγουν στη δικαιοσύνη ζητώντας την αναστολή εφαρμογής της τελευταίας εγκυκλίου του υπουργού Παιδείας για την υποχρεωτική εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης κάνοντας λόγο για «αξιολόγηση – χειραγώγηση» και για επαναφορά του «επιθεωρητισμού».
Όπως σημειώνουν στην «Ε» συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών, η «κατηγοριοποίηση» των σχολείων που θα προκύψει από την αξιολόγηση δομών «θα οδηγήσει σε κλείσιμο σχολικών μονάδων και κατ’ επέκταση σε απώλεια θέσεων εργασίας», ενώ η «σύνδεση της αυτοαξιολόγησης σήμερα με την ατομική, αύριο, αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα σημάνει και απολύσεις».
Εν ολίγοις εκτιμούν ότι η αξιολόγηση δεν χρησιμοποιείται για την ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου αλλά για την εξυπηρέτηση μνημονιακών στόχων.
Το Υπουργείο Παιδείας ωστόσο δείχνει αποφασισμένο να εφαρμόσει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα και, μετά τη διαπίστωση πως οι σύλλογοι διδασκόντων αρνούνται να συμμετάσχουν, ο κ. Αρβανιτόπουλος εξέδωσε εγκύκλιο, υποχρεώνοντας τους διευθυντές των σχολείων να προχωρήσουν στη συγκρότηση των ομάδων εργασίας, αυτή τη φορά με αυστηρό χρονοδιάγραμμα.
Διευθυντές σχολείων απέστειλαν, την περασμένη Παρασκευή, τα σχετικά πρακτικά στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης όπου διαπιστώνεται πως ορισμένοι σύλλογοι διδασκόντων υπέγραψαν «με κάθε επιφύλαξη» τονίζοντας ότι «δεν συμμετέχουν εθελοντικά». Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», σε πολλά δημοτικά σχολεία της Λάρισας, οι σύλλογοι διδασκόντων είτε κατά πλειοψηφία – είτε ομόφωνα, αποφάσισαν να συμμετάσχουν στις ομάδες εργασίας (αυτοαξιολόγησης).
Ως αντίδραση στην πίεση του υπουργού Παιδείας, πανελλαδικά μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού διευθυντές δημοτικών σχολείων, προκειμένου να μην «υποχρεώσουν» το Σύλλογό τους να συμμετάσχουν, υπέβαλαν όντως παραιτήσεις όπως συνέβη την περασμένη Παρασκευή με τον διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Ανάβρας, ενώ… «πρόθεση» παραίτησης δήλωσαν και 4 – 5 διευθυντές δημοτικών σχολείων του νομού.
Το «πρόβλημα» ωστόσο για τους συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών, είναι πως οι εκπαιδευτικοί, κυρίως επειδή «φοβούνται» τη μελλοντική εξέλιξη και λιγότερο γιατί επιθυμούν την αξιολόγηση (σ.σ. συνδέοντάς τη σε κάποιες περιπτώσεις και με το μισθολόγιο ελπίζοντας ακόμη και σε αυξήσεις μισθών) συμμετέχουν τελικά στη διαδικασία, παρά τις εκκλήσεις για «μαζική άρνηση». Το παράδειγμα της διαθεσιμότητας καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης, αλλά και ο φόβος των μελλοντικών εξελίξεων, λειτούργησαν καθοριστικά ώστε αρκετοί εκπαιδευτικοί να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στη διαδικασία.
ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δικαιολογημένα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως το μεγαλύτερο «σίριαλ» της εκπαιδευτικής κοινότητας, με τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπ. Παιδείας. Διαχρονικά, από τη μια να εξαγγέλλουν τον θεσμό και από την άλλη να «παγώνουν» την εφαρμογή νόμων και υπουργικών αποφάσεων μπροστά στο πολιτικό κόστος.
Με τους εκπαιδευτικούς, δικαιολογημένα σε μεγάλο βαθμό, να αμφισβητούν τις πραγματικές προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας, οι παλινδρομήσεις της οποίας κάθε άλλο παρά πείθουν για τη φερεγγυότητα.
Παραμονές λοιπόν της 25ης Μαρτίου και ενώ δυο, επίσης πρόσφατες, εγκύκλιοι του υφυπ. Παιδείας Σ. Κεδίκογλου παρέμεναν «κενό γράμμα», ο κ. Αρβανιτόπουλος εκδίδει εγκύκλιο υποχρεώνοντας τους διευθυντές των σχολείων να προχωρήσουν στη συγκρότηση ομάδων εργασίας.
Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών αναζητούν νομικά «όπλα», επιχειρώντας να προσβάλουν τη νομιμότητα της απόφασης, «στοχεύοντας» στο σκέλος της αρμοδιότητας συγκρότησης των ομάδων εργασίας, ενώ παράλληλα, μέσω γενικών συνελεύσεων, καλούν τα μέλη τους, να μη μετάσχουν στη διαδικασία.
Στο χρονοδιάγραμμα της (τελευταίας) εγκυκλίου Αρβανιτόπουλου προβλέπεται πως, μετά τις αποφάσεις των διευθυντών, «μέχρι 31-5-2014, ο σύλλογος διδασκόντων θα πρέπει να συνεδριάσει και αφού λάβει υπόψη του τις εισηγήσεις των ομάδων εργασίας, μέσα από ανοικτό διάλογο, να προβεί στη γενική εκτίμηση της σχολικής μονάδας με την αποτύπωση των 15 δεικτών καθώς επίσης να αποφασίσει για τα σχέδια δράσης που θα υλοποιηθούν το επόμενο έτος.
Η τελική έκθεση αυτοαξιολόγησης θα πρέπει να υποβληθεί μέχρι τέλους του διδακτικού έτους. Οι Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τις αντίστοιχες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, καλούνται μέχρι 11-4-2014 να αποστείλουν στον διευθυντή του Γραφείου Υπουργού, πίνακα με τα σχολεία στα οποία τυχόν δεν έχει ολοκληρωθεί η συγκρότηση των ομάδων εργασίας».
ΔΕΙΚΤΕΣ
Τι προβλέπει σε γενικές γραμμές η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης; Οι δυο ομάδες εργασίας των εκπαιδευτικών (ανά σχολείο) θα πρέπει να αξιολογήσουν το έργο με βάση 15 δείκτες.
Η πρώτη ομάδα θα ασχοληθεί με τους δείκτες που αφορούν στον σχολικό χώρο (υλικοτεχνική υποδομή και οικονομικοί πόροι), την οργάνωση και συντονισμό της σχολικής ζωής, την ανάπτυξη και εφαρμογή διδακτικών πρακτικών, τις σχέσεις του σχολείου με γονείς και συνεργασίες με εκπαιδευτικούς - κοινωνικούς φορείς, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και καινοτομίες (υποστηρικτικές και αντισταθμιστικές παρεμβάσεις), με την ανάπτυξη και εφαρμογή σχεδίων δράσης για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου, την ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών και τέλος, την επίτευξη των στόχων του σχολείου.
Η δεύτερη ομάδα θα ασχοληθεί με τους δείκτες που αφορούν στη στελέχωση του σχολείου, τη διαχείριση και αξιοποίηση μέσων και πόρων, την αξιοποίηση, υποστήριξη και ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, στην ανάπτυξη και εφαρμογή παιδαγωγικών πρακτικών και πρακτικών αξιολόγησης των μαθητών, τις σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών και μεταξύ των μαθητών, τη φοίτηση και διαρροή των μαθητών και τέλος, επιτεύγματα και πρόοδο των μαθητών.
Το βέβαιο είναι πως οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, με αφορμή και το «θερινό» παράδειγμα των καθηγητών ΤΕΕ και άσχετα από την ανταπόκριση δασκάλων και καθηγητών, θα εντείνουν τις κινητοποιήσεις τους μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Καθώς θεωρούν δεδομένο ότι η αξιολόγηση θα αποτελέσει το «άλλοθι» για το υπουργείο Παιδείας προκειμένου αυτό, όχι να αναβαθμίσει επί της ουσίας το εκπαιδευτικό έργο, αλλά ποντάροντας και σε υπαρκτές «παθογένειες» του εκπαιδευτικού που γιγαντώθηκαν (και) με δική του ευθύνη, να συγχωνεύσει και άλλα σχολεία αφενός και αφετέρου να προχωρήσει σε απολύσεις εκπαιδευτικών στο μέλλον με βάση το παραγόμενο έργο.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
