Διακρίσεις στην εκπαίδευση, καταγγέλλουν Λαρισαίοι γονείς, παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εκφράζοντας έντονη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση για την ανισότητα που βιώνουν τα παιδιά τους.
Ειδικότερα σε επιστολή τους, που απέστειλαν στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας και στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ν. Λάρισας, αναφέρουν τα εξής: «Είμαστε γονείς παιδιών τα οποία ανήκουν στην κατηγορία ατόμων που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας και με αυτή την επιστολή θα θέλαμε να σας εκφράσουμε την διαμαρτυρία μας για το απαράδεκτο φαινόμενο που βιώνουν και τη φετινή χρονιά τα παιδιά μας.
Ενώ οι διαγνώσεις του ΚΕΔΔΥ για όλα τα παιδιά αναφέρουν ρητά ότι θα πρέπει να φοιτούν σε σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης με Παράλληλη Στήριξη από Ειδικούς Παιδαγωγούς με πλήρες καθημερινό διδακτικό ωράριο, σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, παρόλα αυτά βιώνουμε και τη φετινή σχολική χρονιά ένα απαράδεκτο φαινόμενο.
Ενώ τα παιδιά θα έπρεπε να έχουν καθημερινή Παράλληλη Στήριξη, τους δίδεται υποστήριξη μόνο για μερικές μέρες της εβδομάδας, για τρεις ή για δύο μέρες.
Στην επίσημη παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία, είναι ευρέως γνωστό ότι ο πλέον επιβλαβής παράγοντας για τα παιδιά του Αυτιστικού Φάσματος λόγω της ιδιαίτερης πάθησής τους, είναι οι αλλαγές.
Ακόμη και ελάχιστες αλλαγές στην διάρκεια ενός έτους, μπορούν να διαλύσουν τις νοητικές τους λειτουργίες και ενεργοποιούν τους πλέον επιβλαβείς παράγοντες της πάθησής τους, οδηγώντας τα σε κρίσεις, (που συχνά καταλήγουν σε σοβαρούς αυτοτραυματισμούς – και όχι μόνο).
Το υπουργείο Παιδείας, μέσω της περικοπής της «Παράλληλης Στήριξής» τους (η οποία είναι ο «αναγκαίος όρος» για την εκπαίδευσή τους) και του εκφυλισμού της σε «μερική» (δηλ. μερικές ημέρες της εβδομάδας και μερικές ώρες της ημέρας) προκειμένου να αντλήσει χρήματα από αυτά, τα εξαναγκάζει σε καθημερινές, αλλεπάλληλες και διαρκείς αλλαγές και εναλλαγές εκπαιδευτικού πλαισίου και περιβάλλοντος, υποβάλλοντάς τα στην μέγιστη κακοποίηση που μπορεί να τους επιβληθεί βάσει των επιστημονικών δεδομένων της πάθησής τους.
Από παιδαγωγική και μόνο σκοπιά, αυτό το μέτρο είναι καταστροφικό για τα παιδιά αυτά. Είναι μια ευαίσθητη κατηγορία που χρειάζεται συνεχή φροντίδα και προσοχή, και φυσικά πολύ χρόνο για να εμπιστευτούν τον εκπαιδευτικό, ώστε να επιτευχθεί το οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Πώς να νιώσει ο μαθητής αυτός οικειότητα και εμπιστοσύνη όταν -για λόγους ακατανόητους φυσικά σε αυτόν- ο δάσκαλος έρχεται μία ή δύο φορές την εβδομάδα (με δυο μήνες καθυστέρηση από την έναρξη των σχολείων); Tο πιο πιθανό είναι ότι θα βιώσει την απουσία αυτή ως μια ακόμα απόρριψη. Τα διάφορα προβλήματα των μαθητών προϋποθέτουν μονιμότητα, σταθερότητα και τριβή με το δάσκαλο για να έχουμε το οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Όλοι ξέρουμε για παράδειγμα πόσο θα δυσκολευτούν και θα διαταραχθούν τα παιδιά με αυτισμό όταν ένα πρόσωπο δεν είναι σταθερό δίπλα τους, αλλά έρχεται και φεύγει όλη τη χρονιά. Το μέτρο αυτό εναντιώνεται στην ίδια τη φύση των προβλημάτων των μαθητών!
Με βάση λοιπόν όλα αυτά που προαναφέραμε:
Ζητούμε το ΥΠΑΙΘ να προχωρήσει άμεσα σε προσλήψεις εκπαιδευτικών έτσι ώστε να καλυφθούν ΟΛΕΣ οι αιτήσεις με έναν εκπαιδευτικό για κάθε παιδί.
Απαιτούμε την παράλληλη στήριξη για όλα τα παιδιά που την έχουν ανάγκη!
Απαιτούμε να μην γίνονται διακρίσεις στην εκπαίδευση σε βάρος των παιδιών μας. Ιση μεταχείριση και όχι παραμερισμός και αποκλεισμός από το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση αλλά και στην ίδια τη ζωή».
